Η πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση (GPO για τα «Παραπολιτικά»), που διενεργήθηκε με νωπές τις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη και τις σχετικές κομματικές αντιπαραθέσεις, ανέδειξε μικρή απώλεια της Νέας Δημοκρατίας, σε ποσοστά, στην πρόθεση ψήφου, αλλά απώλειες και για τα δύο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που άλλαξαν θέσεις, υπέρ του πρώτου, στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό σημαίνει ότι η προσπάθεια που έκαναν να εκμεταλλευθούν το δυστύχημα σε βάρος της κυβέρνησης ουδέν απέδωσε, διότι στην υπόθεση δεν συνεισέφεραν κάποια χρήσιμα στοιχεία, τα οποία άλλωστε δεν είχαν. Αλλά εξαπέλυσαν μόνο κατηγορίες, τις οποίες όμως η κοινή γνώμη δεν υιοθέτησε, ασχέτως των εντυπώσεων που έχει αποκομίσει και των εκτιμήσεων που κάνει για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο συγκεκριμένο θέμα. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, τα δύο αυτά κόμματα θα έβλεπαν αυξανόμενα τα ποσοστά τους και όχι μειούμενα. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι, για τις φιλοδοξίες που έχουν, ο δρόμος για την ικανοποίησή τους είναι πολύ μακρύς ακόμη. Ίσως και χωρίς τέλος.
Αντιθέτως η σχετική δημοσκόπηση ανέδειξε τα κέρδη που αποκόμισαν κάποια εκ των μικρών κομμάτων. Τα δύο βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, η Ελληνική Λύση και η Φωνή της Λογικής και το τρίτο, που κινείται στον αριστερό χώρο, είναι η Πλεύση Ελευθερίας.
Τα κέρδη τους αυτά ερμηνεύθηκαν ως αποτέλεσμα της επιλογής, υποτίθεται, της κοινωνίας να επιλέξει κάτι αντισυστημικό. Είναι η αντιδραστική συμπεριφορά που συνήθως έχει προσωρινά χαρακτηριστικά, επειδή κανένα αντισυστημικό -κατά τον βάρβαρο όρο- κόμμα δεν έχει επιλύσει τα προβλήματα των αντιδρώντων. Που στη συνέχεια μετανιώνουν για τις επιλογές τους.
H πολιτική ιστορία της χώρας εμπλουτίστηκε το τελευταίο διάστημα με έναν μεγάλο αριθμό μικρών κομμάτων των οποίων ηγούνται θεμιτά φιλόδοξοι αρχηγοί. Κάθε νέος αρχηγός βεβαίως μπορεί να ευελπιστεί ότι το δικό του κόμμα μπορεί να επιτύχει κάτι καλύτερο από αυτό που πέτυχαν στο παρελθόν άλλες ανάλογες προσπάθειες εξίσου φερέλπιδων αρχηγών. Αυτό είναι θεμιτό -όπως προαναφέρθηκε- και οι σχετικές εκτιμήσεις δεν περιέχουν κανενός είδους ειρωνεία. Μάλλον εδράζονται επί ρεαλιστικών δεδομένων, όπως η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει. Διότι τα νεότευκτα κόμματα που ιδρύονται στην καλύτερη περίπτωση κατορθώνουν να εισέλθουν κατά οριακό τρόπο στη Βουλή, για μία συνήθως θητεία της και μετά χάνονται, συνθλιβόμενα από το διπολικό σύστημα που κυριαρχεί και με το οποίο φαίνεται ότι αισθάνεται άνετα ο κόσμος. Προσώρας πάντως, επειδή κανένα κόμμα δεξιά ή αριστερά της ΝΔ δεν φαίνεται ικανό να είναι ο άλλος πόλος σε ένα διπολικό σύστημα, για αυτό και το κυβερνών κόμμα και ο επικεφαλής του κυριαρχούν στο πολιτικό παιχνίδι.
H αλήθεια επομένως είναι μία. Ότι το εκλογικό σώμα προτιμάει ισχυρές κυβερνήσεις. Και ότι το εκλογικό σύστημα, προσαρμοσμένο και στη λαϊκή αυτή απαίτηση αλλά και στο συμφέρον των μεγάλων κομμάτων, δεν επιτρέπει πολλές φιλοδοξίες στα μικρά κόμματα. Επί του προκειμένου δε, αυτό που έχει συνειδητοποιήσει ο λαός είναι ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, κάθε άλλο παρά αποτελεσματικές είναι, όπως έχει πολλές φορές αποδειχθεί και αλλαχού, όπου το εκλογικό σύστημα είναι αυτό της απλής αναλογικής, την οποίαν η Αριστερά συνηθίζει να την αποκαλεί… άδολη. Τη ζήσαμε και την περιπέτεια άλλωστε της εφαρμογής του συστήματος αυτού. Έτσι, και με δεδομένο ότι τα περισσότερα των μικρών κομμάτων είναι το αποτέλεσμα περισσότερο της πίκρας των αρχηγών τους παρά ιστορικής αναγκαιότητας, στην καλύτερη περίπτωση για αυτά θα κόψουν κάποιες ψήφους από το κόμμα με το οποίο συγγενεύουν. Στη χειρότερη θα αναστείλουν τη λειτουργία τους, διότι και το αρχηγικό χόμπι έχει πολύ ακριβό κόστος.
Συμπέρασμα: Είναι ακόμη πολύ δύσκολο τα μικρά κόμματα στη χώρα μας να παίξουν έναν ρυθμιστικό ρόλο. Όχι μόνο διότι δεν βοηθάει σε αυτό το εκλογικό σύστημα. Αλλά διότι, έχοντας ο κόσμος γευτεί μία πικρή εμπειρία κατά το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, είναι πλέον βέβαιο ότι δεν θέλει να πάει χαμένη η ψήφος του. Είναι άλλωστε απολύτως λογικό -αφού ξεθυμάνει από τον δικαιολογημένο ίσως αλλά προσωρινό θυμό του- να μη θέλει να απολέσει τη σημερινή σταθερότητα, σε ένα αβέβαιο μάλιστα διεθνές περιβάλλον και να μπει σε νέες περιπέτειες, τις οποίες έζησε με όλους αυτούς που του εμφανίζονται σήμερα ως εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις.
Εφημερίδα Απογευματινή
