Δυστυχώς, έχουν αυξηθεί τα αυτοκινητικά ατυχήματα στην Ελλάδα, πολλά από τα οποία είναι και θανατηφόρα. Και είναι κρίμα να ξεκληρίζεται κόσμος και κυρίως νέοι. Έχει ετοιμαστεί ένας νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, εκσυγχρονισμένος, βάσει της εμπειρίας των τελευταίων ετών, ο οποίος αποσκοπεί στο να γίνουν περισσότερο ασφαλείς οι δρόμοι. Θυμάμαι ένα ρεπορτάζ σε γαλλικές εφημερίδες, το οποίο περιελάμβανε και το διάγραμμα ενός πίνακα που καταδείκνυε την εξέλιξη των οδικών ατυχημάτων στη Γαλλία από το 1970 μέχρι την εποχή που είχε δημοσιευθεί το ρεπορτάζ εκείνο.
Δεν ήταν φρέσκο, πάντως, αφορούσε χρονιές του 21ου αιώνα. Το συμπέρασμα του σχετικού διαγράμματος ήταν η εντυπωσιακή μείωση των νεκρών ως αποτέλεσμα της σταδιακής σκλήρυνσης των πειθαρχικών ποινών οι οποίες καθιερώνονταν.
Για να φέρουμε μερικά παραδείγματα της αποτελεσματικότητας των μέτρων που είχαν εφαρμοστεί -και που ενδεχομένως στην Ελλάδα της υπερβολής μπορεί να δούμε ακρότητες στην εφαρμογή τους-, στη Γαλλία μέσα σε μια πενταετία εφαρμογής της πολιτικής οδικής ασφάλειας είχαν σωθεί 5.000 ζωές, ενώ οι τραυματίες είχαν περιοριστεί κατά 100.000!
Τα εντυπωσιακά αυτά αποτελέσματα εξηγούνταν από την εγκατάσταση ραντάρ που λειτουργούσαν στο πλαίσιο ενός συστήματος της επιβολής, αυτομάτως, κυρώσεων σε οδηγούς για υπερβολική ταχύτητα. Και οι ειδικοί θεωρούσαν πρωταρχικής σημασίας τον «φόβο του αστυφύλακα» και την ανησυχία που προκαλείται στους οδηγούς, μήπως τους πάρουν το δίπλωμα οδήγησης, διότι πέραν των περιπτώσεων άμεσης ακύρωσης της σχετικής άδειας, το πόιντ σίστεμ -που στη Γαλλία εφαρμόζεται με ευλάβεια- έχει λειτουργήσει, ώστε μόνο σε ένα έτος εξαιτίας των πόντων ποινών ανακλήθηκαν 68.000 άδειες οδήγησης.
Είναι κάτι περισσότερο από ορατό ότι τα καλά αποτελέσματα της πολιτικής που εφαρμόστηκε στη Γαλλία δεν οφείλονταν μόνο στην αυστηροποίηση των ποινών -κάτι που προβλέπεται σε τελευταία ανάλυση και από τον νέο ελληνικό Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας-, αλλά στον «φόβο του αστυφύλακα». Αυτές είναι οι λέξεις-κλειδιά, που δεν σημαίνουν παρά το ότι δεν αρκεί η πρόβλεψη ποινών, αλλά πως πάνω απ’ όλα χρειάζεται αστυνόμευση. Που θα διαπιστώνει την παράβαση για να επιβάλλονται οι ποινές. Να το ξέρουν οι παραβάτες οδηγοί και να είναι προσεκτικότεροι. Διαφορετικά, άλλος ένας Κώδικας θα πάει χαμένος. Και μια επισήμανση με βάση τη διαχρονική εμπειρία. Τα όποια μέτρα να μην εξελιχθούν από προληπτικά σε… εισπρακτικά. Έχουμε παραδείγματα κατά το παρελθόν που επιβεβαίωσαν την κουτοπονηριά του ελληνικού κράτους.
Είμαστε μια χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που, δυστυχώς, κρατάμε τα σκήπτρα σε νεκρούς από οδικά δυστυχήματα, Ας μη χαθεί η όποια νέα προσπάθεια σε δαιδάλους συναρμόδιων υπουργείων ή στην πλημμελή εφαρμογή των μέτρων που αποφασίζονται. Την κοινωνία δεν την ενδιαφέρει πώς θα λειτουργεί το σύστημα που θα εφαρμοσθεί, αλλά πώς θα θρηνεί λιγότερους νεκρούς…
Εφημερίδα Απογευματινή
