Τα σενάρια σύμφωνα με τα οποία του έκοψαν με αλυσοπρίονο τα δάχτυλα και η πραγματικότητα
Πέθανε σε ηλικία 65 ετών ο Ρουμάνος Χέλμουτ Ντουκαντάμ, ένας από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες στην ιστορία του ποδοσφαίρου και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1986, αποκαλούμενος και «ήρωας της Σεβίλης».
Ήταν στις 7 Μαΐου 1986, όταν ο Ντουκαντάμ έκανε μία από τις πιο αξιομνημόνευτες εμφανίσεις τερματοφύλακα σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Μπροστά σε 70.000 θεατές στο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν, κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ύστερα από 120 λεπτά αγώνα χωρίς γκολ, η Στεάουα Βουκουρεστίου θριαμβεύει στα πέναλτι. Μορφή του αγώνα ο 27χρονος τότε Ντουκαντάμ, ο οποίος απέκρουσε τέσσερα πέναλτι και μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες. Είχε μόλις χτίσει τον μύθο του, τον οποίο γιγάντωσαν άλλοι μύθοι που συνδέθηκαν με την ξαφνική εξαφάνισή του από τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Μύθοι που σχεδόν όλοι συνδέθηκαν με τον στυγνό δικτάτορα της Ρουμανίας, Νικολάε Τσαουσέσκου.
Κάποιοι υποστήριξαν ότι τον σκότωσαν, διότι με αυτά που έκανε επισκίασε το κομμουνιστικό καθεστώς. Κάποιοι άλλοι ότι ο Νίκου Τσαουσέσκου, ο μικρότερος γιος του δικτάτορα, του έσπασε τα χέρια ή ότι του έκοψε με αλυσοπρίονο τα δάχτυλα. Κυκλοφόρησε και ένα σενάριο με μία Mercedes, που υποτίθεται ότι του δώρισε ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Ραμόν Μεντόσα, επιβραβεύοντάς τον που στέρησε το τρόπαιο από τη μισητή για τους Μαδριλένους Μπαρτσελόνα. Ο Νίκου Τσαουσέσκου την είδε, ζήλεψε, πήγε να του την πάρει, ο Ντουκαντάμ δεν του την έδινε και αυτός του έκοψε τα χέρια.
Τελικά, σύμφωνα με τον ίδιο τον Ρουμάνο τερματοφύλακα, όλα αυτά δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Το 2019, αφού είχε εργαστεί για μια επταετία ως συνοριοφύλακας, είχε πει στο περιοδικό «FourFourTwo»: «Λίγες εβδομάδες μετά τον τελικό θα έπαιζα σε ένα ματς που ήταν στημένο. Ο στόχος ήταν ο δικός μας σέντερ φορ να έβγαινε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, αλλά δεν ήθελα να ανακατευτώ. Ο συμπαίκτης μας τελικά έβαλε τρία γκολ, αλλά ένας νεαρός ποδοσφαιριστής της Σπορτούλ έβαλε περισσότερα στην τελευταία αγωνιστική και ολοκλήρωσε τη σεζόν με 31 γκολ. Το όνομα του νεαρού ήταν Γκεόργκι Χάτζι».
ΤΟ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑ
Η στάση του Ντουκαντάμ είχε συνέπειες: «Η άρνησή μου να αγωνιστώ είχε ως συνέπεια να αποκλειστώ από τις προπονήσεις για δύο εβδομάδες. Έγινε μέχρι και δίκη στο προπονητικό μας κέντρο, με τον Ιλίε Τσαουσέσκου, αδελφό του δικτάτορα και στρατηγό, να επιτηρεί τη διαδικασία. Τελικά τιμωρήθηκα με πρόστιμο που έφτανε στους μισθούς δύο μηνών, πριν μου επιτραπεί να επιστρέψω στην ομάδα, αλλά ο εφιάλτης δεν είχε τελειώσει ακόμη. Ένα ανεύρυσμα διαγνώστηκε στο δεξί χέρι μου. Υποβλήθηκα σε επέμβαση λίγο πριν από τον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου με τη Ρίβερ Πλέιτ στο Τόκιο».
Η περιπέτεια του Ρουμάνου τερματοφύλακα μόλις είχε αρχίσει: «Ταξίδεψα στην Ιαπωνία και ήμουν μαζί με την ομάδα, κάνοντας ακόμη και εκτινάξεις στην εστία ώστε οι ντόπιοι φωτογράφοι να με φωτογραφίσουν σε δράση. Απλώς έπρεπε να πέφτω πάντα με το αριστερό. Σύντομα οι γιατροί είπαν ότι ήταν πολύ επικίνδυνο για μένα να συνεχίσω να παίζω. Μετά με έδιωξαν από τον στρατό, αφού ο Τσαουσέσκου είπε ότι από τη στιγμή που δεν μπορώ να παίξω ποδόσφαιρο πρέπει να φύγω και από τον στρατό. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, πήγα από αδιανόητα ψηλά τόσο τραγικά χαμηλά μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα».
Ο ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΙΜ
Ακολούθησαν οι φήμες που έπρεπε να διαψεύδει: «Αυτό προκάλεσε φήμες ότι ο Νίκου Τσαουσέσκου, ο μικρότερος γιος του δικτάτορα και αδελφός του Βαλεντίν, με πυροβόλησε στο χέρι, αλλά αυτό απλώς δεν είναι αλήθεια. Έπρεπε να αρνούμαι διάφορες ιστορίες σχετικά με ένα μέλος της οικογένειας που με πυροβόλησε, επειδή τους “επισκίασα” ή επειδή τους ενοχλούσα, για σχεδόν 33 χρόνια. Στο Βουκουρέστι εκείνη την εποχή το μίσος απέναντι στο καθεστώς ήταν έντονο… Η αλήθεια είναι ότι γνωρίσαμε τον Νικολάε μετά τον τελικό. Υπήρξε μια υποδοχή και ήρθε εκεί, μπαίνοντας ανάμεσά μας. Τα λόγια του δεν ήταν φιλικά ή εγκωμιαστικά, ήταν ψυχρός. Μας είπε μάλιστα ότι αν είχαμε προετοιμαστεί καλύτερα, θα είχαμε νικήσει από το ενενηντάλεπτο».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και όσα είχε αποκαλύψει και για το πριμ: «Στην αρχή μάς είπαν ότι θα πάρουμε από ένα ρουμανικό Moto, μετά αυτό άλλαξε σε αυτοκίνητο Dacia, μετά σε ARO 4×4, επίσης ρουμανικής παραγωγής. Δύο μήνες μετά τον τελικό έδωσαν επιτέλους στον καθένα μας από ένα ARO 4×4. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ήταν καινούργια, μας έδωσαν παλιά και χρησιμοποιημένα αυτοκίνητα από τον στρατό! Ο αρχηγός μας, ο Στέφαν Ιοβάν, είχε μία ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Το δικό του ARO είχε συναρμολογηθεί από κομμάτια αρκετών διαφορετικών αυτοκινήτων! Δεν ήταν χαρούμενος, αν και οι υπόλοιποι ήμασταν. Το ARO ήταν ένα χρήσιμο όχημα για τους βοσκούς, οπότε τα πουλήσαμε σε αξιοπρεπείς τιμές».
Ο Ντουκαντάμ αντιμετώπισε προβλήματα υγείας για πολλά χρόνια, αρχής γενομένης από τις επιπλοκές που αφορούσαν το χέρι του και αργότερα σχετιζόμενες με την καρδιά. Υποβλήθηκε σε πάρα πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς τον Σεπτέμβριο του 2024. «Έκανα κάπου πέντε επεμβάσεις στο χέρι μου. Έκανα επίσης αντικατάσταση γονάτου. Έχω κάνει αρκετές επεμβάσεις! Όταν περνάω από το αεροδρόμιο, όλα αυτά τα μηχανήματα κάνουν ένα ηχητικό σήμα. Για 34 χρόνια έπαιρνα από 18 έως 20 χάπια την ημέρα», αποκάλυψε σε μια συνέντευξη στα ρουμανικά μέσα ενημέρωσης το 2020.
