Η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού ως επικεφαλής κυβερνητικής αντιπροσωπείας στη Σαουδική Αραβία αποτελεί ακόμα μία ψηφίδα σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό, ο οποίος, όταν ολοκληρωθεί,θα αλλάξει τον γεωπολιτικό χάρτη μιας περιοχής η οποία ξεκινά από την ίδια και καταλήγει στην Ευρώπη. Αυτή σε γενικές γραμμές είναι και η χάραξη του ενεργειακού -και όχι μόνο- διαδρόμου IMEC, ο οποίος θα ξεκινά από την Ινδία, θα περνά από τα αραβικά κράτη του Κόλπου, θα συνεχίζει σε Ιορδανία και Ισραήλ και θα έχει ως κομβικά σημεία σύναψης και εισόδου στην Ευρώπη την Κύπρο και την Ελλάδα.
Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις, η οποία έχει περάσει «στα ψιλά»,είναι ότι προωθείται η ηλεκτρική διασύνδεση Σαουδικής Αραβίας – Ελλάδας μέσω καλωδίου κατά το πρότυπο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου – Ισραήλ και Ελλάδος – Αιγύπτου. Η στρατηγική σημασία αυτού του έργου είναι ασύλληπτη, διότι, πέραν του καλωδίου, σηματοδοτεί ευρύτερη απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να επιλέξει την Ελλάδα ως κόμβο σύνδεσης με την Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Και αυτή η παράκαμψη δεν αφορά μόνο το ηλεκτρικό καλώδιο. Υπενθυμίζεται ότι κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν είχε δηλώσει ότι σκοπεύει να προωθήσει τη σύνδεση Σαουδικής Αραβίας με τη χώρα μας και για τη μεταφορά υδρογόνου στην Ευρώπη. Και αυτά είναι μέρος μόνο του ευρύτερου πλέγματος διασυνδέσεων στο πλαίσιο του ευρύτερου διαδρόμου IMEC, που προαναφέρθηκε.
Για να ολοκληρωθούν οι «Συμφωνίες του Αβραάμ»,οι Σαουδάραβες χρειάζονται και ένα πρόσχημα-δικαιολογία προς το ευρύτερο μουσουλμανικό ακροατήριο, όπωςτο Παλαιστινιακό και η με κάποιο τρόπο διευθέτησή του
Συνισταμένη όλων των εμπλεκόμενων κρατών είναι ότι θέλουν να αποφύγουν την Τουρκία, ώστε ο σχεδιασμός να μην καταστεί όμηρος των τουρκικών εκβιασμών. ∆εν πέρασε απαρατήρητη η πρόσφατη δήλωση του Κατάρ ότι δεν σχεδιάζει να διοχετεύσει το φυσικό αέριό του μέσω Συρίας και του αγωγού που επιχειρεί να αναβιώσει η Τουρκία. Οταν το Κατάρ επιλέγει να γειώσει με τέτοιον τρόπο τις δημόσιες διακηρύξεις και επιδιώξεις της Τουρκίας να καταστεί κόμβος διαμετακόμισης φυσικού αερίου στην Ευρώπη(άρα και στρατηγικός… εκβιαστής), ση-μαίνει ότι αντιλαμβάνεται πως, αν δεν προσαρμοστεί, κινδυνεύει και το ίδιο να μείνει έξω από τον ευρύτερο σχεδιασμό. Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ερμηνευθεί και η αποδοχή από το Ισραήλ της ετεροβαρούς συμφωνίας για τη Γάζα που επιβλήθηκε από την Ουάσινγκτον. Προκειμένου, δηλαδή, να μην εκτροχιαστεί ο μεγάλος σχεδιασμός που θα αλλάξει τη μορφή της περιοχής. Σημειώνεται ότι, για να αναβιώσουν και να ολοκληρωθούν οι«Συμφωνίες του Αβραάμ», άρα και να υπογραφεί το σκέλος που αφορά Σαουδική Αραβία – Ισραήλ, οι Σαουδάραβες χρειάζονται και ένα πρόσχημα-δικαιολογία προς το ευρύτερο μουσουλμανικό ακροατήριο. Η απαραίτητη δικαιολογία είναι το Παλαιστινιακό και η με κάποιο τρόπο διευθέτησή του.
Αυτό βέβαια σημαίνει ότι εκείνοι οι οποίοι αντιτίθενται σε αυτό το σχέδιο, το οποίο είναι ανταγωνιστικό προς τα δικά τους συμφέροντα και τους δι-
κούς τους σχεδιασμούς, είναι πιθανό το επόμενο διάστημα να επιχειρήσουν να προκαλέσουν νέες αναφλέξεις για να το σταματήσουν. Η ακύρωση του έργου αποτέλεσε τον βασικό στόχο της τρομοκρατικής επίθεσης στο Ισραήλ πέρυσι τον Οκτώβριο. Ρωσία, Κίνα, Ιράν και Τουρκία δεν έχουν κανέναν
λόγο να θέλουν να δουν το σχέδιο να υλοποιείται. Το καλό είναι ότι η διοίκηση Τραμπ φέρεται αποφασισμένη να το προωθήσει, και μάλιστα αναβιώνοντας τη διάσταση των υδρογονανθράκων, φυσικό αέριο και πετρέλαιο, την οποία η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε περιθωριοποιήσει σε βαθμό εξαφάνισης. Αυτό είναι καλό για την Ελλάδα και την Κύπρο. ∆ιότι, μεταξύ άλλων, θα αναβιώσει και ο αγωγός EastMed…
