Χούλιγκαν με κοστούμια
«Ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη ντροπή που βιώνουμε ως φίλαθλοι; Ότι πρέπει να έρθουμε σε μια ξένη χώρα για να κυκλοφορούμε ελεύθερα φορώντας τη φανέλα των ομάδων μας. Ότι έπρεπε να ταξιδέψουμε μέχρι το Βερολίνο για να έρθουμε όλοι μαζί στο ίδιο γήπεδο να δούμε τις ομάδες μας. Είναι ντροπή να μην μπορούμε να το κάνουμε στην Ελλάδα. Δεν πάει άλλο…».
Από όλα τα ρεπορτάζ που έφταναν το τριήμερο στα γραφεία της «Απογευματινής» από το Βερολίνο, εκείνο που μας «άγγιξε» πιο πολύ αφορούσε τις κραυγές απόγνωσης υγιών φίλων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, για την αθλητική… δικτατορία της βίας που απαγορεύει σε οπαδούς δύο ομάδων να βρεθούν παρέα στις εξέδρες του ίδιου γηπέδου εντός συνόρων.
Το βράδυ του Σαββάτου, δυστυχώς, ήρθε να μας θυμίσει γιατί ο δρόμος που καλούμαστε να διανύσουμε ως κοινωνία μέχρι την εξάλειψη του φαινομένου της βίας παραμένει και μακρύς και δύσβατος. Και αν στη γερμανική πρωτεύουσα ζήσαμε άλλη μία νύχτα τρόμου με «διεθνή συνάντηση» Ελλήνων, Σέρβων και Τούρκων χούλιγκαν, στο Πανθεσσαλικό του Βόλου αντιληφθήκαμε για πολλοστή φορά ότι το πρόβλημα του χουλιγκανισμού στην Ελλάδα δεν εδρεύει μόνο στα πέταλα αλλά και στις εξέδρες των επισήμων.
Σε μια περίοδο που με τον νέο νόμο της ελληνικής κυβέρνησης η βία αδυνατεί να βρει πλέον εύκολη πρόσβαση εντός γηπέδων, ο χουλιγκανισμός εισέρχεται ανενόχλητος ακόμη και στους αγωνιστικούς χώρους, καθώς τον μεταφέρουν εκεί οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ και οι «στρατοί» που τους συνοδεύουν. Και για να μιλήσουμε με ονοματεπώνυμα, η εικόνα του Θεόδωρου Καρυπίδη να κυνηγά μανιασμένος για να… λιντσάρει μια γυναίκα διαιτητή είναι αρχικά ντροπιαστική για τον ίδιο και φυσικά και για τον σύλλογο που διοικεί.
Ξεπερνάμε το γεγονός ότι αν έπρεπε να τα βάλει με κάποιους ο ιδιοκτήτης του Άρη αυτοί ήταν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας του, που την άφησαν με παίκτη λιγότερο στο χορτάρι προχωρώντας σε αψυχολόγητες ενέργειες (ιδιαίτερα η πεντακάθαρη αποβολή του Ζουλ συνιστά περίπτωση… αφαίρεσης ποδοσφαιρικού διπλώματος από τον δράστη). Το… κυνηγητό της Φραπάρ από Έλληνα παράγοντα είναι μία από τις πιο προσβλητικές εικόνες που έχει εξαγάγει εδώ και πολλά χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο στα διεθνή media.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΦΡΑΠΑΡ
Η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτητών ελληνικών ομάδων έχει αρκετές… κηλίδες από τις εισβολές τους σε αγωνιστικούς χώρους ή αποδυτήρια γηπέδων. Στιγμές που δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα έχουν χάσει την ψυχραιμία τους. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς, δύο είναι τα «ντου» που πάγωσαν ακόμη και το βλέμμα των οπαδών της ομάδας που ηγείτο ο ιδιοκτήτης που πρωταγωνίστησε σε αυτά. Ένα του Ιβάν Σαββίδη με το όπλο στην Τούμπα και ένα του Θεόδωρου Καρυπίδη στο Πανθεσσαλικό το βράδυ του Σαββάτου.
Εκτός των άλλων, ο ιδιοκτήτης του Άρη επιχείρησε να προπηλακίσει όχι απλώς μια γυναίκα διαιτητή αλλά μια γυναίκα-σύμβολο της παγκόσμιας διαιτησίας, η οποία γράφει ιστορία γκρεμίζοντας… ανδροκρατούμενα κάστρα του αθλήματος.
Μοιραία, λοιπόν, η ντροπιαστική εικόνα έκανε τον γύρο των media ανά τον πλανήτη και ιδιαίτερα στη Γαλλία αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο.
Και εδώ καλούνται όλοι να δώσουν μία απάντηση. Για τον οργανωμένο χούλιγκαν ψηφίστηκε ένας νόμος που περιορίζει την εγκληματική δράση του στα γήπεδα. Τα ραντεβού θανάτου ή τις ενέδρες που στήνονται σε σκοτεινά σοκάκια κανείς δεν μπορεί να τα αναχαιτίσει, από τη στιγμή που συμμετέχουν σε αυτά άνθρωποι αποφασισμένοι να παίξουν τη ζωή τους κορόνα γράμματα.
Με τους παράγοντες-χούλιγκαν, που δρουν ανεξέλεγκτοι φορώντας κοστούμια, θα ασχοληθεί σοβαρά κάποια Αρχή για να εκλείψει το θλιβερό φαινόμενο των εικόνων που μας προσφέρουν;
