Ας είμαστε ρεαλιστές! Δεν υπάρχει ούτε ένας προπονητής μεγάλης ομάδας στην Ευρώπη που θέτει ως πρωταρχικό στόχο την κατάκτηση του Κυπέλλου. Ούτε ένας!
Προέχουν πάντα η κατάκτηση του πρωταθλήματος, η εξασφάλιση πιθανής θέσης στο Champions League και, φυσικά, η διάκριση σε μία από τις τρεις διοργανώσεις της UEFA.
Ακόμη και στην παραδοσιακή Αγγλία το φαινόμενο του εκτεταμένου ροτέισον στα παιχνίδια του FA Cup γίνεται ολοένα και πιο συχνό τα τελευταία χρόνια. Το ερώτημα είναι κατά πόσο διαθέτουν την πολυτέλεια ο Ρουί Βιτόρια και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ να διαχειριστούν τον αποψινό πρώτο προημιτελικό του ΟΑΚΑ ως κομμάτι του συνολικού προγραμματισμού τους ενόψει της απαιτητικής συνέχειας της σεζόν.
Κατά πόσο τούς το επιτρέπει η… πολεμική ατμόσφαιρα των τελευταίων μηνών, που θέλει κάθε ήττα σε ντέρμπι (πόσω μάλλον σε μια μονομαχία των δύο «αιωνίων») να αντιμετωπίζεται ως… βεβήλωση της ιστορίας του συλλόγου που θα την υποστεί.
Ελάτε για λίγο στη θέση του Βάσκου τεχνικού του Ολυμπιακού. Εντελώς κυνικά, από όλα τα παιχνίδια που έχει να διαχειριστεί ο πολύπειρος προπονητής μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, το μόνο που προσφέρεται για εκτεταμένο ροτέισον (άρα και για χορήγηση πολύτιμων αναπνοών στα βασικά γρανάζια της μηχανής του) είναι το σημερινό.
Σε ποιο άλλο παιχνίδι, για παράδειγμα, μπορεί να πάρει ανάσες ο Ελ Κααμπί και να αγωνιστεί ο Γιάρεμτσουκ; Πού αλλού θα ξεκουραστούν ο Έσε και ο Τσικίνιο για να παίξουν ο Γκαρθία και ο Στάμενιτς;
Στο πρωτάθλημα; Στην Ευρώπη; Μόνο στο Κύπελλο μπορεί να γεμίσει τις μπαταρίες της ομάδας ο Μεντιλίμπαρ, με τον κίνδυνο φυσικά να… στηθεί και αυτός στο εκτελεστικό απόσπασμα σε περίπτωση αποκλεισμού από τον Παναθηναϊκό.
Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του δύο «τελικούς» στο Europa League, οι οποίοι -σε περίπτωση κατάκτησης έξι βαθμών- ενδεχομένως να τον οδηγήσουν σε απευθείας πρόκριση στους «16». Έχει έναν γολγοθά με διαδοχικά απαιτητικά παιχνίδια και ντέρμπι στη Super League, όπου κάθε στραβοπάτημα απαγορεύεται.
Το μοναδικό δεδομένο
Κάπως ανάλογο, σε μικρότερο βαθμό λόγω της μη ύπαρξης ευρωπαϊκών αγώνων μέσα στον Ιανουάριο, είναι και το δίλημμα του Ρουί Βιτόρια. Μην ξεχνάτε ότι για τον Παναθηναϊκό ακολουθεί το βράδυ της Κυριακής ντέρμπι με την ΑΕΚ και προφανώς ο Πορτογάλος θα επιθυμεί να εμφανίσει μια όσο το δυνατόν πιο φρέσκια ομάδα απέναντι στους «κιτρινόμαυρους» του Ματίας Αλμέιδα.
Θεωρητικά, πάντως, πιο πολύ χρειάζεται ο Παναθηναϊκός -για ψυχολογικούς λόγους- την πρόκριση επί του Ολυμπιακού και λιγότερο οι «ερυθρόλευκοι». Έχοντας σηκώσει πολύ τους τόνους της επικοινωνιακής πολιτικής σχετικά με την παρουσία ενός «συστήματος που δεν επιτρέπει στην ομάδα να διεκδικήσει τους στόχους της», η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου διδάσκει ότι τέτοιου είδους επιχειρήματα μετατρέπονται σε… μπούμερανγκ αν δεν μπορούν να υποστηριχθούν από μεγάλες νίκες στο χορτάρι.
Σε ό,τι αφορά την πρόκριση, δεν τίθεται καμία αμφιβολία ότι αυτή είναι πέρα ως πέρα ανοιχτή και δεν αποκλείεται να κριθεί και φέτος ακόμη και στα πέναλτι, όπως συνέβη στην περσινή σύγκρουση των δύο ομάδων.
Ο Παναθηναϊκός είναι άλλη ομάδα στα χέρια του Βιτόρια σε σχέση με το… φάντασμα του Ντιέγκο Αλόνσο, ο Ολυμπιακός λατρεύει να διαχειρίζεται παιχνίδια στα οποία ο αντίπαλος έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στην κατοχή του και παίζει πιο ανοιχτά. Αμιγώς ποδοσφαιρικά, είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μονομαχία, που μοιάζει όμως από απίθανο έως… ακατόρθωτο να μπορέσουμε να απολαύσουμε σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον.
Γιατί αν υπάρχει ένα δεδομένο στους δύο προημιτελικούς είναι ότι οι διαιτητές θα… είναι στημένοι στα μάτια του ηττημένου, όποιος και αν είναι αυτός!
Πηγή: Εφημερίδα Απογευματινή
