Η τρέλα όντως δεν πάει στα βουνά αλλά, όπως καταλαβαίνετε, είναι επικίνδυνη όταν κατευθύνει ηγέτες. Όπως και σε άλλο σημείωμα είχα αναφέρει, έχει γράψει ένα ενδιαφέρον βιβλίο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, ο Ντέιβιντ Όουεν, για τους ηγέτες που κυβέρνησαν, αν και είχαν κάποια ασθένεια. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν και ασφαλώς η ανθρωπότητα είχε κάθε λόγο να τρέμει το φυλλοκάρδι της μην τυχόν και αντί να πατήσει το κουμπί στο καζανάκι της τουαλέτας, πατούσε κανένα άλλο και γινόταν ο κόσμος κόλαση.
Βεβαίως, έχει περάσει πολύς καιρός, ώστε την υπερδύναμη να τη διαφεντεύουν ασθενείς στο σώμα, αλλά φαίνεται ότι η Αμερική είναι σε φάση που μπορεί να τη διαφεντεύουν ασθενείς και στο πνεύμα. Που είναι ακόμη χειρότερο. Διότι, για κάθε νοήμονα άνθρωπο, υπερβαίνει ασφαλώς το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» του νεοεκλεγέντος προέδρου Τραμπ η πρόθεσή του να εντάξει στην αμερικανική σημαία άλλες χώρες, νησιά και κόλπους.
Από την άλλη πλευρά, αν προηγούμενοι Αμερικανοί πρόεδροι είχαν κάποια ασθένεια, εντούτοις οι γύρω τους ήταν ως επί το πλείστον και εξ όσων γνωρίζουμε υγιείς. Αντιθέτως, ο νέος πρόεδρος έχει δίπλα του τον πολυεκατομμυριούχο των εφευρέσεων, του ηλεκτρισμού και του Διαστήματος, ο οποίος όντως έχει ομολογήσει για το είδος του αυτισμού από το οποίο πάσχει αλλά και για τις εμμονές του, που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση, ειδικά μάλιστα αν συμβουλεύει τον επικεφαλής μίας υπερδύναμης. Κοινώς, Θεός φυλάξοι…
Βεβαίως, οι ρητορικές ακρότητες αμφοτέρων, προέδρου και υποστηρικτή του, είναι ανώδυνες στο μέτρο που δεν γίνονται πράξη, όμως προειδοποιητικές για τα μελλούμενα. Πολύ περισσότερο για το γεγονός ότι η περίφημη τεχνητή νοημοσύνη, που μπορεί να διευκολύνει σε πολλούς τομείς της ζωής μας, γίνεται άκρως επικίνδυνη στα χέρια ασυνείδητων ή ημίτρελων. Και προσωπικώς, μπορώ να πω ότι ο εφευρέτης, και οτιδήποτε άλλο, Έλον με τρομάζει.
Από την άλλη, για φανταστείτε λ.χ. να είναι ο Έλον ξετρελαμένος με τη Μύκονο και να βάλει στο μυαλό του Ντόναλντ καμιά ιδέα, τι ωραία χώρα είναι η Ελλαδίτσα, με ήλιο, παραλίες και τα τοιαύτα, και να θελήσει ο Μεγάλος να μας κάνει αστεράκι στη σημαία του. Είμαι σε θέση να ξέρω ότι για πολλούς δεν είναι και άσχημη ιδέα, καθώς θα απαλλαγούμε μια και καλή από τους Τούρκους. Με αντάλλαγμα βεβαίως να έχεις πρόεδρο τον Τραμπ. Όμως, τότε δεν θα είχε και το πολιτικό σύστημα της ελληνικής πολιτείας (καθότι θα είμαστε στην Αμερικανική Ομοσπονδία), τον πονοκέφαλο ποιον υποψήφιο να έχουμε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αν πρέπει να είναι δεξιός, κεντροδεξιός ή αριστερός…
Πηγή: Εφημερίδα Απογευματινή
