Προσωπικώς, δεν ένιωσα κάποια έκπληξη όταν διάβασα την είδηση ότι σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ, τα ελληνικά νοικοκυριά, δηλαδή οι Έλληνες γονείς, δαπάνησαν το 2023 614 εκατομμύρια ευρώ στα φροντιστήρια για τα παιδιά τους. Δαπάνησαν από τον οικογενειακό κορβανά, δηλαδή, πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
Το ότι δεν εξεπλάγην δεν σημαίνει ότι το ποσό αυτό δεν είναι εντυπωσιακό. Απλώς, ανάλογα ποσά ξοδεύουν οι γονείς για τα φροντιστήρια τα τελευταία 25 χρόνια, τουλάχιστον, καθώς έχω υπόψη μου ανάλογη έρευνα πάλι της ΓΣΕΕ στις αρχές του 2000, που αποκάλυπτε εξίσου μεγάλα έξοδα για τα φροντιστήρια. Υπήρχε δε την ίδια περίοδο και μία έρευνα του ΕΒΕΑ, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου δηλαδή, που αποκάλυπτε τα εξής εντυπωσιακά, τα οποία προφανώς τόσα χρόνια μετά δεν έχουν μεταβληθεί:
-Κάθε γονιός, για καθένα ευρώ που δαπανά το κράτος για την εκπαίδευση, πληρώνει λίγο περισσότερο για να έχουν τα παιδιά του σωστή μόρφωση!
-Οι Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού έφταναν στο παγκόσμιο ρεκόρ των 65.000 και η δαπάνη γι’ αυτούς -κατά τη σχετική μελέτη- άγγιζε το 1 δισ. ευρώ τον χρόνο.
-Οκτώ στους 10 μαθητές λυκείου έκαναν -και προφανώς συνεχίζουν να κάνουν- φροντιστήριο, αναδεικνύοντας έτσι την έκταση της παραπαδείας. Και όπως σωστά σημείωνε η σχετική έρευνα η συνολική αποτυχία των μαθητών λυκείου στις εξετάσεις είχε διπλασιασθεί μετά τις αλλεπάλληλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.
-11.500 αριστούχοι και 14.500 μαθητές με βαθμό 16-18 στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, την εποχή που διενεργήθηκε η έρευνα, δεν εισήλθαν στη σχολή της πρώτης προτίμησής τους, παρότι, όπως είναι προφανές, είχαν όλα τα προσόντα γι’ αυτό.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα στοιχεία για το 2023 και ιδιαίτερα το ποσό που οι γονείς κατέβαλαν εκείνο το έτος για να συνδράμουν τα παιδιά τους με την εξωσχολική μορφωτική υποστήριξη αποτελούν κατά κάποιο τρόπο συνέχεια μιας απογοητευτικής πραγματικότητας για την ελληνική εκπαίδευση. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν παρέχει εχέγγυα μαθησιακής πληρότητας ικανής να συμβάλει στην εισαγωγή των μαθητών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Οπότε, απαιτείται πρόσθετη εξωσχολική βοήθεια. Αυτό, άλλωστε, υποστήριξαν στη σχετική έρευνα και οι γονείς σε συντριπτικό ποσοστό.
Δηλαδή ότι χωρίς φροντιστήριο δεν μπορούν να εισαχθούν τα παιδιά τους στα ΑΕΙ. Τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά σε πολύ μεγάλο ποσοστό, άνω του 50%, ομολογούν πως το σχολείο αφήνει κενά στη μόρφωσή τους, οπότε είναι αναγκαίο για την επιτυχία τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να κάνουν έξτρα μαθήματα.
Δεδομένου δε ότι ευρωπαϊκά στοιχεία δείχνουν πως η ανάπτυξη άλλων χωρών επιτεύχθηκε με σοβαρές επενδύσεις στην Παιδεία, είναι προφανές πως και εδώ χρειάζεται κάτι να αλλάξει ριζικά.
Εφημερίδα Απογευματινή
