Ο Τάκης Οικονομόπουλος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Δευτέρας, υπήρξε τεράστια ποδοσφαιρική μορφή. Γεννημένος στην Καλλιθέα στη διάρκεια του πολέμου -19 Οκτωβρίου 1943-, ο αδελφός του ήταν ποδοσφαιριστής, σέντερ μπακ συγκεκριμένα, το ίδιο και ο ξάδελφός του -τερματοφύλακας- και ο πατέρας του παλαιστής. Είχε ένα ρινγκ στην αυλή του σπιτιού του και εκεί τα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο.
Ο Τάκης έκανε τα πρώτα βήματά του στην Καλλιθέα, συνέχισε για μια τριετία στον Απόλλωνα Αθηνών και μετακόμισε στην Προοδευτική. Ήταν ήδη Παναθηναϊκός και αυτό οφειλόταν σε ένα ντέρμπι «αιωνίων». Ο ξάδελφός του τον πήρε στο γήπεδο και συμφώνησαν να υποστηρίζει στο εξής όποια ομάδα νικήσει. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 2-0 και έγινε η ομάδα του Οικονομόπουλου.
Αυτή στην οποία πήγε το 1963 μετά την Προοδευτική. Ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το αήττητο πρωτάθλημα τη σεζόν 1963-64. Έναν χρόνο αργότερα πέτυχε το ρεκόρ, κρατώντας απαραβίαστη την εστία του για 1.086 αγωνιστικά λεπτά σε 11 αγώνες.
Έπαιξε στον Παναθηναϊκό για 13 χρόνια και πήρε πέντε πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ το 1971, φορώντας μάλιστα τη μαύρη φανέλα της Εθνικής Ισπανίας και όχι αυτή των «πράσινων». Την είχε πάρει από τον Ισπανό γκολκίπερ Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ ύστερα από ένα φιλικό Ισπανίας – Ελλάδας στη Σαραγόσα στις 28 Οκτωβρίου 1970 και θεωρούσε ότι ήταν γούρικη.
Σε αντίθεση με ό,τι οι περισσότεροι νομίζουν, η καλύτερη εμφάνισή του δεν ήταν σε αγώνα του Παναθηναϊκού αλλά της Εθνικής Ελλάδας. Ήταν στο θρυλικό στάδιο Μαρακανά στις 28 Απριλίου 1974, όταν η Εθνική του Αλκέτα Παναγούλια είχε έρθει 0-0 με τη Βραζιλία του Ριβελίνο και του Ζαϊρζίνιο μπροστά σε 100.000 φιλάθλους. Τότε που το πρακτορείο Reuters είχε γράψει: «Ο Έλληνας τερματοφύλακας είχε χέρια από μαγνήτη».
Το 1976 ο Οικονομόπουλος αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό. Έπαιξε στην Παναχαϊκή και έκλεισε την καριέρα του στον Απόλλωνα Αθηνών. Εργάστηκε επίσης στον Παναθηναϊκό ως προπονητής τερματοφυλάκων.
«ΝΟΝΟΣ» ΤΟΥ Ο «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ»
Αρχικά τον φώναζαν όλοι «Γιασίν», όπως τον θρυλικό τερματοφύλακα της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Σε ένα ματς όμως με αντίπαλο την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, στις 3 Ιανουαρίου 1965, έπιασε τα άπιαστα και ενώ ο Παναθηναϊκός είχε μείνει με οκτώ παίκτες πήρε ισοπαλία με 2-2. Ο Μίμης Δομάζος δεν έπαιξε σε αυτό το ματς και όταν ο Οικονομόπουλος πήγε στα αποδυτήρια τον αγκάλιασε και του είπε: «Ρε, πουλί ήσουν! Πουλί!». Το άκουσε ένας δημοσιογράφος και την άλλη μέρα τον αποκάλεσε έτσι η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ».
Πάθος του ήταν η ζωγραφική. Μάλιστα πήρε μέρος σε διεθνείς εκθέσεις, ενώ τα έργα του έχουν βραβευτεί τέσσερις φορές στην Biennale της Βαρκελώνης για τα έτη 1986-87, 1988-89, 1990-91, 1994-95 και αρκετοί από τους πίνακές του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Η κηδεία του Τάκη Οικονομόπουλου θα γίνει αύριο στις 12.30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Δημήτριου στην Κηφισιά. Η σορός του θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στις 10.00 π.μ.
Εφημερίδα Απογευματινή
