Τα περιστατικά των προηγούμενων μηνών, όπως και το πρόσφατο στην Κρήτη με τον 45χρονο που αφέθηκε ελεύθερος αν και οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ, προκαλώντας τελικά θανατηφόρο τροχαίο, καθώς και άλλα γεγονότα με αρνητικούς πρωταγωνιστές αστυνομικούς, έχουν φέρει ξανά στο προσκήνιο τη συζήτηση για την εικόνα και τη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Οι αντιδράσεις από την κοινωνία, όπως προκύπτουν πλέον και από τις δημοσκοπήσεις, καταδεικνύουν την ανάγκη για ένα σώμα που θα βασίζεται όχι μόνο στην άριστη εκπαίδευση αλλά και σε αρχές όπως διαφάνεια, εμπιστοσύνη και λογοδοσία. Η εικόνα της Αστυνομίας έχει δυστυχώς αμαυρωθεί από μεμονωμένα μεν περιστατικά, που όμως αναδεικνύουν αδυναμία ανταπόκρισης στις αρχές της δικαιοσύνης και της προστασίας του πολίτη.
Στην περίπτωση του 45χρονου στην Κρήτη, για παράδειγμα, όλοι αναρωτιόμαστε, με όσα γνωρίζουμε από το ρεπορτάζ, πώς είναι δυνατόν ένα άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση μέθης να αφεθεί ελεύθερο, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τον εαυτό του αλλά κυρίως τους συνανθρώπους του. Τέτοιες αποφάσεις δημιουργούν ερωτήματα, όχι μόνο για την κρίση και την υπευθυνότητα των αστυνομικών Αρχών αλλά και για ζητήματα ηθικής τάξης και ποινικών ευθυνών που ενδεχομένως προκύπτουν. Το ξήλωμα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων ασφαλώς ανταποκρίνεται στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, ωστόσο το σωστό και το λογικό θα ήταν να μη χρειάζεται παρέμβαση του ίδιου του εκάστοτε πρωθυπουργού σε αυτό το επίπεδο για να γίνουν τα αυτονόητα.
Να θυμηθούμε επίσης ότι πριν από μερικούς μήνες η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από την εν ψυχρώ δολοφονία μιας νέας γυναίκας έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων, όπου -όπως φάνηκε- μια σειρά από αστυνομικούς δεν έκαναν τη δουλειά τους ως όφειλαν. Οι πειθαρχικές ποινές που πληροφορηθήκαμε πρόσφατα προκάλεσαν επίσης μια σειρά από συζητήσεις για το αν ήταν όσο αυστηρές έπρεπε.
Τι πρέπει να γίνει στην κατεύθυνση αυτή; Η ενίσχυση της εκπαίδευσης των αστυνομικών, η αδιάλειπτη αξιολόγηση των επιδόσεών τους και η προώθηση μηχανισμών διαφάνειας και λογοδοσίας είναι απαραίτητες εδώ και τώρα. Όπως επίσης ο αυστηρός έλεγχος των περιπτώσεων αυθαιρεσίας ώστε να μην ενισχύεται η αίσθηση ατιμωρησίας.
Η Ελληνική Αστυνομία οφείλει να αποτελεί ένα πρότυπο δημόσιου οργανισμού που θα εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες. Η κοινωνία αναμένει ένα σώμα το οποίο δεν θα είναι μόνο αποτελεσματικό -που είναι το πρώτο ζητούμενο- αλλά και δίκαιο, ανταποκρινόμενο στις σύγχρονες ανάγκες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Κυρίως όμως ένα σώμα που ο πολίτης θα θεωρεί υπόδειγμα και δεν θα το αντιμετωπίζει με δυσπιστία και αμφιβολίες για την ακεραιότητα των ανθρώπων του εξαιτίας μιας μειοψηφίας επίορκων.
Εφημερίδα Απογευματινή
