Εμπλοκή
Μετά την τραγωδία των Τεμπών και αφού «ανετάχθη» η ψυχραιμία στο πολιτικό προσκήνιο υπήρξαν, σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, ανακοινώσεις και πρωτοβουλίες, για τη συνολική ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Εκτός του πολύνεκρου δυστυχήματος είχε ήδη τεθεί ως προτεραιότητα ένα νέο σιδηροδρομικό δίκτυο για την Ελλάδα, ως προαπαιτούμενο για την αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης της στον τομέα των μεταφορών από την Ανατολή στη Δύση, και ειδικά των logistis, στο πλαίσιο της μετατροπής της χώρας σε hub. Ως γνωστόν η ιδιοκτησία της υποδομής του δικτύου παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο. Αλλά η διαχείριση και η λειτουργία των σιδηροδρόμων βρίσκονται υπό τον ευθύνη της ιταλικής θυγατρικής Hellenic Train. Και πριν αλλά και μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, έγιναν γνωστές οι αδυναμίες της εταιρείας να διαχειρισθεί τη λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων.
Επιχειρήματα υπάρχουν και από την πλευρά της ιταλικής εταιρείας , αλλά και από την πλευρά του ελληνικού Δημοσίου- εν πολλοίς συγκρουόμενα μεταξύ τους- για το ποιος έχει την ευθύνη για την εμπλοκή που παρατηρείται στον εκσυγχρονισμό και την καλή λειτουργία των σιδηροδρομικών μεταφορών επιβατηγών και εμπορικών στη χώρα μας. Η δυσάρεστη πραγματικότητα είναι όμως εδώ. Και με δεδομένο ότι επίσης, σύμφωνα με τον κεντρικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, τα έργα που θα συνδέσουν επιτέλους το σιδηροδρομικό δίκτυο με τα λιμάνια για τις μεταφορές εξελίσσονται, τίθεται ένα καίριο ερώτημα. Τι θα γίνει τώρα; Πώς θα ξεπερασθεί η εμπλοκή στη λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου, που αφορά τόσο την οικονομία όσο και την ασφάλεια των μεταφορών; Ποιος θα αποφασίσει την υπέρβαση, τι είδους υπέρβαση θα είναι αυτή και ποιο το χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθηθεί;
Φυσικά, είναι λάθος να περιπέσει στην πολιτική αντιδικία η κατάσταση του σιδηρόδρομου στη χώρα μας. Αλλά εξίσου, ίσως και μεγαλύτερο, λάθος θα είναι αν εξακολουθήσουν η αδράνεια και η στρατηγική αμηχανία που παρατηρούνται.
