Δεν είναι η πρώτη φορά που θα δούμε κάποιον μεγάλο του ποδοσφαίρου μας να κόβει το νήμα του τερματισμού ενός πρωταθλήματος… στο χαλαρό και έχοντας πολύ μεγάλη απόσταση ασφαλείας από τους ανταγωνιστές του.
Ούτε είναι πρωτόγνωρο μια ελληνική ομάδα να χτίζει σερί επιτυχημένων αποτελεσμάτων κατά τη διάρκεια μιας σεζόν απέναντι στους παραδοσιακούς ανταγωνιστές της.
Είναι όμως η πρώτη φορά που βλέπουμε έναν προπονητή να… τρομοκρατεί (χωρίς ίχνος υπερβολής) τους συναδέλφους του και να πρωταγωνιστεί σε ένα πρωτόγνωρο «μπούλινγκ», που όμοιό του δυσκολεύεσαι να βρεις ξανά στα κιτάπια του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το φαινόμενο που παρατηρείται στα ντέρμπι όπου συμμετέχει ο Ολυμπιακός του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δεν το συναντούσαμε ούτε σε αυτά όπου δέσποζε η μορφή προπονητών όπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς (σε όποια ομάδα και αν εργάστηκε) ή ο Ερνέστο Βαλβέρδε.
Δεν το είδαμε να συμβαίνει ούτε στα χρόνια της υπεροχής του Ραζβάν Λουτσέσκου ούτε στην παρθενική σεζόν του Ματίας Αλμέιδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν υπάρχει πλέον ντέρμπι των «ερυθρόλευκων» στο οποίο να μη βλέπεις τον αντίπαλο προπονητή να εγκαταλείπει ακόμη και βασικά ποδοσφαιρικά «πιστεύω» του και να αναζητεί εν μέσω… πανικού λύσεις για να αντιμετωπίσει το εξαιρετικά απλοϊκό μοντέλο του Μεντιλίμπαρ.
Και αυτό είναι άλλο ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πρωτόγνωρης πραγματικότητας που βιώνουμε. Ο 64χρονος Ισπανός δεν έχει φέρει καμιά επανάσταση στον Πειραιά. Δεν παρουσιάζει κάποιες καινοτόμες αρχές! Δεν είναι ένας προπονητής που βρίσκεται μπροστά από την εποχή του. Αντίθετα μοιάζει να υπηρετεί με ευλάβεια ένα ποδόσφαιρο… παλιάς κοπής, που όμως μπλοκάρει τη σκέψη των αντιπάλων του.
Την εποχή του ακατάσχετου και πολλές φορές έως και… αυτοκτονικού build up ο Μεντιλίμπαρ απαντά με μακρινές μεταβιβάσεις στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ακόμη και αν αυτές προέρχονται από τα πόδια ή τα χέρια του τερματοφύλακά του.
Η γοητεία της απλότητας
Η δυσκολία αναχαίτισης του Ολυμπιακού δεν έγκειται τόσο στις ιδέες του προπονητή του (πίεση ψηλά, ταχύτητα στην κίνηση με ή χωρίς την μπάλα, αμυντική συνέπεια δεν είναι στοιχεία δυσεύρετα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο) όσο στην επιρροή που έχει στους ποδοσφαιριστές του και στη συνέπεια με την οποία εκείνοι υπηρετούν το πλάνο.
Προφανώς και δεν είναι εύκολο για οποιαδήποτε ομάδα να ανταποκρίνεται με επιτυχία σε τόσες διαφορετικές… μικρές αποστολές που πρέπει να φέρει εις πέρας κατά τη διάρκεια των αγώνων της, ωστόσο η τωρινή εκδοχή των βέβαιων πρωταθλητών μοιάζει να είναι τόσο δύσκολα αντιμετωπίσιμη επειδή ακριβώς στηρίζεται στην… απλότητα του ίδιου του ποδοσφαίρου.
Τι επιφυλάσσει η συνέχεια της σεζόν για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ; Μία εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση: να πείσει τους παίκτες του ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει και ότι πρέπει να επιδείξουν την ίδια συνέπεια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας στις 17 Μαΐου.
Δεν είναι καθόλου εύκολο για μια ομάδα που γνωρίζει ότι ουσιαστικά έχει φτάσει ήδη στην υλοποίηση του βασικού της στόχου να μείνει προσγειωμένη στο έδαφος και να εμφανίζεται στα γήπεδα κάθε εβδομάδα πιο συγκεντρωμένη από την προηγούμενη.
Από την άλλη, είναι τόσο μεγάλη η δίψα που μοιάζει να έχει κυριεύσει ολόκληρο τον οργανισμό του Ολυμπιακού στη σκέψη της κατάκτησης του νταμπλ στα εκατοστά γενέθλια του συλλόγου, που βλέπεις ξεκάθαρα στα μάτια των παικτών την επιθυμία όχι μόνο να φτάσουν στην κατάκτηση του νταμπλ αλλά και να το πράξουν με τρόπο κυριαρχικό.
Από αυτήν εδώ τη στήλη, πάντως, σας είχαμε προειδοποιήσει εγκαίρως για τον βαθμό επικινδυνότητας των φετινών playoffs για ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Και ακόμα είμαστε στην πρώτη αγωνιστική.
