Είναι πλέον απολύτως βέβαιο και τεκµηριωµένο ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, είχε αρχικά αντιµετωπίσει το τραγικό δυστύχηµα των Τεµπών όπως κάθε λογικός άνθρωπος, που βρίσκεται αντιµέτωπος µε µια τόσο µεγάλη εθνική τραγωδία.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας, περιέγραψε εκείνες τις πρώτες τραγικές ώρες, όταν ο κ. Ανδρουλάκης ενηµερώθηκε για την επιχείρηση διάσωσης, χωρίς να δηλώσει πως δεν έπρεπε να αγγιχτεί τίποτε επειδή ήταν «τόπος εγκλήµατος». Αντίθετα, αποδέχθηκε ότι υπήρχε ανθρώπινο λάθος και διερωτήθηκε για ποιον λόγο δεν αξιοποιήθηκαν οι τεχνικές δυνατότητες, ώστε να µην κρέµεται η ζωή των ανθρώπων από ένα ανθρώπινο χέρι. Και µίλησε για τις παθογένειες του ελληνικού κράτους.
Για τον λόγο αυτό, και στις µέρες που ακολούθησαν, µε κάθε ευκαιρία µιλούσε για τη µη ολοκλήρωση της Σύµβασης 717, διερωτώµενος «γιατί πέρασαν δέκα χρόνια, ενώ έπρεπε το έργο να ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια, προκειµένου να έχουµε την τεχνολογική επάρκεια και η τεχνολογία να αντιµετωπίζει το όποιο ανθρώπινο λάθος» (6.3.2023, συνέντευξη στον Alpha και στην εκποµπή «Αυτοψία» του Αντώνη Σρόιτερ).
Αποδεχόταν, λοιπόν, το ανθρώπινο λάθος και τον απασχολούσαν τα συστήµατα ασφαλείας, υποβάλλοντας ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το σύστηµα ERTMS (7.3.2023), συσκεπτόταν µε τους ειδικούς για την ασφάλεια των σιδηροδρόµων και πρότεινε «πλέγµα άµεσων προτάσεων» (7.3.2023), µιλούσε για το τραγικό δυστύχηµα και την αποτυχία του επιτελικού κράτους στη συνεδρίαση του προεδρείου της ευρωοµάδας των Σοσιαλδηµοκρατών (9.3.2023), µιλούσε για την ανάγκη ενός κράτους που θα εγγυάται την ασφάλεια και πως ο ίδιος θα έµπαινε εµπόδιο στις παθογένειες (17.3.2023, Ιεράπετρα Κρήτης), έγραφε άρθρα µε θέµα «Πέντε προτάσεις για να λειτουργούν µε ασφάλεια τα τρένα στην Ελλάδα» («Βήµα της Κυριακής», 19.3.2023).
Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε θέµα «εγκλήµατος» και «συγκάλυψης µε ενορχηστρωτή τον Μητσοτάκη». Αυτό που υπήρχε ήταν οι επερχόµενες εκλογές. Και εκείνη την περίοδο ο κ. Ανδρουλάκης επετίθετο στον κ. Τσίπρα κατηγορώντας τον ότι «µολονότι χαρακτήριζε ξεπούληµα το αρχικό αντίτιµο των 300 εκατ. ευρώ, την ιδιωτικοποίησε (σ.σ. ΤΡΑΙΝΟΣΕ) µε µόλις 45 εκατ., προικοδοτώντας την παράλληλα µε 250 εκατ. για τις άγονες γραµµές». ∆ηλαδή, χτυπούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το «επιτελικό κράτος», αλλά έκανε µεγαλύτερη επίθεση στον Τσίπρα, κατηγορώντας τον για ξεπούληµα. ∆ιότι, γνωρίζοντας ότι την 1η θέση την έχει χαµένη, διεκδικούσε τη 2η. Αρα, τότε τον ενδιέφερε να νικήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πέτυχε, ωστόσο όχι µέσω εκλογών, αλλά όταν (ξανα)
διαλύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόµη και το 2024, ο κ. Ανδρουλάκης για την 717 µιλούσε στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας. Και για το πόρισµα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Και για την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για συγκρότηση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης. Είχε αρχίσει, βέβαια, να κάνει στροφή προσπαθώντας να συνεννοηθεί µε τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως είχε αποκαλύψει ο Ν. Παππάς). Και άρχισε να υπονοεί κάποια «συγκάλυψη», αναφερόµενος σε χάλκευση ηχητικών (τελικά αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε «µονταζιέρα») και τη διοχέτευσή τους σε µέσο ενηµέρωσης, για να «προπαγανδίσετε τη θεωρία περί ανθρώπινου λάθους» (Βουλή, 27.3.2024), το οποίο λάθος είχε αποδεχθεί 1 χρόνο νωρίτερα.
Μετά, καβάλησε το κύµα, υιοθέτησε τη «συγκάλυψη» και έφθασε να καταθέτει κοινή πρόταση δυσπιστίας µε αυτούς που κατήγγελλε ότι ξεπούλησαν τον σιδηρόδροµο.
*Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, δηµοσιογράφος
Κυριακάτικη Απογευματινή
