Θρίαμβος του Ολυμπιακού επί του Άρη (4-1), με ακόμη μία «παράσταση» από τον Μαροκινό επιθετικό
«Εντάξει, μωρέ, τέσσερα γκολ πέτυχε απέναντι στον Ατρόμητο, τη Λαμία και την Κηφισιά. Κάτσε να τον δούμε και στα πιο ζόρικα…».
H επίσκεψη του Άρη στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έμοιαζε με το πρώτο σοβαρό εντός έδρας crash test του Ολυμπιακού στο φετινό πρωτάθλημα, αλλά και με μια «δοκιμασία φιλοδοξιών» για τους αναγεννημένους «κίτρινους» του Άκη Μάντζιου.
Το τελικό 4-1 αντανακλά στον βαθμό αξιολόγησης των δύο μονομάχων, αλλά και στην εκ διαμέτρου αντίθετη ψυχολογία με την οποία άφησαν τον αγωνιστικό χώρο ο Έλληνας τεχνικός και ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ο Άρης δεν κατάφερε να αποφύγει τον «νόμο της φετινής ταρίφας» που κόβουν οι «ερυθρόλευκοι» στους επισκέπτες τους. Ένα αδιανόητο ιστορικό ρεκόρ για τους Πειραιώτες: τέταρτο διαδοχικό εντός έδρας παιχνίδι, τέταρτη διαδοχική τεσσάρα!
«Ερυθρόλευκη καταιγίδα»
Θαρρείς μάλιστα και το κάνουν για γούρι οι γηπεδούχοι. Γιατί μετά την ισοφάριση του Πάρντο στο 46΄, θαρρείς και στην περιοχή του Κουέστα ήχησε το… «112» με δελτίο επικίνδυνων έκτακτων καιρικών φαινομένων!
Μια αληθινή «ερυθρόλευκη καταιγίδα», που θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στα πέντε και στα έξι γκολ, αν στην εκπνοή της αναμέτρησης δεν αποσοβούσε ο Κουέστα εκτέλεση πέναλτι του Φορτούνη και ο Μπιέλ δεν έχανε το… άχαστο σε τετ α τετ με τον Ισπανό πορτιέρο. Το γούρι που λέγαμε!
«Φονικά» χτυπήματα
Κάθε καταιγίδα, βέβαια, χρειάζεται τον… κεραυνό της. Και στο πρόσωπο του Αγιούμπ Ελ Κααμπί ο Ολυμπιακός έχει βρει τον δικό του «Δία» που σφυροκοπά με κεραυνούς και αστραπές τους αντιπάλους του.
Άλλα δύο «φονικά» χτυπήματα του Μαροκινού (στο 62΄ και στο 70΄, που μετέτρεψαν το «εύθραυστο» 1-1 στο εμφατικό 3-1) και… όλο το Καραϊσκάκη στο πόδι να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του νέου του «φονιά»!
Το γκολ του Στέφαν Γιόβετιτς στο 83΄ αποτέλεσε το… κερασάκι της τούρτας μιας επιβλητικής εμφάνισης των γηπεδούχων στο τελευταίο ημίωρο, με τον Μαρτίνεθ να αξιοποιεί το βάθος του ρόστερ του ρίχνοντας από το 56΄ στη μάχη το δίδυμο Ποντένσε – Μπιέλ και να διαφοροποιεί το σενάριο της αναμέτρησης.
Συνολικά πάντως το παιχνίδι του Φαλήρου έμοιαζε βγαλμένο με καρμπόν από τη μέχρι τώρα ακτινογραφία των δύο μονομάχων στο πρωτάθλημα.
Τι είχαμε δει από τις δύο ομάδες τις προηγούμενες αγωνιστικές; Επιθετικές αρετές, αλλά και ουκ ολίγους αμυντικούς πονοκεφάλους. Τι είδαμε το βράδυ της Τετάρτης;
Υπέροχες εμπνεύσεις των μεσοεπιθετικών (όπως η μεταβίβαση-όνειρο του Σολμπάκεν στο 21΄, που επέτρεψε στους γηπεδούχους να ανοίξουν το σκορ με αυτογκόλ του Μπράμπετς, ή ο «κεραυνός» του Πάρντο στο 46΄, με τον οποίο ισοφάρισαν οι Θεσσαλονικείς), αλλά και ουκ ολίγες στιγμές… αμυντικής τρικυμίας εκατέρωθεν.
Ιδιαίτερα ο Ολυμπιακός οφείλει να δουλέψει πολύ στο αμυντικό του transition (ιδιαίτερα έπειτα από δικές του στατικές φάσεις στην αντίπαλη περιοχή) και θα μπορούσε να πληρώσει ακριβά τη συγκεκριμένη δυσλειτουργία του, αν στο 53΄ ο Νταρίντα σημάδευε τα δίχτυα της εστίας του Πασχαλάκη και όχι το αριστερό δοκάρι της, σε μια φάση όπου η άμυνα των γηπεδούχων ήταν απούσα.
