Παράλληλα με την ορκωμοσία του νέου προέδρου στις ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, εκδήλωσε ενδιαφέρον για έρευνες και εξόρυξη στη Δυτική Ελλάδα και Κρήτη σε τυχόν κοιτάσματα υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες αμερικανικές εταιρείες του κλάδου: η Chevron. Μέσα σε λίγες ώρες, αντιδρώντας τα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια, ανακοίνωσαν ότι σε ελάχιστες εβδομάδες θα προκηρυχτεί διεθνής διαγωνισμός σχετικά και θα διευκολυνθούν οι διαδικασίες ώστε και η Chevron να μπορεί να εμπλακεί στις έρευνες επί της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας.
Στη χώρα μας δραστηριοποιείται μέχρι τώρα ένας ακόμη από τους αμερικανικούς γίγαντες του πετρελαϊκού κλάδου, η Exxon Mobil, σε κοινοπραξία με την εξέλιξη των ΕΛΠΕ, τη Hellenic Energy, και η επίσης ελληνικών συμφερόντων Energian, στα Ιωάννινα και το Κατάκολο η τελευταία. Ουσιαστικά η εποχή Τραμπ για την Ελλάδα ξεκίνησε ταυτόχρονα με την ανάληψη των αρμοδιοτήτων του στις ΗΠΑ. Η νέα αυτή εποχή στις ΗΠΑ και τον κόσμο συνοδεύεται από πολλές ανατροπές στα δεδομένα που έχουν συνηθίσει οι κυβερνήσεις των εθνών αλλά και οι ομοσπονδίες κρατών, όπως για παράδειγμα η ευρωπαϊκή οντότητα.
Στις διακηρύξεις και στα πρώτα εκτελεστικά διατάγματα Τραμπ περιλαμβάνεται η έξοδος των ΗΠΑ από την «πράσινη συμφωνία» για το κλίμα και η πρόθεση αμερικανικές εταιρείες εξορύξεων να προχωρήσουν σε περαιτέρω δράση, τόσο εντός της αμερικανικής επικράτειας όσο και όπου Γης αυτό είναι εφικτό. Η ελληνική επικράτεια αποτελεί μια ασφαλή ζώνη για τις ΗΠΑ σε διάφορα επίπεδα συνεργασίας. Υπάρχει ένα όραμα που αποκτά νέα δυναμική στα τελευταία 24ωρα με την παρουσία δυο αμερικανικών κολοσσών στην επικράτειά μας: η Ελλάδα να αποκτήσει ισχυρότερη ενεργειακή επάρκεια μέχρι το τέλος της δεκαετίας στην αρχή της επόμενης και ταυτόχρονα να χρησιμεύσει με τους πόρους της και στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, για παράδειγμα. Η πραγματικότητα που δημιουργείται και μπορεί τελικά να εξελιχθεί υπερβαίνει τον χρόνο διοίκησης της προεδρίας Τραμπ στις ΗΠΑ. Όμως ό,τι δρομολογηθεί στη διάρκεια αυτής σε διεθνές επίπεδο -και όχι μόνον στο ενεργειακό πεδίο- θα εξακολουθήσει να υπάρχει και να λειτουργεί και μετά από αυτήν.
Στην Κύπρο, περίπου ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε η εμπλοκή της κοινοπραξίας της Exxon Mobil με την κοινοπραξία του Κατάρ, την Qatar Energy, στο περίφημο «οικόπεδο 5» για έρευνα και εξόρυξη. Ανακοινώθηκε και σχετική NAVTEX από τη Λευκωσία. Το «οικόπεδο 5» είναι μια κρίσιμη θαλάσσια περιοχή, από όπου μπορεί να περάσει το γνωστό καλώδιο «πράσινης» ηλεκτρικής ενέργειας που θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη στη διαδρομή Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, που υποστηρίζουν εξαρχής οι Αμερικανοί. Οι Γάλλοι, που έχουν αποχωρήσει, όπως και οι Ιταλοί, από τις διαδικασίες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου από την Ελλάδα αγόρασαν προ ελάχιστου χρονικού διαστήματος το 49% της εταιρείας του καλωδίου, στο οποίο από την πλευρά της Ελλάδας συμμετέχει ο ΑΔΜΗΕ, περιορίζοντας δραστικά το γεωπολιτικό ρίσκο, που ανεβάζει η επιθετικότητα της Τουρκίας, και συμμετέχοντας ταυτόχρονα και στη χρηματοδότηση του έργου αντί των Κυπρίων, που μένουν φυσικά στο έργο.
Η Ελλάδα όμως μέχρι και τώρα δείχνει διστακτικότητα να προωθήσει το έργο, παρά την ενεργό στήριξη που υπάρχει από το Ισραήλ, ο υπουργός Ενέργειας του οποίου βρέθηκε στην Αθήνα, για να υπογράψει με την Ελλάδα ενεργειακή συμφωνία σχετικά. Διερωτάται κάποιος εύλογα: Γιατί φοβάται τόσο πολύ η Ελλάδα και δεν σπεύδει να δράξει την ευκαιρία να προχωρήσει στην υλοποίηση έργων που τη συμφέρουν σημαντικά; Επειδή πλέον βρισκόμαστε σε μια νέα περίοδο στην κίνηση της Ιστορίας, η αμηχανία στη σκέψη και τις προθέσεις, αν και λογική, καθίσταται επικίνδυνη. Γιατί στην εποχή Τραμπ ένα πράγμα είναι προβλεπτό: Είτε παίζεις και κερδίζεις είτε χάνεις από τα αποδυτήρια, γιατί παίζουν οι άλλοι σε βάρος σου…
Πηγή εφημερίδα Απογευματινή
