Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που επέζησε από την τροµοκρατία των Ταλιµπάν, που έζησε στο πετσί του τον ξεριζωµό και βρήκε τη δύναµη να ονειρευτεί. Και όχι απλά επιβίωσε, αλλά έχει να υπερηφανεύεται ότι είναι µία από τις πιο δηµοφιλείς ποδοσφαιρίστριες παγκοσµίως. Και πώς ξεκίνησαν όλα; Οταν παρακολουθούσε -«µαγεµένη»- κορίτσια να παίζουν µπάλα πίσω από έναν φράχτη στον προσφυγικό καταυλισµό όπου έµενε. Το όνοµα αυτής, Νάντια Ναντίµ.
∆εν είναι µια απλή ή συνηθισµένη ιστορία. Είναι πηγή έµπνευσης, που δείχνει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο και πως από το απόλυτο τίποτα µπορεί κανείς να κατακτήσει τον… κόσµο. Επαγγελµατικό ποδόσφαιρο, πτυχίο Ιατρικής, 11 ξένες γλώσσες και πρέσβειρα της UNESCO. Ο δρόµος για την επιτυχία ωστόσο µόνο εύκολος δεν ήταν. Η ζωή φέρθηκε σκληρά στη Νάντια. Η ιστορία της θα µπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία. Γεννήθηκε στο Αφγανιστάν και σε ηλικία µόλις 11 ετών βίωσε κάτι που θα το κουβαλά για πάντα. Οι Ταλιµπάν εκτέλεσαν εν ψυχρώ τον πατέρα της, ο οποίος ήταν ανώτατος στρατιωτικός της χώρας. Το σοκ τεράστιο για όλη την οικογένειά της. Η µητέρα της βρήκε τα ψυχικά αποθέµατα να παλέψει για τις κόρες της και όλες µαζί να αφήσουν πίσω τους τη σκληρότητα της πατρίδας τους, η οποία είχε µετατρέψει τη ζωή σε… νεκροταφείο. Ο στόχος δεν ήταν απλώς να ριζώσουν κάπου, αλλά αρχικά να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Το Λονδίνο ήταν ο διακαής πόθος, όµως τίποτα δεν πήγε όπως το σχεδίασαν. Αφού αρχικά βρέθηκαν στο Πακιστάν, το οποίο προσέγγισαν περπατώντας για ηµέρες, περίµεναν διαβατήρια τα οποία θα ταίριαζαν στο προφίλ τους. Τα πλαστά διαβατήρια που κατέληξαν στα χέρια τους είχαν προορισµό την Ιταλία. Μπήκαν σε ένα φορτηγό µε οδηγό την… ελπίδα και την προσδοκία να φτάσουν στο Ηνωµένο Βασίλειο. Οι λαθρέµποροι που τους µετέφεραν όµως απλά τους παράτησαν σε µια επαρχιακή πόλη της ∆ανίας. Εκεί έµελλε να είναι και η αφετηρία της Ναντίµ. Κι αυτό γιατί η µοίρα της επεφύλασσε να υπάρχουν γήπεδα ποδοσφαίρου δίπλα στον προσφυγικό κατακλυσµό όπου είχε εγκατασταθεί. Της φαινόταν τόσο αφύσικο να βλέπει κορίτσια να παίζουν ελεύθερα ποδόσφαιρο, έχοντας η ίδια µεγαλώσει βίαια στο Αφγανιστάν, όπου τα δικαιώµατα των γυναικών έµοιαζαν µε… Μεσαίωνα.
Τελικά όχι απλά θαύµαζε αυτό που ξετυλιγόταν µπροστά στα µάτια της, αλλά το ερωτεύτηκε και το αγάπησε. Εκανε το τεράστιο γι’ αυτήν βήµα να προσεγγίσει τον προπονητή και να τον ρωτήσει αν θα µπορούσε να πάρει µέρος στην προπόνηση. Αυτό το «ναι» άλλαξε για πάντα τη ζωή της, η οποία την οδήγησε σε µονοπάτια που δεν φανταζόταν ποτέ ότι υπάρχουν. ∆εν είναι απλά ότι έφτασε στο σηµείο να κάνει επαγγελµατική καριέρα ως επιθετικός και να γίνει το πρόσωπο της Εθνικής ∆ανίας. Παράλληλα µε την ποδοσφαιρική πορεία της, έµαθε να µιλά 11 ξένες γλώσσες, αλλά τα σπουδαία δεν σταµατούν εκεί. Το όνειρό της Εκανε πραγµατικότητα ακόµη ένα µεγάλο της όνειρο. Σπούδασε Ιατρική, πήρε πτυχίο και οι βλέψεις της όταν αποσυρθεί είναι να γίνει χειρουργός και να σώζει ζωές. Φυσικά, σε κάθε ευκαιρία επισκέπτεται προσφυγικά camps για να µιλήσει για την ιστορία της, ενώ συνεργάζεται µε τα Ηνωµένα Εθνη και µε φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Σκοπός, να έρθουν σε επαφή µε το ποδόσφαιρο παιδιά που ζουν σε προσφυγικούς καταυλισµούς. Κάτι που έζησε από πρώτο… χέρι και επιθυµία της είναι να έχει κάθε παιδί εκεί έξω δικαίωµα στο όνειρο. Πονά για την πατρίδα της και για όλα εκείνα που οι γυναίκες στερούνται στο Αφγανιστάν. «Ξέρω πως οι γυναίκες δεν πρόκειται να έχουν την ευκαιρία να παίξουν ποδόσφαιρο», είχε δηλώσει µε πόνο ψυχής. Για να αντιληφθεί κάποιος τη δυναµική της, το 2018 συµπεριλήφθηκε στη λίστα του «Forbes» µε τις γυναίκες που έχουν τη µεγαλύτερη επιρροή στον χώρο του αθλητισµού. Πρώτος σταθµός της καριέρας της, η Βίµποργκ.
Το 2014 τη βρήκε στο Ηνωµένο Βασίλειο για λογαριασµό της Sky Blue. Ακολούθησαν οι Πόρτλαντ Τορνς, η Μάντσεστερ Σίτι, ενώ βοήθησε την Παρί Σεν Ζερµέν να «σπάσει» την αυτοκρατορία της Λιόν πανηγυρίζοντας τον τίτλο τη σεζόν 2020-21. Οι επιδόσεις της στο Παρίσι αν µη τι άλλο «ζαλίζουν», µιας και σε 16 µατς, που αγωνίστηκε, σκόραρε 13 γκολ και µοίρασε ισάριθµες ασίστ. Η επόµενη πρόκληση ήρθε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, µε την αµερικανική Ρέισινγκ Λούισβιλ, και το σήµερα τη βρίσκει να «τιµωρεί» τα δίχτυα στην Ιταλία µε τη φανέλα της Μίλαν. Η επίδρασή της τεράστια και στην Εθνική ∆ανίας. Εχει βάλει το δικό της… λιθαράκι στη χώρα που την «αγκάλιασε» και νιώθει «σπίτι» της. Είναι η πρώτη πολιτογραφηµένη ∆ανέζα, ξένης καταγωγής, που αγωνίστηκε ποτέ στην Εθνική ∆ανίας. Το βιβλίο της ζωής της Πώς µια ιστορία σαν αυτή να µη γίνει βιβλίο;
Το 2018 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της µε τίτλο: «Η ιστορία µου» και το βιβλίο προτάθηκε για Sports Book της χρονιάς. Η δήλωσή της: «Είµαι στην πραγµατικότητα η εικόνα όλων όσα οι Ταλιµπάν δεν θέλουν στις γυναίκες τους. Χρησιµοποιώ τον λόγο και τη φωνή µου. Θέλω ισότητα. Θέλω τα ίδια δικαιώµατα µε τους άνδρες. Εκφράζοµαι στο γήπεδο, εκφράζοµαι κι εκτός γηπέδου». Αυτή είναι η µεγαλύτερη νίκη της ζωής της.
Σοφία Καρακασίδη
Κυριακάτικη Απογευματινή
