Με μεγάλη έκπληξη διάβασα δηλώσεις ορισμένων, που προφανώς θα έχουν τη δική τους πληροφόρηση από μεσιτικά γραφεία, ότι πωλείται το Μπούρτζι, το γνωστό φρούριο στ’ Ανάπλι. Μα είναι δυνατόν να πουλιέται, διερωτήθηκα, το μνημείο της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας, που είναι για εκείνη κάτι ανάλογο με την Ακρόπολη; Κάποια λάθος πληροφόρηση θα έχουν οι μεσιτικοί ειδήμονες για έναν πρόσθετο λόγο. Ότι, κοιτώντας το ημερολόγιο, διαπίστωσα ότι σήμερα είναι άλλη κυβέρνηση και όχι αυτή που υποθήκευσε τα εθνικά ασημικά για 99 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, η σχετική είδηση δεν ήταν μόνο ανυπόστατη αλλά και πλημμελής. Διότι δεν συνοδευόταν από τιμή ανά τετραγωνικό. Τιμή είτε προσδιορισμένη από αυτόν που πουλάει είτε από αυτόν που θέλει να αγοράσει το κάστρο, οπότε θα ξέραμε και τι θα έπιανε η σχετική πώληση. Αν λόγου χάρη ξεχρεώναμε μια κι έξω, θα μπορούσαμε να δούμε και θετικά το ζήτημα. Όπως φαντάζομαι ότι οι αντιδρώντες σήμερα έστω και στην ψευδή είδηση περί πώλησης δεν θα είχαν καμιά αντίρρηση αν στην ομάδα των διαπραγματευτών της πώλησης θα συμμετείχαν και κάποιοι συνδικαλιστές τους. Από αυτούς που ξέρουν να κάνουν διαπραγματεύσεις δηλαδή…
Εφόσον πάντως είμαστε λαός καλοπερασάκιας και ακόμη περισσότερο καλοπερασάκηδες αυτοί που εξανίστανται -ακόμη και για μία ψευδή είδηση-, ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε να αξιολογήσουμε τα εθνικά ασημικά προς πώληση. Άλλωστε τέτοιες πωλήσεις θα αποφέρουν κέρδη και αυτός είναι ένας λόγος που οι καλοπερασάκηδες δεν θα φέρουν αντιρρήσεις. Διότι είναι γνωστόν ότι στη συγκεκριμένη ιδεολογία από την οποία προέρχονται όσοι αντέδρασαν με την υποτιθέμενη πώληση του Μπουρτζίου ισχύει το «φάε, πίε και ευφραίνου», ενώ είναι και οι αυθεντικοί εκπρόσωποι της έννοιας του ορθολογισμού. Το καλύτερο αποτέλεσμα με τη μικρότερη προσπάθεια.
Πάντως, για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω να βγούμε στην αγορά με προδιαγραφές για τον Παρθενώνα ή την Ολυμπία. Μπορούμε να αρχίσουμε λ.χ. με το Ηρώδειο για να δούμε και τι πιάνουν σήμερα οι αρχαιολογικοί μας θησαυροί. Οι Δελφοί, από την άλλη, είναι φιλέτο. Απορώ μάλιστα αυτός που υπέγραψε το 2016 για το Υπερταμείο -καλή του ώρα- και τα 99 χρονάκια του πώς δεν συμπεριέλαβε τους Δελφούς. Του ξέφυγε μάλλον, γιατί εκείνη την εποχή είχε πολλά να σκεφτεί.
Λοιπόν, το Μπούρτζι τελικά δεν πουλιέται. Πουλιόνται όμως στον κοσμάκη μπαρούφες. Πάντως παρά τις υποψίες διαβεβαιώ τους ανησυχούντες ότι δεν πωλούνται τώρα ούτε οι Δελφοί ούτε η Ακρόπολη. Άλλωστε θα έχουν την ευκαιρία να τα πωλήσουν αυτοί που δεν πρόλαβαν να τα βγάλουν όλα στο σφυρί, έτσι και ξαναπάρουν την εξουσία. Μην ξεχνάτε ότι κάποτε πουλούσαν ακόμη και πάγο στους Εσκιμώους. Μόνο που ο πάγος έμεινε τελικά στους Έλληνες…
Εφημερίδα Απογευματινή
