∆εν χωρεί αµφιβολία ότι αυτή τη στιγµή υπάρχει σοβαρή αντιπαράθεση µεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, την οποία ενορχήστρωσε ο νέος Αµερικανός πρόεδρος. Εκείνο, δε, που έθιξε πολύ τους Ευρωπαίους ήταν τα όσα είπε περί ∆ηµοκρατίας στην Ε.Ε. και των θεσµών της ο Αµερικανός αντιπρόεδρος.
Μπορεί πράγµατι να υπάρχει διαφορά αντιλήψεων για το πώς εννοούν τη λειτουργία µιας ∆ηµοκρατίας οι Αµερικανοί και κυρίως η νέα ηγεσία της και οι περί αυτήν και πώς οι Ευρωπαίοι. Σίγουρα σε κάποιες χώρες της Ε.Ε. η ∆ηµοκρατία λειτουργεί άψογα και πιο άψογα στη χώρα που µε µεγάλη διορατικότητα την εγκατέλειψε, το Ηνωµένο Βασίλειο. Το ερώτηµα είναι αν δικαίως εξανέστησαν οι Ευρωπαίοι και ειδικότερα οι Γερµανοί.
Σε ένα βιβλίο για το οποίο έχω κάνει αναφορά και στο παρελθόν- µε τίτλο «Το βαθύ κράτος της Ευρώπης», µε συγγραφέα τον εγκατεστηµένο στις Βρυξέλλες συνάδελφο Βασίλη Κορωνάκη, γίνεται αναφορά του πώς λειτουργούν εκεί οι θεσµοί. Λειτουργούν δε κατά τρόπο που δεν περιποιεί τιµή στους Ευρωπαίους αξιωµατούχους που αντέδρασαν εντόνως στις αµερικανικές αιτιάσεις. Το βιβλίο αυτό περιγράφει και 10 ευρωπαϊκά σκάνδαλα τεραστίων διαστάσεων και ως τέταρτο στη σειρά συγκαταλέγει το Αεροδρόµιο των Αθηνών, το οποίο χαρακτηρίζει «ληστεία», µεγαλύτερη µάλιστα και από τη Μεγάλη του Τρένου Ληστεία στην Αγγλία, το 1963…
Σε ένα παράδειγµα αντιδηµοκρατικής λειτουργίας, ο συγγραφέας αναφέρει ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ρόλος των επιτρόπων είναι καθαρά διακοσµητικός, επειδή οι αποφάσεις τους έχουν ήδη ληφθεί από το «σύστηµα». Το οποίο προσδιορίζεται ως ένας «ζωντανός οργανισµός» που απαρτίζεται από συγκεκριµένους αξιωµατούχους, που αποτελούν τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Περιλαµβάνει τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όχι ως τον απόλυτο κυβερνήτη, ορισµένα µέλη της και λίγους υψηλής τάξης στη δηµο σιοϋπαλληλική ιεραρχία, βαθιά συστηµικούς υπάλληλους-γραφειοκράτες.
Σηµειωτέον ότι το συγκεκριµένο «σώµα» δεν έχει θεσµική αρµοδιότητα!
Σε άλλο σηµείο ο συγγραφέας αναφέρει ότι ένας από τους στρατηγικούς στόχους του «συστήµατος» είναι «να διευρύνει το δηµοκρατικό έλλειµµα της Ευρώπης, µέσω του περαιτέρω περιορισµού των ελευθεριών των πολιτών, προκειµένου να εξασκούν µεγαλύτερο έλεγχο». Στο αντιδηµοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας της Ε.Ε. περιλαµβάνονται βεβαίως και τα αµαρτωλά «λόµπι».
Η λέξη αυτή για τα περισσότερα κράτη-µέλη είναι βλασφηµία, αλλά για τις Βρυξέλλες είναι… θρησκεία. Οι λοµπίστες, που ξοδεύουν χρήµα το οποίο καρπώνονται συγκεκριµένοι που τους προωθούν συµφέροντα και δουλειές, υπολογίζονται σε 9.550…
Αυτό είναι ένα πανόραµα της δηµοκρατικής λειτουργίας της Ε.Ε. Μπορεί ο Αµερικανός αντιπρόεδρος να µη γνωρίζει λεπτοµέρειες. Σίγουρα πρέπει να τις γνωρίζουν οι λαοί, που είναι τα συνήθη θύµατα των επιτηδείων των Βρυξελλών.
Εφημερίδα Κυριακάτικη Απογευματινή
