Τις προηγούμενες ημέρες είχε προαναγγελθεί μέσω διαρροών, αλλά με βεβαιότητα, η επανέναρξη των ερευνών για την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου με προέκταση σε δεύτερη φάση προς το Ισραήλ. Ήταν μάλιστα τέτοιος ο βαθμός βεβαιότητας των σχετικών πληροφοριών από τα αρμόδια υπουργεία που προσδιόριζαν την εκ νέου έλευση των πλοίων και την έναρξη των εργασιών εντός του Απριλίου.
Αυτό που ακολούθησε ήταν το αναμενόμενο, δηλαδή μηνύματα από πλευράς Τουρκίας με τη μορφή δημοσιευμάτων ότι δεν θα επιτρέψει τη συνέχιση του έργου, διότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την άδειά της και τη συμμετοχή της. Το γνωστό αναθεωρητικό, απειλητικό, πειρατικό τροπάριο. Φανταζόμαστε ότι δεν υπήρχε κανείς στην Αθήνα με την ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία δεν θα αντιδρούσε και θα έδινε συγχαρητήρια και ευχές για την ολοκλήρωση του έργου.
Ξαφνικά το έργο αρχίζει για ακόμα μία φορά να θολώνει και το καλώδιο να βυθίζεται στην απύθμενη κατευναστική λογική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα Ελληνοτουρκικά.
Είχε προηγηθεί συνάντηση κορυφής του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ισραηλινό ομόλογό του, όπου η ενεργειακή συνεργασία, του καλωδίου συμπεριλαμβανομένου, αλλά και το θέμα της Τουρκίας είχαν βρεθεί στο επίκεντρο και είχε δημοσίως διαμηνυθεί η εκατέρωθεν αποφασιστικότητα για να γίνει αυτό που πρέπει και η ετοιμότητα για τη διαχείριση οποιωνδήποτε σεναρίων. Η στήριξη του Ισραήλ σε επίπεδο δηλώσεων αλλά και έμπρακτων διαβεβαιώσεων, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, ήταν δεδομένη.
Εφημερίδα Απογευματινή
