Βαρόμετρο η «συμμαχία»
«Πήγαμε ένα νομοθετικό πλαίσιο τελείως καινούργιο, μεταρρυθμιστικό στη Βουλή, επιδιώκοντας να αντιμετωπίσουμε την αθλητική βία. Ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο εκσυγχρονίζει, αναβαθμίζει, θωρακίζει ως ασπίδα τα γήπεδα, κατεξοχήν του ποδοσφαίρου και πολύ σύντομα όλα τα γήπεδα της χώρας. Στη βάση αυτή είχαμε συμφωνήσει με όλους τους παράγοντες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αθλητισμού στη χώρα. Μαζέψαμε στο ΟΑΚΑ όλους τους παράγοντες των ΠΑΕ και κάναμε μια ευρεία συζήτηση πριν πάμε τον νόμο στη Βουλή. Κάναμε μια συμμαχία με συναίνεση των προσπαθειών μας και των ενεργειών μας από όλες τις ΠΑΕ».
Τα λόγια του αναπληρωτή υπουργού Αθλητισμού, Γιάννη Βρούτση, κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης των μέτρων καταπολέμησης της βίας στα ελληνικά γήπεδα, έκρυβαν τη λέξη-κλειδί που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα μιας πρωτόγνωρης (τουλάχιστον σε επίπεδο νομοθετικής και τεχνολογικής προετοιμασίας) κυβερνητικής προσπάθειας βελτίωσης των συνθηκών που επικρατούν στα γήπεδα της χώρας. Ο Γιάννης Βρούτσης έκανε λόγο για «συμμαχία» της πολιτείας με τις Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ και ΚΑΕ).
Πρόκειται για μια «συμμαχία» που μέχρι σήμερα ουδέποτε έλαβε σάρκα και οστά στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Πάντα οι ομάδες ήταν… σύμμαχοι των κυβερνήσεων όσο εκείνες εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, και πάντα ήταν αντίθετες όταν έκριναν ότι αυτό δεν συνέβαινε. Υπήρξαν περιπτώσεις, ακόμη και στην πιο… ρομαντική δεκαετία του ’80, που οι «φίλοι» μετατράπηκαν σε «εχθρούς» ακόμη και… εν μιά νυκτί!
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ακόμη και μέρος του πολιτικού συστήματος… έβαζε πλάτες συχνά-πυκνά στην ανεξέλεγκτη δράση των χούλιγκαν σε βάρος των υγιών φιλάθλων, που έπεφταν θύματα του «νόμου της μειοψηφίας» στα γήπεδα. Πόσα και πόσα περιστατικά δεν… έγραψαν ιστορία από τις αρχές της δεκαετίας των ’90 όταν η Αστυνομία προχωρούσε σε μαζικές συλλήψεις οπαδών μετά από επεισόδια και οι πρώτοι που έπαιρναν τηλέφωνο για να ελευθερωθούν ήταν… Έλληνες βουλευτές.
Αν πραγματικά, λοιπόν, θέλουμε να δούμε αυτή τη φορά ένα ολοκληρωμένο -στα χαρτιά- νομοσχέδιο να αποδεικνύεται λυτρωτικό και πετυχημένο σε επίπεδο εφαρμογής, θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να είναι πραγματικά (και όχι υποκριτικά) στην ίδια όχθη του ποταμού και να μην επιχειρούν στην πρώτη στραβή να… περνάνε στην απέναντι. Και βέβαια θα πρέπει αυτή τη φορά η ίδια η κυβέρνηση να είναι αμείλικτη με όσους επιλέξουν να… διασχίσουν το ποτάμι προδίδοντας τη «συμμαχία» στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Βρούτσης.
Γιατί είναι εξαιρετικά εύκολο να… διατρανώνεις τη συμπαράστασή σου στο πλευρό μιας κυβέρνησης και να δηλώνεις αρωγός της στην πιστή εφαρμογή των μέτρων, αλλά πώς θα αντιδράσεις όταν θα… ζεματάει η μάχη του τίτλου στη Super League και θα υποχρεωθείς να δώσεις κεκλεισμένων των θυρών ένα κρίσιμο ντέρμπι, επειδή κάποιος ανεγκέφαλος έριξε κροτίδα σε αντίπαλο παίκτη σε προηγούμενο παιχνίδι;
Το ερώτημα αφορά όλες τις μεγάλες ΠΑΕ και ΚΑΕ, που από τη Δευτέρα θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω με τη νέα πραγματικότητα και κυρίως με τον… καθρέφτη της ειλικρίνειάς τους. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πού θα οδηγήσει η οργανωμένη (αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει) προσπάθεια της κυβέρνησης να καταπολεμήσει το φαινόμενο της βίας στα ελληνικά γήπεδα. Ο υγιής Έλληνας φίλαθλος παραμένει, απόλυτα φυσιολογικά, πολύ επιφυλακτικός για την πιστή τήρηση των άρθρων του νομοσχεδίου και απλά ελπίζει ότι αυτή τη φορά τα γραπτά θα πάρουν σάρκα και οστά στις εξέδρες που κάθεται!
Ο Γιάννης Βρούτσης αναφέρθηκε και στα… ντου που επιχειρούν οπαδοί χωρίς εισιτήριο στα ελληνικά γήπεδα. Πόσο θλιβερό φαινόμενο, αλήθεια. Να έχει πληρώσει ένας οικογενειάρχης εισιτήριο διαρκείας και να βλέπει τη θέση του σε ένα ντέρμπι να καταλαμβάνεται από τζαμπατζή οπαδό που θεωρεί ότι μπορεί να… κάνει ό,τι γουστάρει επειδή κανείς δεν μπορεί να τον ελέγξει. Και δυστυχώς έχουμε υπάρξει μάρτυρες τέτοιων στιγμών ουκ ολίγες φορές σε όλα τα γήπεδα της χώρας. Γιατί κι αυτή μορφή βίας είναι…
