Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δημοσιοποίησε κάποια στοιχεία για τις οφειλές του Δημοσίου οι οποίες κατά τον Νοέμβριο του 2024 ανέρχονταν σε 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ, με πρώτα «φεσωμένα» τα νοσοκομεία αλλά και γενικώς την αγορά από τις καθυστερήσεις στην καταβολή των χρωστούμενων. Να σημειώσουμε εδώ ότι ως χώρα έχουμε παραπεμφθεί δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή το κράτος καθυστερεί τις πληρωμές και έτσι υπονομεύεται και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, όσον αφορά τουλάχιστον τα «φέσια» σε ιδιώτες, διότι τα άλλα ποσά που χρωστάει το κράτος είναι σε Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης και δήμους.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι βεβαίως τωρινό φαινόμενο, αλλά αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες είτε λόγω γραφειοκρατίας είτε λόγω ασυνέπειας δημόσιων λειτουργών που εκπροσωπούν το κράτος.
Αντιθέτως, όταν το κράτος πρόκειται να εισπράξει είναι αμείλικτο. Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω την προ ετών περίπτωση μιας κοινωνιολόγου συνεργάτιδος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, που οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή δεν είχε πληρώσει δύο παλαιότερες παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Είχε καταδικασθεί ερήμην, διότι παρά το γεγονός ότι είχε ενημερώσει τις αρμόδιες Αρχές για αλλαγή διεύθυνσης (Αστυνομία και εφορία) ήταν λογικό, για τα ελληνικά δημοσιοϋπαλληλικά δεδομένα, να μη τη βρουν. Και έτσι, όταν πήγε να βγάλει διαβατήριο την έβαλαν φυλακή. Για ποιο λόγο και για ποιο έγκλημα; Για τα πενιχρά χρέη της προς το φαύλο Δημόσιο από απλές τροχαίες παραβάσεις. Γιατί μην αμφιβάλλετε ότι το Δημόσιο είναι φαύλο. Και για να μην έχει ο πολίτης καμία αμφιβολία το κράτος δεν είναι μία αφηρημένη έννοια, αλλά συγκροτείται από κάποιους δημόσιους λειτουργούς που το εκπροσωπούν και οι οποίοι στις περιπτώσεις αυτές αβελτηρίας είτε δεν ξέρουν τι να κάνουν είτε δεν θέλουν να αναλάβουν καμία ευθύνη,
Το ρεπορτάζ προ ημερών της «Απογευματινής», από το οποίο αντλήθηκαν τα σχετικά στοιχεία, ανέφερε ότι χρέη του κράτους υπάρχουν, πολλών εκατομμυρίων μάλιστα -πάνω από μισό δισ.- και στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης. Ούτε εδώ το φαινόμενο είναι σημερινό. Στα Ταμεία οι εισφορές που επί σειράν ετών χρωστούν δημόσιοι οργανισμοί ήταν τεράστιες. Ενώ τεράστιο θέμα ήταν και προφανώς παραμένουν οι οφειλές των υπουργείων και των δημόσιων υπηρεσιών στις ΔΕΚΟ.
Αλλά και όσον αφορά την παραοικονομία -που η αλήθεια είναι ότι με σειρά μέτρων φαίνεται ότι έχει περιοριστεί αλλά παρ’ όλ’ αυτά παραμένει μεγάλη-, το κράτος-τρακαδόρος είναι αυτό που δίνει το παράδειγμα της φορολογικής λούφας, που θα εκλείψει όχι μόνο όταν οι έλεγχοι και οι κυρώσεις γίνουν ακόμη αυστηρότεροι… Αλλά και όταν κυρώσεις υποστούν και οι υπεύθυνοι επικεφαλής υπουργείων και οργανισμών για την ασυνέπειά τους στις υποχρεώσεις τους, όταν, κατά τα άλλα, απαιτούν συνέπεια από τους πολίτες…
Πηγή εφημερίδα Απογευματινή
