ΝΙΚΟΣ ΚΩΣΤΑΚΗΣ. Επάγγελμα: αστυνομικός. Αν δούμε φωτογραφία του οι παλαιότεροι, είναι ένα πολύ οικείο πρόσωπο. Πάντα με στολή. Με το παχύ του μουστάκι, τις νευρώδεις κινήσεις του με τις οποίες συντόνιζε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, το τίμιο και αυστηρό πρόσωπό του. Πέθανε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες. Η κηδεία του έγινε γνωστή μέσω του διαδικτύου. Φυσικά είχε συνταξιοδοτηθεί πολλά χρόνια τώρα, για τον λόγο αυτό αποτελεί ανάμνηση μόνον για τους παλαιότερους. Οι νεότεροι άλλωστε δεν έχουν αναμνήσεις από τροχονόμους που ρυθμίζουν την κίνηση τις ώρες αιχμής, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν πλέον στους δρόμους.
Ο ΛΟΓΟΣ για τον εμβληματικό τροχονόμο που ρύθμιζε την κυκλοφορία στη διασταύρωση Εθνικής Αντιστάσεως και Κηφισίας, στο Ψυχικό. Έστεκε εκεί εμβληματική φιγούρα με κυριαρχικό ρόλο όταν η Αστυνομία, και ειδικά η Τροχαία, είχε πρόσωπο, αλλά και ρόλο στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Οι οδηγοί τον χαιρετούσαν, διαμαρτύρονταν, τον επιδοκίμαζαν, του πρόσφεραν γλυκά στις γιορτές. Υπήρχαν και άλλοι εμβληματικοί τροχονόμοι στο Σύνταγμα, την Ομόνοια, την Κηφισιά. Ήταν μια άλλη εποχή, με μια άλλη Αστυνομία. Εμφανή, επώνυμη, εγγύηση στις γειτονιές και τους δρόμους.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του Νίκου Κωτσάκη θα πρέπει να νιώθει περήφανη γι’ αυτόν τον απλό άνθρωπο από την Ηλεία, μέλος πολυμελούς οικογένειας, που από μικρός δούλευε στα χωράφια και μετά ντύθηκε τη στολή του αστυνομικού και του τροχονόμου και υπηρέτησε τους συνανθρώπους του, με τον καλύτερο τρόπο μέχρι την ημέρα της σύνταξης. Οι νεότεροι αστυνομικοί μπαίνουν στο Σώμα με πανελλαδικές και διακρίνονται από άλλη κουλτούρα. Ας ρωτήσουν για τους παλιούς συναδέλφους τους και ας συνειδητοποιήσουν ότι τους χρειαζόμαστε και πάλι στον ρόλο που προδιαγράφει η στολή που φορούν. Πάντα παρόντες…
