Ο «κόκκινος» μονόδρομος
Τις τελευταίες ημέρες σε όποιο πηγαδάκι φίλων του Ολυμπιακού και αν βρεθείς ακούς διαρκώς το ίδιο ερώτημα: «Ρε συ, είναι καλός αυτός που πήραμε;».
Εύλογο και καθαρά ποδοσφαιρικό ερώτημα, το οποίο όμως φανερώνει και τον βαθμό δυσκολίας της προσπάθειας του Βαγγέλη Μαρινάκη και των συνεργατών του για τη δημιουργία μιας ομάδας που θα κάνει ξανά τους «ερυθρόλευκους» φιλάθλους να τραγουδούν… «έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό».
Καλώς ή κακώς οι αριθμοί για τους Πειραιώτες είναι αμείλικτοι και πιστοποιούν την αναγκαιότητα διαφοροποίησης της συνολικής μεταγραφικής στρατηγικής τους, αλλά και της κατασκευής γερών θεμελίων στα οποία θα τοποθετηθεί η ομάδα των επόμενων ετών.
Από την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο του Ιουνίου 2022 έως την τρέχουσα περίοδο των χειμερινών αγορών ο αριθμός των παικτών που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού έστω και σε ένα επίσημο παιχνίδι της ομάδας ανέρχεται σε… 64, χωρίς να υπολογίζουμε το δίδυμο Όρτα, Τσικίνιο, που ετοιμάζεται για το ντεμπούτο του.
Όταν σε μιάμιση σεζόν δίνεις σε 64 παίκτες φανέλα βασικού στην ομάδα σου, αντιλαμβάνεσαι πόσο λάθος διαδρομή ακολουθείς, πόσα εκατομμύρια έχεις πετάξει στα σκουπίδια και πώς εσύ ο ίδιος ως οργανισμός «τορπιλίζεις» την προσπάθεια αγωνιστικής ανάκαμψης, στην οποία επενδύεις περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε ανταγωνιστή σου.
Δεν έχει λοιπόν καμία σημασία αν ο Όρτα είναι παικταράς! Στέκομαι στην περίπτωση του τέως παίκτη της Μπράγκα επειδή τον γνωρίζουμε, τον έχουμε δει να εντυπωσιάζει απέναντι σε ελληνικές ομάδες, γνωρίζουμε πόσο κομβικός ήταν στην πορτογαλική ομάδα. Δεν αποτελεί κάποιο ποδοσφαιρικό μυστήριο ή κάποια μεταγραφή που πρέπει να… σερφάρεις στο YouTube για να διαπιστώσεις «τι καπνό φουμάρει».
Αν πιστεύει κανείς ότι όλοι όσοι ήρθαν τους τελευταίους 18 μήνες στον Ρέντη είναι… σαπάκια ή παλτά, επειδή ο Ολυμπιακός δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει το πρωτάθλημα ή επειδή βρίσκεται προς το παρόν στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας του φετινού «μαραθωνίου», είναι βαθιά νυχτωμένος.
Το ερώτημα «είναι καλός αυτός που πήραμε;» είναι το τελευταίο που πρέπει να απασχολεί τους φίλους της πειραϊκής ομάδας. Καμιά ομάδα δεν έχει ούτε 100% ποσοστό επιτυχίας ούτε 100% ποσοστό αποτυχίας στις μεταγραφές της. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν περάσει από τα αποδυτήρια του Ρέντη παικταράδες, εργαλεία και λιγότερο ποιοτικοί ποδοσφαιριστές.
Το ζητούμενο είναι πώς θα καταφέρει ξανά ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει έναν βασικό κορμό παικτών στον οποίο θα στηριχθεί για τα επόμενα χρόνια. Με παικταράδες και ρολίστες.
Η έλευση του Αντόνιο Κορδόν έμοιαζε με βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση του ποδοσφαιρικού ορθολογισμού. Για να φτάνουν ξανά οι Πειραιώτες να αγοράζουν… μισή ντουζίνα ποδοσφαιριστές μέσα στο καταχείμωνο, κάτι δεν λειτούργησε σωστά στη συνεργασία με τον Ισπανό.
Ο Ολυμπιακός όμως δεν έχει να κερδίσει τίποτα συζητώντας για το χθες. Καλείται ως οργανισμός να χτίσει ξανά έναν βασικό πυρήνα παικτών και να επενδύσει πάνω τους με υπομονή και εμπιστοσύνη.
Αν η πίεση για κατάκτηση τίτλων και το βάρος αποτελεσμάτων όπως ο αποκλεισμός από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο ή η συντριβή από τον ΠΑΟΚ μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» θολώσει και πάλι το μυαλό, στο λιμάνι θα κινδυνεύσουν να μπουν σε μια δίνη αυτοκαταστροφής και -το χειρότερο- να δουν εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές να «καίγονται» σε μια λαίλαπα διαρκούς αμφισβήτησης και εσωστρέφειας.
Και σε αυτό το σκέλος καλείται να διαδραματίσει εξαιρετικά κομβικό ρόλο και ο κόσμος του Ολυμπιακού. Για να διορθώσει μια ομάδα ακόμη και δικά της λάθη, μπορεί να το πράξει αποτελεσματικά μόνο αν λειτουργεί ενωμένη σαν μια γροθιά. Με αυτοκριτική μεν, αλλά μακριά από αφορισμούς και μηδενισμούς. Από τον ιδιοκτήτη της μέχρι τον τελευταίο οπαδό!
Η ποιότητα του Ζέλσον Μαρτίνς είναι αναμφισβήτητη. Το ίδιο και η κλάση του. Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο όμως για τους φίλους του Ολυμπιακού είναι η νοοτροπία με την οποία μοιάζει να έχει έρθει στην Ελλάδα ο τέως παίκτης της Μονακό. Και στον Ρέντη έχουν να λένε για την προσπάθεια να βοηθάει την ομάδα και ανασταλτικά και πόσο παλεύει να μένει προσηλωμένος στο τακτικό πλάνο του Καρβαλιάλ, με ή χωρίς την μπάλα, τόσο στο επιθετικό όσο και στο αμυντικό transition.
Βασικός στόχος για τον Άρη
Το διπλό του Ολυμπιακού στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ξεδιάλυνε αρκετά το τοπίο για τη συνέχεια της σεζόν σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση των τεσσάρων ευρωπαϊκών εισιτηρίων. Με τον Άρη να αποκτά χάντικαπ 8 βαθμών από την πρώτη τετράδα, οποιοδήποτε σχέδιο προσπέρασης ενός εκ των τεσσάρων μελών του «Big 4» φαντάζει μάλλον απαγορευτικό πλέον για τους «κίτρινους». Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεδομένα οι Θεσσαλονικείς θα παίξουν τα ρέστα για την ευρωπαϊκή τους έξοδο στον θεσμό του Κυπέλλου. Ότι ο Άκης Μάντζιος θα αναγάγει την κατάκτηση του Κυπέλλου στον υπ’ αριθμόν ένα στόχο της χρονιάς. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την εικόνα που θα έχει ο Άρης σε παιχνίδια της Super League που θα έπονται ή θα ακολουθούν τους προημιτελικούς και τους ημιτελικούς. Το σημειώνουμε γιατί οι «κίτρινοι» θα παίξουν σοβαρό ρόλο ρυθμιστή στη μάχη του τίτλου.
