Ο Λεβαδειακός ήρθε να προστεθεί στη λίστα των ομάδων της Super League που εκμεταλλεύτηκε τις εμφανείς αδυναμίες ενός από τους «ισχυρούς», δίνοντας επιπλέον χρώμα στο φετινό πρωτάθλημα
Αναζητώντας εξήγηση για τη δυσκολία που αντιμετώπιζε ο Ολυμπιακός στα πρώτα του, θεωρητικά εύκολα παιχνίδια της Super League, οι περισσότεροι εστιάζαμε στο εμφανές έλλειμμα δημιουργίας από το οποίο υπέφεραν οι «ερυθρόλευκοι», όποτε βρίσκονταν αντιμέτωποι με «κλειστές» άμυνες. Χθες όμως; Οι Πειραιώτες προηγήθηκαν 2-0 από το 21΄! Ποια «κλειστή» άμυνα; Ποιο «ταμπούρι»; Ο Νίκος Παπαδόπουλος γύρισε το παιχνίδι με… φουλ επίθεση! Μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»! Με τους ποδοσφαιριστές του όχι μόνο να μην απογοητεύονται από το εις βάρος του σκορ, αλλά να κυνηγούν την ανατροπή με περίσσεια αυτοπεποίθηση.
Κι όσο κι αν στην Ελλάδα συνηθίζουμε να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους αποτελέσματα υπό το πρίσμα του «ισχυρού» και της ανικανότητάς του να φτάσει στην κατάκτηση ενός βέβαιου «τρίποντου», το φετινό πρωτάθλημα της Super League μάς διδάσκει πόσο όμορφη μπορεί να είναι μια λίγκα στην οποία οι «μικροί»… μυρίζουν αίμα στα παιχνίδια με τους «μεγάλους» και αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να διεκδικήσουν στα ίσια βαθμό ή βαθμούς, ακόμη και σε αναμετρήσεις που θα βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Λεβαδειακός, που απέδρασε με μια ισοπαλία-χρυσάφι από το Φάληρο, παραμένει η μοναδική ομάδα χωρίς νίκη στον «μαραθώνιο». Κι όμως, ακόμη και η τελευταία ομάδα του βαθμολογικού πίνακα διεκδίκησε επί ίσοις όροις να πάρει αποτέλεσμα όχι μόνο απέναντι στον Ολυμπιακό, αλλά και κόντρα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, λυγίζοντας στα τελευταία λεπτά των αναμετρήσεων.
Είναι πολύ ιδιαίτερο το φετινό πρωτάθλημα. Όχι μόνο επειδή κανείς «μεγάλος» δεν σε πείθει ότι είναι φαβορί για να το κατακτήσει, αλλά κυρίως επειδή οι «μικρομεσαίοι» επιδεικνύουν μια νοοτροπία στην οποία δεν μας είχαν συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Αντιλαμβάνονται ότι είναι τόσο προβληματική η εικόνα των τεσσάρων διεκδικητών του τίτλου που δεν αισθάνονται το παραμικρό δέος απέναντί τους, ακόμη κι όταν τους αντιμετωπίζουν εκτός έδρας; Νιώθουν ότι οι αγώνες παίζονται στα ίσια και ουδείς θα τους στερήσει το δικαίωμα να διεκδικήσουν βαθμούς απέναντι στους «ισχυρούς»;
ΜΙΑ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΕΞΗΓΗΣΗ
Ουδείς μπορεί να δώσει την απάντηση, καθώς μπορεί να διαφέρει κι από ομάδα σε ομάδα. Υπάρχουν, για παράδειγμα, ομάδες όπως ο Παναιτωλικός που βλέπουν μπροστά τους μια ιστορική ευκαιρία να διεκδικήσουν έξοδο στα Κύπελλα Ευρώπης, λόγω της διεξαγωγής ενός δεύτερου γκρουπ playoffs με έπαθλο το συγκεκριμένο εισιτήριο. Σε κάθε περίπτωση αξίζουν πάρα πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους «μικρομεσαίους» για το ξεχωριστό χρώμα που δίνουν στα Σαββατοκύριακά μας!
Σε ό,τι αφορά τον Ολυμπιακό; Δεν χρειάζεται να είσαι… αναλυτής του ποδοσφαίρου, για να αντιληφθείς ότι η χθεσινή απώλεια βαθμών απέναντι στον Λεβαδειακό δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την αντίστοιχη του αγώνα με τον Παναιτωλικό. Απέναντι στην εξαιρετική ομάδα του Γιάννη Πετράκη το πρόβλημα ήταν αμιγώς ποδοσφαιρικό και σχετιζόταν με τη δεδομένη δυσκολία που έχουν οι ομάδες του Μεντιλίμπαρ να διασπούν «κλειστές» άμυνες.
Κόντρα στον Λεβαδειακό του Νίκου Παπαδόπουλου όμως, το «αγκάθι» ήταν καθαρά πνευματικό. Θέλετε να το αποκαλέσετε «καβάλημα του καλαμιού» μετά το γρήγορο 2-0; Θέλετε να συζητήσουμε για έλλειψη σοβαρότητας; Θέλετε να δεχτούμε ότι στο μυαλό των ποδοσφαιριστών βρίσκονται αυτή τη στιγμή περισσότερο τα παιχνίδια του Europa League και υποσυνείδητα κάνουν συντήρηση δυνάμεων στα ματς του εγχώριου πρωταθλήματος; Όποια κι αν είναι η εξήγηση που θα θελήσετε να δώσετε, είναι το ίδιο ασυγχώρητη για τους «ερυθρόλευκους» ποδοσφαιριστές. Τελεία και παύλα!
Καμιά ομάδα δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με τη νίκη. Το να κρατάς όμως στα χέρια σου μια νίκη και τη χάνεις επειδή απλά σταματάς να παίζεις ποδόσφαιρο και… περπατάς από το ημίωρο, απλά δεν δικαιολογείται.
