Ένας χρόνος πέρασε, σαν σήμερα, από την εφιαλτική νύχτα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών και ο πόνος της απώλειας για τους συγγενείς των αδικοχαμένων επιβατών παραμένει το ίδιο έντονος και κόβει σαν ξυράφι, ματώνοντας την καρδιά τους, όπως το πρώτο λεπτό. Όπως είπαν, μιλώντας στην «Α», γονείς, σύζυγοι και παιδιά των ανθρώπων που επέβαιναν στη μοιραία αμαξοστοιχία, «κάνουμε κουράγιο και συνεχίζουμε να παλεύουμε για να σώσουμε τις επόμενες γενιές».
Με σπασμένη από τον πόνο φωνή, αλλά προσπαθώντας να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας του 26χρονου Δημήτρη ο οποίος επέβαινε στο μοιραίο τρένο για να πάει να ζητήσει σε γάμο την κοπέλα του, είπε πως ο πόνος είναι αβάσταχτος: «Δεν ισχύει ότι ο χρόνος γλυκαίνει τον πόνο, ίσα ίσα θεριεύει. Όταν γυρίζεις σπίτι όπου έχει μεγαλώσει το παιδί σου και βλέπεις μόνο φωτογραφίες από αυτό, πώς να συνεχίσεις… Θυμάμαι όταν ήταν 12 ετών, πήγε εκπαιδευτική εκδρομή στη Βουλή και καθίσαμε μαζί στα έδρανα. Τότε, είχε γυρίσει και μου είχε πει ότι είναι περήφανος για τη χώρα του… Και αυτή η χώρα τον δολοφόνησε», είπε συντετριμμένος ο κ. Ασλανίδης και πρόσθεσε: «Πλέον, παλεύουμε για τα αυτονόητα, αυτά που δεν γίνονται και αυτά που δεν έγιναν. Το κουράγιο και την ορμή τα παίρνουμε από τα παιδιά μας, όσο βλέπουμε την αδικία συνεχίζουμε, μπας και σώσουμε τις επόμενες γενιές, για να σταματήσουμε να παίρνουμε κλειστά φέρετρα».
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Με τη σειρά του ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών Χρήστος Κωνσταντινίδης, σύζυγος της αδικοχαμένης 55χρονης Βάσως Χλωρού, μητέρας τριών παιδιών, εμφανίστηκε αισιόδοξος για τον αγώνα που δίνουν εδώ κι έναν χρόνο και πως θα πληρώσουν οι υπαίτιοι: «Ελπίζω σε πολλά πράγματα, αλλιώς δεν θα κάναμε τίποτα. Ναι, είμαι αισιόδοξος ότι θα καθίσουν στο σκαμνί οι ένοχοι και προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μας σταματήσει».
Από την πλευρά της, η 21χρονη Βίκη Τσαβδαρόγλου, που έχασε μητέρα και θεία στο φρικιαστικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, ανέφερε πως ο πόνος της απώλειας καίει ακόμα την καρδιά της: «Εκείνο το βράδυ έχασα την 55χρονη μητέρα μου Χρυσή Κουκαριώτου και την 63χρονη αδελφή της και θεία μου, Ευαγγελία Ντος Σάντος Σίλβα. Και οι δύο έμεναν μόνιμα στη Γερμανία και είχαν έρθει για διακοπές, για να με δουν. Τότε, είχαν πάει σε μια κηδεία και επέστρεφαν στη Δράμα και… πέθαναν», είπε συγκινημένη η φοιτήτρια και τόνισε: «Πιστεύω πως αν είμαστε όλοι ενωμένοι, θα καταφέρουμε να βάλουμε στο σκαμνί τους υπαίτιους αυτής της πολύνεκρης τραγωδίας».
ΜΕΤΑΞΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Την ίδια στιγμή, ο μοναδικός επιζών του πρώτου βαγονιού του μοιραίου Intercity 62, ο 21χρονος Γεράσιμος-Ιάσων Γεωργιάδης, παραμένει σε κώμα. Για την κατάστασή του μας μίλησε ο δικηγόρος της οικογένειάς του Λουκάς Αποστολίδης: «Το παιδί βρίσκεται σε κώμα και παλεύει μεταξύ ζωής και θανάτου.
Του παρέχεται θεραπεία αλλά και η αμέριστη φροντίδα ξένων γιατρών του νοσοκομείου της Βιρτζίνια των ΗΠΑ, όπου νοσηλεύεται, αλλά και ομογενών κορυφαίων καθηγητών οι οποίοι βρίσκονται στο πλευρό του νεαρού», σημείωσε ο κ. Αποστολίδης, επισημαίνοντας πως «πλησιάζει η ώρα της ανεύρεσης της αλήθειας και των ευθυνών». Ο ίδιος τόνισε ότι έχει ζητήσει να φωταγωγηθεί το Κοινοβούλιο σε μνήμη των νεκρών και να χτυπήσουν 57 φορές οι καμπάνες όλων των εκκλησιών, κάτι που ήδη έχει προαναγγελθεί από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.
evapapadatou@gmail.com
