Να δικαιώσουν τον τίτλο του φαβορί σε μια πολύ απαιτητική Euroleague – Οι λύσεις ξεκινούν από την άμυνα
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστούμε ως Έλληνες φίλαθλοι και οπαδοί μια τόσο «ανοιχτή» διοργάνωση όπως η φετινή Euroleague;
Αν κρίνουμε από τις κάπως υπερβολικές αντιδράσεις που προκαλούν οι έως τώρα εμφανίσεις του Παναθηναϊκού AKTOR και του Ολυμπιακού στον «μαραθώνιο» των 34 αγωνιστικών, μάλλον δεν είμαστε τόσο έτοιμοι να αποδεχθούμε ότι οι «αιώνιοι» δεν… τρέχουν μόνοι τους στην κούρσα.
Το γεγονός ότι οι δύο ελληνικές ομάδες θεωρούνται από το ξεκίνημα της σεζόν ως αδιαφιλονίκητα φαβορί για να φτάσουν ως το τέλος της διαδρομής δεν σήμαινε ότι θα βρεθούν στο Ντουμπάι με… περίπατο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας το φωνάζει εδώ και χρόνια: «Καμία νίκη στη Euroleague δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη και καμία νίκη δεν πρέπει να υποτιμάται σε ό,τι αφορά τη σημασία της». Έχει απόλυτο δίκιο!
Το υπογραμμίζαμε από τη μέρα που ολοκληρώθηκαν τα ρόστερ «πράσινων» και «ερυθρόλευκων»: φαβορί μεν, αλλά θα πρέπει να ιδρώσουν δε.
Προφανώς και προβληματίζει το γεγονός ότι οι δύο «πρεσβευτές» μετρούν συνολικά 13 ήττες χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος. Από την άλλη, όπως έπρεπε να υπάρχει χαλινάρι στον ενθουσιασμό που συνόδεψε την εκκίνηση της σεζόν, έτσι και τώρα πρέπει να υπάρχει κριτική… με μέτρο.
Γιατί προφανώς αμφότεροι οι «αιώνιοι» έχουν να επιλύσουν σημαντικά προβλήματα, πλην όμως, σε όποια θέση και αν τερματίσουν, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε αντίπαλο να τους κερδίσει σε σερί αγώνων τρεις φορές στη διαδικασία των playoffs.
Ας μην προτρέχουμε όμως. Η άνοιξη είναι ακόμη μακριά και αυτό που προέχει για τους Αταμάν και Μπαρτζώκα είναι να βρουν τις λύσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στις ομάδες τους αφενός να ρεφάρουν μέρος τής έως τώρα βαθμολογικής ζημιάς στη «διαβολοβδομάδα» που ξεκινά απόψε και αφετέρου να πραγματοποιήσουν έναν πολύ καλύτερο δεύτερο γύρο στη regular season, που θα τους επιτρέψει να εξασφαλίσουν το πλεονέκτημα έδρας και γιατί όχι την πρώτη και τη δεύτερη θέση της τελικής κατάταξης.
Τέσσερα εντός έδρας παιχνίδια έχουν να δώσουν μέχρι την Παρασκευή και με εξαίρεση τη σημερινή επίσκεψη της αίφνης… καυτής Αρμάνι στο ΟΑΚΑ, οι Μπασκόνια, Βίρτους και Άλμπα φαντάζουν σαν απόλυτα βατά εμπόδια.
Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Αν και οι γρίφοι που καλούνται να επιλύσουν οι δύο προπονητές είναι σε μεγάλο βαθμό διαφορετικοί, υπάρχουν και κοινοί πονοκέφαλοι. Για παράδειγμα, αμφότεροι δυσκολεύονται ακόμη να βρουν τις πιο ταιριαστές πεντάδες σε ένα ρόστερ γεμάτο πολλές και ποιοτικές επιλογές.
Και οι δύο μοιάζουν να έχουν περιθωριοποιήσει παίκτες που τα προηγούμενα χρόνια είχαν σημαντικό ρόλο στο ροτέισον, χωρίς να είναι «πρώτα βιολιά». Στους «πράσινους» ένας από τους παίκτες-κλειδιά της περσινής πορείας προς το έβδομο αστέρι, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, παρακολουθεί τις περισσότερες προσπάθειες των συμπαικτών του από τον πάγκο.
Στους «ερυθρόλευκους» κάτι ανάλογο ισχύει με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Προφανώς η απόδοση του Έλληνα άσου χαρακτηρίζεται από πέρσι πτωτική, αλλά υπάρχουν παιχνίδια στα οποία πολλοί από τους γκαρντ του Ολυμπιακού «δεν βλέπονται» και παρ’ όλα αυτά η «κόμπρα» δεν χρησιμοποιείται.
Εννοείται ότι στις ήττες πάντα οι καλύτεροι παίκτες είναι εκείνοι που δεν αγωνίζονται, αλλά η αλήθεια είναι ότι η μη εμπιστοσύνη σε δύο ελληνόπουλα που οι ίδιοι οι προπονητές τους εμπιστεύονταν με κλειστά μάτια πριν από κάποιους μήνες… βγάζει μάτι.
Αν θέλουν, πάντως, οι Αταμάν και Μπαρτζώκας να δουν τις ομάδες τους να δικαιώνουν την αναμφισβήτητη δυναμική τους, πρέπει να πείσουν τους παίκτες τους ότι επιβάλλεται να ματώνουν στην άμυνα όχι σε κάθε παιχνίδι αλλά σε κάθε φάση. Γιατί μέχρι στιγμής οι δύο «αιώνιοι» δείχνουν ιδιαίτερα… επιλεκτικοί στο πίσω μέρος του παρκέ.
