Τελικά φαίνεται ότι υπάρχει σχέδιο συγκάλυψης. Πρόκειται για τη συγκάλυψη που επιχειρούν τα κόµµατα της αντιπολίτευσης, προκειµένου να κρύψουν πίσω από την εθνική τραγωδία των Τεµπών την αδυναµία τους να σταθούν στην πολιτική σκηνή της χώρας χωρίς να εργαλειοποιούν ένα τραγικό σιδηροδροµικό δυστύχηµα και χωρίς να στηρίζουν την πολιτική τους ύπαρξη στον ανθρώπινο πόνο.
Ουσιαστικά, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να συγκαλύψουν το υπαρξιακό τους πρόβληµα χρησιµοποιώντας την τραγωδία και τον πόνο. ∆ιαπράττουν δηλαδή ύβριν, προσπαθώντας να διασωθούν πολιτικά. Σ’ αυτό το τοξικό κλίµα διαδίδουν θεωρίες συνωµοσίας, αδιαφορούν για τη ∆ικαιοσύνη και την αποστολή τους, εκτοξεύουν ύβρεις. Ο Ανδρουλάκης δηλώνει ότι έχει κλονιστεί η εµπιστοσύνη του στη ∆ικαιοσύνη, ενώ είναι γνωστό ότι οι δικαστές εφαρµόζουν τους νόµους και καταλήγουν σε αποφάσεις µε βάση τα εργαλεία-όπλα που τους προσφέρει η νοµοθετική εξουσία.
Ο Φάµελλος πάλι, µε περισσή αλαζονεία, αποκαλεί τον Κ. Μητσοτάκη απονοµιµοποιηµένο πρωθυπουργό, δείχνοντας έτσι την περιφρόνησή του προς το ίδιο το κοινοβουλευτικό πολίτευµα. Και οι δύο βλάπτουν το ίδιο τη δηµοκρατία, η οποία στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών, στην εκλογική διαδικασία και στη ∆εδηλωµένη µέσα στη Βουλή. Εχουµε δηλαδή µια αντιπολίτευση που αµφισβητεί τους θεσµούς της δηµοκρατίας. Αµφισβητεί ευθέως το δηµοκρατικό πολίτευµα. Στη χώρα διεξάγονται εκλογές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κερδίσει σε πέντε εκλογικές αναµετρήσεις.
∆ιαθέτει αυτοδύναµη κυβέρνηση, που έχει προκύψει από τις εκλογές και τη δεδηλωµένη στη Βουλή. Και όχι µόνο αυτό! Ουσιαστικά είναι ο µοναδικός Ευρωπαίος πρωθυπουργός που κυβερνά µε αυτοδυναµία. Και η Ελλάδα είναι η µοναδική χώρα που διαθέτει µια σταθερή κυβέρνηση, που στηρίζεται στην πλειοψηφία στη Βουλή. Σήµερα, η Γερµανία πηγαίνει σε πρόωρες εκλογές, διότι η τελευταία κυβέρνηση συνεργασίας έπεσε. Την περασµένη εβδοµάδα κατέρρευσαν οι συνοµιλίες για σχηµατισµό κυβέρνησης συνεργασίας στην Αυστρία, πέντε µήνες µετά τις εκλογές.
Η Γαλλία δεν διαθέτει πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και οι νόµοι ψηφίζονται µε βάση µια συγκεκριµένη συνταγµατική διαδικασία, χωρίς να περνούν από το Κοινοβούλιο. Ηδη έχουν υποβληθεί δύο προτάσεις µοµφής κατά της κυβέρνησης Μπαϊρού. Η Ρουµανία θα µείνει µε υπηρεσιακό πρόεδρο έως τον Μάιο, διότι δεν υπάρχει πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο για να τον στηρίξει.
Το Βέλγιο απέκτησε προσφάτως πρωθυπουργό, οκτώ µήνες µετά τις εκλογές της 9ης Ιουνίου. Επίσης, προσφάτως η νορβηγική κυβέρνηση έχασε τον έναν εταίρο της και εποµένως και τη ∆εδηλωµένη στη Βουλή. Στην Ιρλανδία, τα δύο µεγαλύτερα κόµµατα (Φιάνα Φέιλ και Φίνε Γκάελ) συµφώνησαν µεν, αλλά δεν διαθέτουν τη ∆εδηλωµένη και θα στηρίζονται στις ψήφους των ανεξάρτητων βουλευτών. Στην Ιταλία παρουσιάζονται συνεχώς κρίσεις µεταξύ Μελόνι και Σαλβίνι. Στην Ισπανία και στην Πορτογαλία έχουµε κυβερνήσεις µειοψηφίας.
Στη Βουλγαρία πραγµατοποιήθηκαν επτά εκλογικές αναµετρήσεις σε τέσσερα χρόνια και τελικά σχηµατίστηκε µια κυβέρνηση, αποτελούµενη από τρία κόµµατα, εκ των οποίων το ένα φιλορωσικό και το άλλο λαϊκιστικό.
Αντίθετα, στην Ελλάδα έχουµε µια σταθερή κυβέρνηση, που διαθέτει τη δεδηλωµένη στη Βουλή και έχει προκύψει από την κάλπη. Υπάρχει λογικός άνθρωπος ο οποίος µπορεί να υποστηρίζει πως ο πρωθυπουργός µιας τέτοιας κυβέρνησης είναι απονοµιµοποιηµένος; Αλλά, όπως φαίνεται, η λογική έχει χαθεί. Το µόνο που έχει αποµείνει είναι µια αντιπολίτευση που αµφισβητεί τον ίδιο τον πυρήνα της δηµοκρατίας και της πολιτικής ελευθερίας.
Εφημερίδα Κυριακάτικη Απογευματινή
