Στις αρχές του έτους η Αφροδίτη Λατινοπούλου ήταν το (πολιτικό) talk of the town. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το κόμμα της μπορεί να φτάσει ακόμα και το διψήφιο ποσοστό, την ίδια ώρα που οι αναλυτές προσπαθούσαν να εξηγήσουν το «φαινόμενο Λατινοπούλου» και να ερμηνεύσουν την απήχησή της.
Πολλοί, δε, προεξοφλούσαν πως «ήρθε για να μείνει», πως έχει πιάσει τον σφυγμό της κοινωνίας και πως ο τρόπος που πολιτεύεται είναι ο ενδεδειγμένος για να διεισδύει σε ιδιαίτερα ακροατήρια όπως οι νεότερες ηλικίες.
Δεν χρειάστηκε παρά μια άστοχη (;) δήλωσή της, πως «ως πολιτικός αρχηγός δεν μπορώ να είμαι (σ.σ.: στη συγκέντρωση για τα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου), διότι δεν έχω καμία πρόθεση να καπελώσω και δεν θέλω να αφήσω ούτε την παραμικρή υπόνοια ότι κατεβαίνω για να μαζέψω ψηφαλάκια».
Μέσα σε λίγα 24ωρα η κυρία Λατινοπούλου επέστρεψε στην πολιτική αφάνεια, το κόμμα της κατακρημνίστηκε δημοσκοπικά και τα ΜΜΕ ασχολούνται μαζί της μόνο όταν κάνει κάποιο χορευτικό στο TikTok.
Τι δηλούν τα προαναφερθέντα; Πως η Αφροδίτη Λατινοπούλου ήταν ένα προϊόν με σύντομη ημερομηνία λήξεως. Εν προκειμένω, θεωρείται αβέβαιη ακόμα και η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση για τη Φωνή Λογικής, οψέποτε γίνουν οι εθνικές εκλογές. Διότι έτσι συμβαίνει στην πολιτική. Ποτέ δεν μακροημερεύουν τα μονοπρόσωπα και ασπόνδυλα κόμματα, που απλώς ποντάρουν στην εφήμερη λάμψη του (όποιου) αρχηγού τους.
Έχω την αίσθηση πως τα προαναφερθέντα προσιδιάζουν στην περίπτωση της Πλεύσης Ελευθερίας. Η (όχι και τόσο) νέα άφιξη στο πολιτικό σκηνικό είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Με περισπούδαστα ρεπορτάζ για το «φαινόμενο Κωνσταντοπούλου», το ρεύμα που έχει, τους τρόπους που επικοινωνεί με τα κοινά, τις διάσημες καρδούλες της και λοιπά. Παρότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι πολιτικά επαρκέστερη και πολύ πιο ευφυής από τη Λατινοπούλου, υπάρχουν αρκετά παρεμφερή χαρακτηριστικά.
Η Πλεύση Ελευθερίας είναι αντιστοίχως μονοπρόσωπο κόμμα, χωρίς όργανα και χωρίς προγραμματικές επεξεργασίες. Πατάει απλώς εξαιρετικά καλά στο στιγμιαίο πολιτικό κλίμα αλλά και στο ταλέντο της κυρίας Κωνσταντοπούλου να πιάνει τα vibes της κοινωνίας. Είναι μαθηματικά βέβαιο, ωστόσο, πως οι ατέλειωτες εμφανίσεις και ομιλίες της κυρίας Κωνσταντοπούλου θα την οδηγήσουν σε κάποιο πολιτικό λάθος. «Λάθος» που -κατά πάσα πιθανότητα- θα έχει τις αντίστοιχες συνέπειες για την Πλεύση Ελευθερίας, όπως είχε για τη Φωνή Λογικής το λάθος της Αφροδίτης Λατινοπούλου.
Εν κατακλείδι, δεν είναι αριστερή εμμονή και ανάλυση πως τίποτα στην πολιτική δεν μπορεί να έχει μακροημέρευση χωρίς την ύπαρξη κόμματος με δομές, πρόσωπα, οργανώσεις, συνδικαλιστικό και αυτοδιοικητικό βραχίονα κ.λπ. Χωρίς τον «οργανικό διανοούμενο», το κόμμα δηλαδή, που θα έλεγε και ο Γκράμσι, δεν πας μακριά.
Με την πρώτη ευκαιρία θα ξεφουσκώσεις όπως η Αφροδίτη…
Εφημερίδα Απογευματινή
