Η σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, από τον Ερντογάν και οι βαριές κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης έχουν ως προφανή στόχο να εκτοπίσουν τον βασικό αντίπαλο του Τούρκου προέδρου από την πολιτική σκηνή και να εξαλείψουν την πιθανότητα να είναι αντίπαλός του στις προεδρικές εκλογές.
Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξαν αντιδράσεις αλλά ισχνές, μετρημένες σε ένταση και μάλλον τυπικές από την Ευρώπη και από πολιτικά πρόσωπα της χώρας μας.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς είναι ότι ορισμένοι δεν περιορίστηκαν στην αυτονόητη καταδίκη του νέου αυταρχικού κρεσέντου του Ερντογάν, αλλά με περισσή ζέση υπερασπίστηκαν τον Ιμάμογλου.
Τον παρουσιάζουν ως έναν φιλελεύθερο πολιτικό, αγωνιστή της δημοκρατίας, τον οποίο καταδιώκει ο όντως δικτάτορας Ερντογάν.
Ο Ιμάμογλου είναι ένας σκληρός Τούρκος εθνικιστής, Γκρίζος Λύκος, ο οποίος υπερθεματίζει στην τουρκική επεκτατική πολιτική, υπερηφανεύεται για τους προγόνους του οι οποίοι είχαν πρωτοστατήσει στις σφαγές Ελλήνων και σε κάθε επέτειο που σχετίζεται με γεγονότα κατά της Ελλάδος εκδίδει πύρινες ανακοινώσεις τουρκικού μεγαλείου. Έχει υπηρετήσει στα Κατεχόμενα της Κύπρου, λέγοντας ότι ήταν από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής του.
Ομνύει στον διαβόητο σφαγέα των Ποντίων Τοπάλ Οσμάν, τον οποίο έχει ως ίνδαλμα και στον οποίο αναφέρεται διαρκώς.
Προέρχεται από τον σκληρό πυρήνα των κεμαλιστών και των Γκρίζων Λύκων, τον χαιρετισμό των οποίων, με τη γνωστή χειρονομία, κάνει σε κάθε ευκαιρία.
Είναι ανόητο αλλά και προσβλητικό κάποιοι αφελείς και ανενημέρωτοι προκειμένου να δώσουν διαπιστευτήρια δημοκρατικής αγωνιστικότητας να διαγκωνίζονται στη στήριξη ενός Τούρκου αναθεωρητή, υμνητή γενοκτόνων, με ιστορία ανθελληνικών τοποθετήσεων.
Το ότι ο Ερντογάν είναι δικτάτορας δεν κάνει τον Ιμάμογλου πρότυπο δημοκράτη αγωνιστή. Κάνει όμως γραφικούς αυτούς οι οποίοι λιγότερο καταδικάζουν τον Ερντογάν και περισσότερο εκθειάζουν τον «φίλο Εκρέμ».
Εφημερίδα Απογευματινή
