Η ανάθεση της διεξαγωγής του Final 4 της Euroleague στο Άμπου Ντάμπι θύμισε σε όλους τα κυνικά δεδομένα που διέπουν τον παγκόσμιο αθλητισμό τον 21ο αιώνα
Από τη μια πλευρά οι πραγματικές ανάγκες της συντριπτικής πλειονότητας των φιλάθλων όσων ομάδων θα βρεθούν στο Final 4 της Euroleague και ιδιαίτερα όσων έχουν τη δυνατότητα να έχουν στο πλευρό τους χιλιάδες κόσμου.
Από την άλλη το… μαρούλι, που έλεγε στα παιδικά μας χρόνια ο Σκρουτζ Μακ Ντακ. Το χρήμα! Τα πετροδολάρια των Αράβων, που ολοένα και περισσότερο εισβάλλουν στον ευρωπαϊκό αθλητισμό, επιχειρώντας να βρουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν κόσμο που μέχρι πρότινος τους αντιμετώπιζε ως… παρακατιανούς.
Δεν έχει καμία σημασία αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την απόφαση των συλλόγων-μελών της Euroleague. Έχει νόημα απλώς να συνειδητοποιήσουμε άπαντες (ρεαλιστές, ρομαντικοί και… λιγότερο ρομαντικοί) ότι διαχρονικά τα πανίσχυρα οικονομικά λόμπι διέθεταν τη δυνατότητα να αλλάζουν ακόμη και τα γεωγραφικά όρια του παγκόσμιου αθλητισμού και όχι μόνο.
Από πού και ως πού, για παράδειγμα, λογίζεται το Ισραήλ ως μέλος των ευρωπαϊκών συνομοσπονδιών; Για ποιο λόγο η συγκεκριμένη χώρα εκπροσωπείται σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις όπως το Champions League ή η Euroleague και δεν συμβαίνει το ίδιο με κράτη με τα οποία συνορεύει;
Γιατί δεν γίνονται δεκτές στις διοργανώσεις της UEFA ομάδες από τον Λίβανο, τη Συρία ή την Ιορδανία; Δεν χρειάζεται καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση η απάντηση. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που σε λίγα χρόνια πρέπει να θεωρείται σχεδόν δεδομένη η παρουσία ομάδων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή τη Σαουδική Αραβία σε διοργανώσεις όπου θα συμμετέχουν η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Παναθηναϊκός AKTOR, ο Ολυμπιακός και όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά brands σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Το χρήμα επιβάλλει τους κανόνες σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όχι μόνο στον αθλητισμό. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτή είναι η πραγματικότητα.
ΕΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ
Επί της ουσίας. Για να αξιολογηθεί στο έπακρον η επιλογή της Euroleague για τη διεξαγωγή του Final 4 στο Άμπου Ντάμπι, θα πρέπει να πληροφορηθούμε για τις ακριβείς λεπτομέρειες της διοργάνωσης.
Γίνεται αντιληπτό ότι ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είναι απαγορευτικό για την τσέπη ενός φιλάθλου της μεσαίας τάξης, που θα μπορούσε να μεταβεί στο Βελιγράδι ή στη Βαρκελώνη.
Πόσοι οπαδοί του Παναθηναϊκού AKTOR ή του Ολυμπιακού για παράδειγμα έχουν την πολυτέλεια να διαθέσουν μια μικρή περιουσία για να βρεθούν στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας τον προσεχή Μάιο, σε περίπτωση που οι δύο «αιώνιοι» επιβεβαιώσουν τα προγνωστικά και βρεθούν παρέα στο Final 4 για να διεκδικήσουν το ευρωπαϊκό στέμμα;
Θα υπάρξει κάποια μέριμνα της διοργανώτριας Αρχής -σε συνεννόηση με τους Άραβες- προκειμένου να διαμορφωθούν άκρως οικονομικά και προσιτά «πακέτα» για το ταξίδι και τη διαμονή στο Άμπου Ντάμπι την περίοδο του Final 4;
Ή απλώς θα μετατραπεί αίφνης η κορυφαία εκδήλωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο σε ένα… κλειστό club που θα απευθύνεται αποκλειστικά σε πλούσιους και εύπορους θεατές-πελάτες;
Μην έχετε καμία αμφιβολία πάντως. Η ευκολία με την οποία κάμφθηκαν οι όποιες αντιρρήσεις των ομάδων της Euroleague, προκειμένου να μεταφέρουν εκτός Ευρώπης την έδρα του Final 4 για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης, είναι απλώς το πρώτο από τα πολλά βήματα που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια και τελικά θα καταλήξουν στην ολική… εισβολή των αραβικών χωρών στον κόσμο του ευρωπαϊκού αθλητισμού.
Άπαντες γνωρίζουν τι θα συμβεί, ελάχιστοι θα αντισταθούν στο… τσουνάμι που ακολουθεί και σε βάθος δεκαετίας ο χάρτης του παγκόσμιου αθλητισμού δεν θα έχει καμία σχέση με αυτόν που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα!
