Με τη διεξαγωγή των πρώτων αγώνων των ελληνικών ομάδων στα playoffs των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα η επίδραση που θα έχουν οι διεθνείς υποχρεώσεις των διεκδικητών του τίτλου στη μάχη της Super League.
Κάθε πρόκριση στην Ευρώπη θα μετρά όλο και περισσότερο (καθώς θα φέρνει την ομάδα που την πέτυχε πιο κοντά σε μια ιστορική επιτυχία), ταυτόχρονα όμως θα πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες οδυνηρών στραβοπατημάτων εντός συνόρων.
Όσο διανύουμε το τελευταίο τρίμηνο της σεζόν τόσο συσσωρεύεται η σωματική και πνευματική κόπωση των παικτών. Και τόσο πιο πολύ δυσκολεύει η διατήρηση υψηλού ρυθμού σε όλες τις διοργανώσεις. Μοιραία κάποια μπαίνει σε προτεραιότητα και κάποια σε λίγο πιο δεύτερο πλάνο. Ακόμη και ο περσινός εξαιρετικός Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ δεν άντεξε να κρατά στο τέλος δύο πολύ βαριά καρπούζια!
Με δεδομένο ότι οι ποδοσφαιριστές που διαθέτουν το χάρισμα να αγωνίζονται σε τρία διαδοχικά παιχνίδια σε μία εβδομάδα χωρίς να χαμηλώνουν στροφές είναι ελάχιστοι σε ολόκληρο τον κόσμο, οι προπονητές είναι υποχρεωμένοι να προχωρούν σε ροτέισον. Για αυτό και αποτελεί «κλειδί» κατά πόσον έχεις καταφέρει ως προπονητής να έχεις ενεργό και «ζεστό» ένα ρόστερ 17-18 παικτών από την αρχή της σεζόν.
Εφημερίδα Απογευματινή
