Όποιος παρακολουθεί τα πάνελ στα ΜΜΕ ή τις αναρτήσεις και τα σχόλια στα social media, θα διαπιστώσει πως ένα μεγάλο μέρος των συζητήσεων αναλώνεται γύρω από το ΠΑΣΟΚ και τη δημοσκοπική του κάμψη. Τεράστια πρεμούρα δείχνουν για την πορεία του ΠΑΣΟΚ διάφοροι δημοσιολογούντες, αναλυτές και λοιποί, που ενώ θεωρητικά καίγονται για τον χώρο της κεντροαριστεράς, ψηφίζουν και με τα δυο χέρια τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η υποκρισία, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο. Και μάλιστα το κάνουν στο όνομα του όποιου (κεντρο)αριστερού παρελθόντος τους.
Την ίδια ώρα δε, που τα πιο ενδεικτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων είναι η πτώση της ΝΔ (σ.σ:: στη δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega στις 20/3/25 είναι μόλις στο 20%), η δημοφιλία του πρωθυπουργού που βρίσκεται σε κάθετη πτώση, ενώ έχει γίνει αρκούντως πλειοψηφικό το αίτημα για πρόωρες εκλογές.
Από κάθε άποψη, δηλαδή, θα έπρεπε να είναι «πρώτο θέμα» η κατακρήμνιση της κυβέρνησης και η μεγάλη αποδοκιμασία στο πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Βεβαίως, δεν τίθεται θέμα πως το ΠΑΣΟΚ είναι σε κάμψη.
Ταυτόχρονα, όμως, φαίνεται πως με την υπόθεση των Τεμπών και όσο αυτή είναι στον αφρό χάνουν όλα τα θεσμικά κόμματα, δεξιά και αριστερά του πολιτικού χάρτη. Από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έως τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τη Νέα Αριστερά.
Κατά συνέπεια, είναι δομικό το πρόβλημα συνολικά του πολιτικού συστήματος και όχι «πρόβλημα Ανδρουλάκη», όπως θέλει να το παρουσιάσει η κυβερνητική προπαγάνδα αλλά και ένα τμήμα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που δεν έχει ακόμα και σήμερα αποδεχτεί το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών.
Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, πως το μόνο κόμμα που κερδίζει είναι αυτό της κυρίας Κωνσταντοπούλου, η οποία έχει κάνει επιστήμη την ιστορία των δικών και επιθυμεί να μετατρέψει τη χώρα σε ένα διαρκές δικαστήριο, με την ίδια σε ρόλο δημόσιου κατήγορου. Για τα Τέμπη, το Μάτι, τη Μάνδρα, τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και ό,τι άλλο προκύψει. Όσο η ατζέντα είναι μονοθεματική, τόσο κερδίζει το κόμμα της. Αλλά πρέπει να συνεννοηθούμε. Η Βουλή δεν είναι αίθουσα δικαστηρίων και η πολιτική δεν είναι άσκηση δικαιοσύνης.
Υπάρχουν πραγματικά θέματα που δεν μπορεί να μη γίνεται καμία συζήτηση. Η οικονομία, η ακρίβεια, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, τα γεωπολιτικά θέματα, τα φλεγόμενα Βαλκάνια, το στεγαστικό, η δραματική κατάσταση στην υγεία, οι διαλυμένες συγκοινωνίες κ.λπ. Για τίποτα από αυτά δεν έχει ακούσει κανείς το παραμικρό από τα χείλι της φίλτατης Ζωής. Το ομολόγησε, άλλωστε, και η ίδια. Κατά συνέπεια, ας σοβαρευτεί όλο το πολιτικό σύστημα διότι η μπάλα θα τους πάρει όλους. Και με τις τύχες της χώρας δεν έχει δικαίωμα να παίζει κανείς…
Εφημερίδα Απογευματινή
