Ήταν προβλεπτό ότι το de facto καθεστώς της Τζιχάντ από την πλευρά των Σουνιτών που ανέλαβε τη διοίκηση της χώρας αιφνιδιαστικά στις 8 Δεκεμβρίου δεν είχε τα εχέγγυα να διατηρήσει την εκεχειρία και τη συνοχή στην πολυεθνική και πολυθρησκευτική Συρία. Μέσα σε λίγα 24ωρα μετράμε ήδη παραπάνω από 1.000 νεκρούς στη Δυτική Συρία με επίκεντρο τις πόλεις Λαττάκεια, Τζάμπα, Ταρτούς , όπου η εδρεύει η βασική επικράτεια των αλαουιτών. Από αυτήν τη φυλή και θρησκευτικό δόγμα, που συγκλίνει με τον σιιτισμό και όχι τον σουνιτισμό, προερχόταν και η δυναστεία των Άσαντ. Στην παρούσα φάση βρίσκονται στο επίκεντρο της μανίας και της εκδίκησης της Τζιχάντ, συμμορίες και ένοπλες δυνάμεις της οποίας δεν αντιμετωπίζουν μόνον παραστρατιωτικές οργανώσεις από την πλευρά των αλαουιτών που σηκώνουν τα όπλα για να προστατευτούν, αλλά εισβάλουν στα σπίτια και σκοτώνουν αδιάκριτα αμάχους.
Ενδεικτικό της σφαγής που έγινε είναι ότι από τους περίπου 1.000 νεκρούς των τελευταίων ημερών οι 745 λογίζονται από διεθνείς οργανισμούς και παρατηρητήρια ως άμαχοι. Το καθεστώς του Αλ Σάρα και της HTS από τη Δαμασκό δηλώνει ότι θα αποκαταστήσει την τάξη στις εν λόγω περιοχές, αλλά οι διαβεβαιώσεις τους μοιάζουν εντελώς αβάσιμες με δεδομένο ότι ομάδες σφαγέων του δικού τους δικτύου εκτελούν αμάχους και πρωτοστατούν στην καθημερινότητα του μίσους και της τρομοκρατίας στις εν λόγω περιοχές. Ηθική ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν φέρει ακέραια η Τουρκία και η κυβέρνηση του Τ. Ερντογάν, που με πρόδηλο αλλά και με επιχειρήσεις των μυστικών υπηρεσιών της υπό την ηγεσία Φιντάν και Καλίν, οδήγησαν και οδηγούν τις εξελίξεις.
Η Τουρκία κατά βάση έχει ως στόχο να της ανατεθεί από τους Αμερικανούς, τους Ευρωπαίους, τους Ρώσους και τους Ιρανούς η δυνατότητα πλήρους ελέγχου της συριακής επικράτειας. Πέραν του στενού στόχου της εξαφάνισης των κουρδικών ένοπλων πολιτοφυλακών, η Άγκυρα στο πλαίσιο του μεγαλοϊδεατισμού της διεκδικεί κυρίαρχο ρόλο ως σουλτανάτο στο χαλιφάτο των Αράβων στην Μεσοποταμία και ενδοχώρα στον δρόμο της προς την Ιερουσαλήμ απέναντι στις στρατηγικές του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας που δεν αποδέχονται να της δώσουν τέτοια ισχύ.
Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στα εδάφη των αλαουιτών προκαλούν εύλογες ανησυχίες για την κατάσταση ασφάλειας των Χριστιανών της Συρίας, αλλά και των Κούρδων, των Δρούζων ή άλλων συστατικών και όχι στη συγκεκριμένη περίπτωση μειονοτικών πληθυσμών της χώρας. Οι εξελίξεις δεν προβλέπονται καθησυχαστικές αφού μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα δεν θα πρέπει να αιφνιδιάσει η αποσταθεροποίηση και του Ιράκ που βρίσκεται υπό σιίτικη ηγεσία και ο ρόλος του ως κρατικής επικράτειας τα τελευταία χρόνια είναι να μετατρέπει μέσω εμφανούς (τραπεζικής) και μαύρης επιχειρηματικότητας (διακίνηση όπλων, ναρκωτικών, ανθρώπων και κεφαλαίων) με δολάρια την οικονομία του Ιράν που βρίσκεται υπό καθεστώς δυτικού εμπάργκο. Κάτι τέτοιο θα ανοίξει όλο το μέτωπο της αναταραχής και της σφαγής πληθυσμών της Μεσοποταμίας, οδηγώντας βαθμηδόν σε νέα σύνορα.
Στην κυριακάτικη έκδοση της «Απογευματινής» την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε πολύ αναλυτικό θέμα, συνοδευόμενο από χάρτες, για το πώς μπορεί να διασπασθεί η Συρία σε τέσσερα κράτη ως αποτέλεσμα των αναταραχών και του νέου κύκλου εμφυλίου που ήδη ξεκίνησε.
Από την πλευρά της Ελλάδας, το υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει «βαθιά θορυβημένο» ενώ ο τρεις Πατριάρχες των χριστιανικών εκκλησιών της Συρίας σε κοινή ανακοίνωσή τους τάσσονται υπέρ μιας μεταβατικής κυβέρνησης αντιπροσωπευτικής όλων των εθνοτήτων και των θρησκευτικών δογμάτων της Συρίας και επιμένουν στην εθνική ενότητα και συνοχή της χώρας. Περίπου την ίδια τοποθέτηση έχει και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Όμως, οι συνθήκες μπορεί να εξελιχθούν σε διαφορετικές ατραπούς και η εμπλοκή της Ελλάδας θα πρέπει ν’ αυξηθεί στον ανθρωπιστικό τομέα και σε εκείνον της προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών που στο μεγαλύτερο μέρος τους αποτελούνται από Ρωμιούς και Ελληνορθόδοξους.
Εφημερίδα Απογευματινή
