Όταν οι πολίτες αποφασίζουν να επιλέξουν το κόμμα που θα τους κυβερνήσει, το κάνουν επειδή είτε πιστεύουν ότι θα τα καταφέρει καλύτερα από κάποιο άλλο είτε επειδή το κάποιο άλλο δεν τους εμπνέει εμπιστοσύνη.
Η κυβέρνηση που αναδεικνύεται αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαχειριστεί τις τύχες μιας χώρας και των πολιτών της. Το τι δυσκολίες μπορεί να συναντήσει και τι απρόοπτα μπορεί να προκύψουν, που θα χρειάζονται αντιμετώπιση, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Εφόσον προκύψουν, ο τρόπος που θα τα διαχειριστεί η κυβέρνηση, είτε είναι επιτυχημένος είτε όχι, τελεί υπό την κρίση της κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία μαζί με άλλες παραμέτρους μίας διακυβέρνησης θα κρίνει αν θα διατηρήσει την εμπιστοσύνη της προς αυτούς που την κυβερνούν, είτε θα την άρει. Προϋπόθεση γι’ αυτό, στην περίπτωση δηλαδή που θα άρει την εμπιστοσύνη της -κάτι που θα εφαρμοστεί στην πράξη στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση-, είναι να υπάρχει κάποιος άλλος τον οποίον θα εμπιστευθεί ως εναλλακτική κυβερνητική λύση, όταν έλθει η ώρα.
Με βάση την πολιτική εμπειρία και τον τρόπο που λειτουργούν οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, θα διαπιστώσουμε ότι τα σημερινά κόμματα που κινούνται στον χώρο της αντιπολίτευσης, και κυρίως αυτά που θέλουν να εμφανίζονται στην ελληνική κοινωνία ως εναλλακτικές λύσεις, κάνουν ένα κεφαλαιώδες λάθος.
Πρώτ’ απ’ όλα επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τις όποιες αναποδιές ή τα διαχειριστικά μειονεκτήματα της κυβέρνησης αδιαφορώντας για την ουσία, όπως αναλύθηκε πιο πάνω: δηλαδή ότι πρώτον η κοινωνία θα αξιολογήσει τα επιτυχημένα ή όχι πεπραγμένα της κυβέρνησης, αλλά για να επιλέξει κάτι άλλο θα πρέπει αυτό το άλλο να την έχει πείσει. Στην περίπτωση επομένως λ.χ. της υπόθεσης των Τεμπών, το να επιχειρεί ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, είτε βρίσκεται στην αξιωματική θέση είτε όχι, να εκμεταλλευθεί την κυβερνητική αστοχία στην αρχική διαχείριση της τραγωδίας είναι μια μονοσήμαντη τακτική, και γι’ αυτό δεν αποκομίζει όφελος.
Διότι παραβλέπει πως η κοινωνία έχει τρόπο να εκφράζει τη δυσαρέσκειά της, ανεξάρτητα από τα όσα λένε αυτά τα κόμματα. Διότι δεν έχουν συμβάλει σε αυτό που η κοινωνία θα ήθελε και που είναι τα στοιχεία για την αποκάλυψη των πραγματικών περιστατικών τα οποία οδήγησαν στο δυστύχημα. Η κοινωνία τα αγνοεί – και είναι ο λόγος που γονείς αλλά και όσοι συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις τήρησαν απόσταση -πλην μειοψηφικών εξαιρέσεων- από τα κόμματα. Γι’ αυτό άλλωστε όχι μόνο το κυβερνών κόμμα έχασε ποσοστά αλλά και τα δύο κόμματα που διεκδικούν από τη ΝΔ την εξουσία, είτε από μόνα τους είτε, όπως λέγεται, σε συνεργασία την οποία ονειρεύονται. Μάλιστα, οι απώλειές τους είναι μεγαλύτερες σε σύγκριση με εκείνες της ΝΔ. Και αυτό κάτι σημαίνει…
Εφημερίδα Απογευματινή
