ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ημέρες βρίσκονται σε εξέλιξη αντιδράσεις για το νομοσχέδιο περί μη κρατικών πανεπιστημίων με αιχμή του δόρατος τις καταλήψεις των ΑΕΙ. Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει, πέραν των ενστάσεων, που αναμενόμενο είναι να υπάρχουν σε μικρό ή μεγάλο τμήμα του φοιτητικού κόσμου, είναι ότι ομάδες κρούσης που δεν έχουν καμία σχέση με την ακαδημαϊκή κοινότητα καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια διά της βίας. Διοργανώνουν fake γενικές συνελεύσεις, αφού πρώτα έχουν απειλήσει και τραμπουκίσει τους φοιτητές που διαφωνούν με τις καταλήψεις, και επιβάλλουν το κλείσιμο των ΑΕΙ.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ είναι φοιτητές να χάνουν την εξεταστική τους δίχως να μπορούν να αντιδράσουν, ούτε καν να εκφέρουν άποψη στη γενική συνέλευση διότι γίνονται θύματα βιαιοπραγιών. Έχω προσωπικές μαρτυρίες ότι κάποιοι διαμήνυσαν στους διαφωνούντες να μην πατήσουν στη συνέλευση και όσοι πήγαν εκδιώχθηκαν βιαίως. Στη συνέχεια οι τραμπούκοι «αποφάσισαν» κατάληψη. Το επιπλέον στοιχείο που έχει ενδιαφέρον, διότι δείχνει ενιαίο «επιχειρησιακό» κέντρο που οργανώνει τις καταλήψεις, είναι ότι υπάρχουν μεταφερόμενα τάγματα εφόδου, που μεταβαίνουν από άλλους νομούς και παριστάνουν τους φοιτητές. Θα μπορούσε κάποιος να εικάσει ακόμα και εγκληματική οργάνωση. Έτσι λαμβάνονται οι αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων φοιτητών, ακόμα και αυτών που μπορεί να έχουν επιφυλάξεις για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, αλλά δεν έπεται ότι θέλουν να χάσουν τον εξάμηνο. Μιλώντας με καθηγητές, μου έλεγαν ότι γίνονται αποδέκτες της αγωνίας γονέων οι οποίοι με στερήσεις, θυσίες και οικονομική αιμορραγία συντηρούν τα παιδιά τους που σπουδάζουν σε άλλους νομούς και υποχρεώνονται σε παράταση της ταλαιπωρίας λόγω της απώλειας εξαμήνων από τις καταλήψεις. Η κυβέρνηση προσανατολίστηκε στην εναλλακτική των διαδικτυακών εξετάσεων για να μη χαθεί το εξάμηνο.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ φοιτητές που βρίσκονται ακόμα και στο τελευταίο εξάμηνο να βρεθούν αντιμέτωποι με αδυναμία αποφοίτησης, είναι μια διέξοδος. Όμως δουλειά της κυβέρνησης δεν είναι να υποχωρεί στους εκβιασμούς συμμοριών και να καταφεύγει σε ημίμετρα. Δουλειά της είναι να κάνει ό,τι χρειάζεται για να επιβάλει τον νόμο και να παραδώσει τα πανεπιστήμια ελεύθερα στους φυσικούς διαχειριστές τους. Στους φοιτητές και στην ακαδημαϊκή κοινότητα.