Μήπως τελικά το… κουράζουμε πολύ προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε τον βαθμό δυσκολίας των αναμετρήσεων του Ολυμπιακού με τη Ρεάλ στα playoffs της Euroleague; Μήπως τελικά οι «ερυθρόλευκοι» δεν είναι τόσο άτυχοι όσο θεωρεί μεγάλο μέρος της φίλαθλης κοινής γνώμης και ενδεχομένως μια σειρά με την «τρελιάρα» Παρί να αποδεικνυόταν στο παρκέ πιο… μπελαλίδικη;
Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει στη ζωή, έτσι και στη Euroleague… τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Και όπως υπογράμμισε απόλυτα εύστοχα ο Κώστας Παπανικολάου στη media day ενόψει της αποψινής πρώτης μονομαχίας των Πειραιωτών με τη «βασίλισσα», αν αγωνίζεσαι σε μια ομάδα που έχει δημιουργηθεί για να κατακτήσει το τρόπαιο, πρέπει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο να εξουδετερώσεις τους βασικούς ανταγωνιστές σου. Και στον Πειραιά γνώριζαν ότι ο Παναθηναϊκός AKTOR και η Ρεάλ (οι περσινοί φιναλίστ) θα αποτελούσαν τους μεγαλύτερους αντιπάλους στον δρόμο προς το τέταρτο αστέρι.
Η αλήθεια είναι ότι και μόνο το όνομα της Ρεάλ προκαλεί δέος στους αντιπάλους ανεξαρτήτως αθλήματος. Είτε πρόκειται για το ποδόσφαιρο είτε για το μπάσκετ. Πρόκειται άλλωστε για τον σύλλογο με τα περισσότερα Κύπελλα Πρωταθλητριών στα δύο λαοφιλέστερα σπορ του ευρωπαϊκού αθλητισμού, την πιο βαριά φανέλα στη Γηραιά Ήπειρο και βέβαια έναν αντίπαλο που δεν διανοείσαι να υποτιμήσεις ανεξαρτήτως συνθηκών.
Όπως όμως συνέβη και με την πρόσφατη μονομαχία της παρέας του Κιλιάν Εμπαπέ με την Άρσεναλ, έτσι και τώρα λίγες ώρες πριν από την πρώτη επίσκεψη του Ταβάρες και του Καμπάτσο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ο μύθος της Ρεάλ μοιάζει να γιγαντώνεται κόντρα στα στατιστικά δεδομένα της ίδιας της ιστορίας των Μαδριλένων.
Και αυτό γιατί όπως ακριβώς αποδείχθηκε και στο ποδόσφαιρο (με τον αποκλεισμό της και μάλιστα με δύο ήττες από τους «κανονιέρηδες» του Αρτέτα), έτσι και στο μπάσκετ η Ρεάλ δυσκολεύεται να διαχειριστεί σεζόν που της… στραβώνουν στην κανονική περίοδο πριν από τα νοκ άουτ.
Η εξαίρεση του Ντοντσιτς
Για παράδειγμα από τη σεζόν 2008-09, όταν λανσαρίστηκαν στη Euroleague οι σειρές «best of five» στα playoffs, η Ρεάλ κλήθηκε να προκριθεί στο Final 4 με μειονέκτημα πέντε φορές. Τα κατάφερε μόλις μία! Και αυτή όταν διέθετε στο ρόστερ της το… μετέπειτα «φαινόμενο» του παγκόσμιου μπάσκετ, που ακούει στο όνομα Λούκα Ντόντσιτς.
Ήταν τη σεζόν 2017-18 όταν οι Ισπανοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν με μειονέκτημα έδρας τον Παναθηναϊκό και, παρά τη συντριβή που γνώρισαν στο ΟΑΚΑ στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, πήραν την πρόκριση για το Final 4 του Βελιγραδίου, όπου και κατέκτησαν το τρόπαιο, με τον 18χρονο ακόμη Σλοβένο να οργιάζει!
Τις άλλες τρεις φορές που χρειάστηκε να ξεπεράσουν κάποιο εμπόδιο με μειονέκτημα… έσπασαν τα μούτρα τους. Ολυμπιακός το 2009, Μπαρτσελόνα το 2010, Φενέρ το 2016 και Εφές το 2021, όλοι υπερασπίστηκαν με επιτυχία τα «κάστρα» τους και πέταξαν τη «βασίλισσα» εκτός Final 4.
Η Ρεάλ δηλαδή δεν είναι μια ομάδα που κυριαρχεί ανεξαρτήτως συνθηκών. Το πράττει κυρίως στις χρονιές που επιβάλλει τον δικό της νόμο από τους πρώτους μήνες της αγωνιστικής σεζόν. Και η φετινή έκδοση που παρουσιάζει ο Τσους Ματέο καλείται να λύσει πολλές παθογένειες για να μπορέσει να απειλήσει την καλύτερη ομάδα της regular season της Euroleague.
Ο Ισπανός κόουτς, άλλωστε, γνωρίζει ότι για να έχει τύχη να βρεθεί με τους παίκτες του το διήμερο 23-25 Μαΐου στο Άμπου Ντάμπι θα πρέπει να πανηγυρίσει τουλάχιστον μία νίκη στο ΣΕΦ. Και οι επιδόσεις που παρουσίασε η «βασίλισσα» μακριά από τη Μαδρίτη στο μεγαλύτερο μέρος της regular season ήταν επιεικώς απογοητευτικές με 10 ήττες σε 17 ταξίδια. Μία μικρή επισήμανση όμως. Η Ρεάλ σφράγισε την παρουσία της στα play in με δύο σπουδαία διπλά στο Βελιγράδι απέναντι σε Παρτιζάν και Ερυθρό Αστέρα.
Εφημερίδα Απογευματινή
