Οι ανοιχτές πληγές των ανθρώπων που επέζησαν από το φρικιαστικό δυστύχημα των Τεμπών, που βύθισε τη χώρα στο πένθος, αιμορραγούν ακόμα και όπως φαίνεται πολύ δύσκολα θα επουλωθούν. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο ψυχίατρος και επιμελητής Β΄ της Κλινικής του ΑΧΕΠΑ, Γρηγόρης Καρακατσούλης, οι άνθρωποι αυτοί ζουν μια ψυχολογική «κόλαση» με διαταραχές, εφιάλτες στον ύπνο τους αλλά και κατά τη διάρκεια της μέρας (!) καθώς και αμνησία.
Οι 39 από τους περίπου 300 που βγήκαν ζωντανοί από τα μοιραία βαγόνια αναζήτησαν ψυχιατρική βοήθεια στο Ιατρείο Τραύματος που δημιουργήθηκε ειδικά για την παροχή ψυχιατρικής φροντίδας στους επιζήσαντες της τραγωδίας, στην Ψυχιατρική Κλινική ΑΠΘ του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης.
Το βαγόνι
Οι μισοί από τους αιτούμενους ψυχιατρική φροντίδα ήταν επιβάτες του 3ου βαγονιού. Τα αποτελέσματα, έπειτα από οκτώ μήνες παρακολούθησης των ανθρώπων αυτών, κατέγραψε και παρουσίασε ο κ. Καρακατσούλης.
«Οι περισσότεροι έχουν ακόμη και σήμερα οξεία αντίδραση στο στρες και κάποιοι διαταραχή μετατραυματικού στρες, αυτό που ξέρουμε ως PTSD (Post-traumatic stress disorder)», εξήγησε στο iatropedia.gr και πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Όσοι πάσχουν από PTSD βιώνουν μια αληθινή κόλαση».
Όπως είπε, «έχουν flash back, επαναβιώσεις του τραυματικού γεγονότος. Βλέπει δηλαδή κάποιος σαν ταινία σκηνές από το τραύμα που έχει βιώσει. Δηλαδή, περπατάει κάποιος στον δρόμο ή βλέπει τηλεόραση και ξαφνικά του έρχονται ακουσίως εικόνες από το τραύμα που βίωσε, αλλά είναι τόσο ζωντανό σαν να το ξαναζεί, σαν να το βλέπει μπροστά του». Ο ίδιος ανέφερε ότι οι ασθενείς βλέπουν εφιάλτες και στον ύπνο τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σημειώνεται ότι φαρμακευτική αγωγή έλαβε το 75%, των επιβατών, ενώ το 25% από όσους τους συστήθηκαν φάρμακα τελικά δεν έλαβαν την αγωγή.
Η συντριπτική πλειονότητα των επιβατών είναι νέοι, ανύπαντροι, οι περισσότεροι φοιτητές αλλά και εργαζόμενοι. Σχεδόν οι μισοί που βρέθηκαν στο Ιατρείο Τραύματος είχαν υποστεί σωματικό τραυματισμό, ενώ το 40% είδε νεκρούς και τραυματίες. Οι 9 στους 10 βιώνουν οξεία αντίδραση στο στρες με ποικίλα συμπτώματα, με κυρίαρχο αυτό της ψυχογενούς αμνησίας: «Είναι κατά κάποιο τρόπο στα χαμένα, με μειωμένη αντίληψη του περιβάλλοντος. Υπάρχει κάτι σαν αμνησία, σαν να μην θυμούνται ή και πράγματι δεν θυμούνται κάποια πράγματα από αυτά που έχουν υποστεί».
