Οι ιδιοκτήτες των 14 ΠΑΕ της μεγάλης κατηγορίας καλούνται να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα οφέλη από την κατάκτηση του Conference League από τον Ολυμπιακό
H ιδέα έχει πέσει για τα καλά στο τραπέζι των ιδιοκτητών της Super League εδώ και μήνες και επανήλθε δυναμικά τις τελευταίες ημέρες, μετά την κατάκτηση του Europa Conference League από τον Ολυμπιακό.
Το έπος των «ερυθρόλευκων» οριστικοποίησε την αναρρίχηση της χώρας μας στη 15η θέση του ranking της UEFA, άρα και την εξασφάλιση πέμπτου εισιτηρίου για τις διασυλλογικές διοργανώσεις της σεζόν 2025-26.
Μήπως λοιπόν η συγκεκριμένη (ανέλπιστη μέχρι πριν από ένα δίμηνο) πραγματικότητα βοηθάει το πρωτάθλημα της Super League να γίνει ακόμη πιο συναρπαστικό; Πώς; Δημιουργώντας τρεις ζώνες αγώνων playoffs μετά το τέλος της κανονικής περιόδου, αντί για δύο που υφίστανται με τα σημερινά δεδομένα. Σκεφτείτε το…
Το πρώτο γκρουπ των ομάδων να αποτελείται από τέσσερις που θα παλεύουν για τον τίτλο του πρωταθλητή. Κακά τα ψέματα, μόνο αν γκρεμιστεί κάποιος φούρνος δεν θα βρίσκονται στην πρώτη τετράδα οι ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ (με αλφαβητική σειρά).
Και μια συναρπαστική σειρά διαδοχικών αγώνων θα ζήσουμε και τις… σκιές περί «φιλικών σωματείων» θα απομακρύνουμε, από ένα πρωτάθλημα που καλώς ή κακώς χρειάζεται διαρκείς ενέσεις αξιοπιστίας για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της φίλαθλης κοινής γνώμης.
Το δεύτερο γκρουπ να αποτελείται επίσης από τέσσερις ομάδες (αυτές που θα τερματίσουν από τις θέσεις 5 έως 8 της regular season) που θα μονομαχήσουν με έπαθλο το πέμπτο ευρωπαϊκό εισιτήριο. Με τον τελικό του Κυπέλλου να διεξάγεται μετά την ολοκλήρωση των playoffs, ακόμη και αν φτάσει εκεί ομάδα που δεν θα βρίσκεται στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας του πρωταθλήματος (όπως συνέβη φέτος με τον Άρη), κανείς δεν θα γνωρίζει πού θα καταλήξει η τελευταία ελληνική θέση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν.
Και βέβαια απομένει και το τρίτο γκρουπ των playouts, στο οποίο έξι (αντί για οκτώ) ομάδες θα δώσουν τη μεγάλη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού.
ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΚΕΡΔΗ
Σκεφτείτε τα πολλαπλά οφέλη ενός τέτοιου format (τουλάχιστον τις σεζόν που η χώρα μας έχει στην κατοχή της πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια).
Πρώτον, περιορίζεται δραστικά ο αριθμός των αδιάφορων ομάδων ακόμη και στις τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, καθώς και οι 14 «δρομείς» θα έχουν να διεκδικήσουν έναν ρεαλιστικό στόχο σε playoffs και playouts.
Δεύτερον, χαλαρώνει κάπως το ασφυκτικό καλεντάρι του πρωταθλήματος, επιτρέποντας στις ελληνικές ομάδες να διεκδικήσουν πιο ξεκούραστες μια νέα ευρωπαϊκή διάκριση στους μήνες της τελικής κρίσης των διοργανώσεων της UEFA.
Οι ομάδες της πρώτης τετράδας θα δώσουν συνολικά 32 παιχνίδια έναντι 36 που έδιναν μέχρι φέτος, αυτές της δεύτερης τετράδας επίσης 32, ενώ αυτές των playouts 31 ή 36 αγώνες. Και η μείωση του αριθμού των αγώνων μοιάζει απαραίτητη σε μια σεζόν που για τις ελληνικές ομάδες που θα βρεθούν στη league stage του Champions ή του Europa League (ο Ολυμπιακός έχει ήδη εξασφαλισμένη θέση, περιμένοντας να τον ακολουθήσουν οι ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός) το καλεντάρι της πρώτης φάσης έχει αυξηθεί κατά δύο παιχνίδια.
Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ έχουν να διαχειριστούν μια μεγάλη ευκαιρία και να αξιοποιήσουν το δώρο της 15ης θέσης. Σε κάθε περίπτωση το συγκεκριμένο format μοιάζει να ταιριάζει… γάντι στις ανάγκες και στα «θέλω» του ελληνικού ποδοσφαίρου, σε μια περίοδο που η κατάκτηση του Europa Conference League οφείλει να αποτελέσει οδηγό για τα επόμενα χρόνια, αν θέλουμε να ζήσουμε ξανά ανάλογες στιγμές, απολαμβάνοντας μια ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό χωρίς να περιμένουμε να περάσει ξανά… μισός αιώνας!
