ΣΑΒΒΑΤΟ πρωί, ανήμερα της επετείου του Γιομ Κιπούρ και της Ημέρας της Εξιλέωσης (Σιχμάτ Τορά), επέλεξε η Παλαιστινιακή Χαμάς και ο εξτρεμιστικός ισλαμισμός να εισβάλει στα εδάφη του κράτους του Ισραήλ σκοτώνοντας αμάχους, αστυνομικούς και στρατιωτικούς και πιάνοντας δεκάδες ομήρους. Οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ αιφνιδιάστηκαν. Ήταν άλλωστε μία ημέρα που η θρησκευτική ευλάβεια και η εθνική περηφάνια για έναν ένδοξο πόλεμο του παρελθόντος (1973) επέβαλε αδράνεια από τις καθημερινές λειτουργίες, με τους περισσότερους να βρίσκονται σε αργία, ενώ ακόμη και οι αξιωματούχοι ή οι στρατιώτες είχαν άδεια για να περάσουν τη σημαντική αυτή ημέρα, κάτι σαν την 25η Μαρτίου για τους Έλληνες χριστιανούς, με τις οικογένειές τους.Σε όλον τον κόσμο, αξιωματούχοι, ειδικοί επιστήμονες και υπηρεσίες πληροφοριών εκδηλώνουν στα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα, την απορία τους πώς είναι δυνατόν να αιφνιδιάστηκε σε τέτοιο βαθμό το ισραηλινό κράτος. Μάλιστα, το έγκριτο Foreign Affairs χαρακτήρισε, μάλλον ατυχώς, την 7η Οκτωβρίου 2023 ως 11η Σεπτεμβρίου 2001 για το Ισραήλ. Δεν είναι όμως έτσι.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ που ξεκίνησε με ευθύνη και με εισβολή των Παλαιστινίων της Γάζας δεν είναι απλώς μια τρομοκρατική επίθεση ανάλογη με εκείνη του δικτύου της Αλ Κάιντα στην Νέα Υόρκη, στην Ουάσιγκτον και τη Βιρτζίνια. Είναι η αφετηρία μιας τελικής αναμέτρησης που ξεκίνησε το 1967, με τον περίφημο «Πόλεμο των 6 ημερών», όταν το νεόκοπο τότε κράτος του Ισραήλ κατέλαβε σωρευτικά τη Χερσόνησο του Σινά (Αίγυπτος), τη Λωρίδα της Γάζας (Παλαιστίνη), την Δυτική Όχθη του Ιορδάνη (Ιορδανία), τα υψίπεδα του Γκολάν (Συρία). Επίσης, είναι εξέλιξη του Γιομ Κιπούρ, που έχει περισσότερες αναλογίες με την εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ το Σάββατο. Τότε, το 1973, πάλι με αιφνιδιαστική επίθεση, η Αίγυπτος και η Συρία επιτέθηκαν σε δύο πολεμικά μέτωπα στο Ισραήλ, αναζητώντας τη «ρεβάνς» του πολέμου του 1967. Αν και στην αρχή οι αραβικές δυνάμεις, στρατιωτικού τύπου τότε και όχι παραστρατιωτικού, προέλαυναν, ύστερα από 19 ημέρες ηττήθηκαν. Σήμερα, οι εξτρεμιστικές δυνάμεις του Ισλάμ, Σουνίτες και Σιίτες, σε αγαστή συνεργασία, σε μια συγκυρία που το Ισραήλ και τα αραβικά βασίλεια και οι κυβερνήσεις, με προεξάρχοντα κράτη την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και πλέον τη Σαουδική Αραβία, και το σύνολο των αραβικών κρατών του Κόλπου, συζητούν και επιχειρούν να συναντηθούν στο πεδίο των «Συμφωνιών του Αβραάμ», συνομολογώντας μια διαρκή ειρήνη, ασφάλεια, και ευημερία στους λαούς τους και στην περιοχή, επιχειρούν την τελική τους «αντεπίθεση». Χαμάς Ισλαμική Τζιχάντ και η πλέον άρτια από τις τρεις σε στρατιωτική δομή και εμπειρία, Χεζμπολάχ, επιδιώκουν με ρήξη, θάνατο και μίσος να δημιουργήσουν τα δικά τους τετελεσμένα. Την «τάξη πραγμάτων» του αιώνιου πολέμου, που θα διασφαλίσει την επιρροή και την εξουσία τους όχι μόνον επί των Παλαιστινίων αλλά του συνόλου των Αράβων και των πληθυσμών του Ισλάμ. Δύο χώρες, με τις επίσημες κυβερνήσεις τους, σε επίπεδο δηλώσεων και χειρισμών, συνδράμουν τους εξτρεμιστές. Το Ιράν στον επιχειρησιακό, εξοπλιστικό και οικονομικό τομέα και η Τουρκία στον πολιτικό, διπλωματικό και διεθνοπολιτικό.
ΑΠΟ το Σάββατο το βράδυ η κυβέρνηση Νετανιάχου και το Ισραήλ βρίσκονται σε πόλεμο, έχοντας δεχθεί εισβολή στα εδάφη τους από την Τζιχάντ. Έχει κηρυχτεί επιστράτευση και ο πρωθυπουργός έχει εισηγηθεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ενεργοποιείται το άρθρο 40 του Συντάγματός τους. Είναι ένας πόλεμος που σίγουρα δεν επέλεξε το Ισραήλ. Η Ελλάδα με άμεση δήλωση του πρωθυπουργού της έχει τεθεί στο πλευρό του στενού συμμάχου της, του Ισραήλ, που δέχθηκε αιφνιδιαστική εισβολή.
