«Κορίτσι µου, δεν είσαι πια κυβερνήτης του Καναδά, οπότεδεν έχει σηµασία τι λες»! Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2025. Ελον Μασκ για τον πρωθυπουργό του Καναδά, Τριντό. Τελεία. Παράγραφος. Σχόλιο: Τι ζούµε!
Το χειρότερο δεν είναι ότι καθηµερινά βιώνουµε και µαθαίνουµε πρωτοφανείς δηλώσεις, καταστάσεις και πρωτόγνωρες απειλές παγκοσµίως, που µέχρι πριν από µόλις λίγο καιρό τις θεωρούσαµε αδιανόητες και ακατάληπτες. Το δράµα είναι πως οι αλλεπάλληλες ανατροπές που προδιαγράφονται σε διεθνές επίπεδο -µε πρωταγωνιστές τον Τραµπ και τον Μασκ- είτε τις αποδεχόµαστε µοιρολατρικά είτε αδιαφορούµε, θεωρώντας πως όλα αυτά συµβαίνουν κάπου µακριά. Θέλετε παράδειγµα; Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από τρία χρόνια προκάλεσε παγκόσµιο σοκ, σήµανε συναγερµό στη ∆ύση, έφερε τις κυρώσεις από ΗΠΑ και Ε.Ε., έδωσε το δικαίωµα για στήριξη στη χώρα που δέχτηκε την εισβολή. Η απειλή πολέµου για την Ευρώπη έγινε άµεση έπειτα από δεκαετίες.
Τρία χρόνια µετά, ο Ντόναλντ Τραµπ δεν αποκλείει ένοπλη επέµβαση για ενσωµάτωση της Γροιλανδίας, απειλεί µε εισβολή στον Παναµά για την κατοχή της διώρυγας, κυκλοφορεί στο ∆ιαδίκτυο χάρτες µεενσωµατωµένο τον Καναδά, µια ανεξάρτητη χώρα, ως 51η Πολιτεία των ΗΠΑ! Νοµίζω ότι ο Βλαντίµιρ Πούτιν δεν θα µπορούσε να έχει εισπράξει καλύτερο δώρο, καθώς και αυτός έχει ήδη έτοιµο χάρτη µε ενσωµατωµένο στη Ρωσία περίπου το 20% των εδαφών της Ουκρανίας (Ντονέντσκ, Λουχάνσκ, Κριµαία κ.ά.). Κι αν αύριο-µεθαύριο βρει τηνανάλογη κατανόηση από τον Τραµπ, ανάλογη µε αυτή που θα δείξει ο Ρώσος πρόεδρος για την πιθανή ενσωµάτωση του Καναδά, γιατί να µην προχωρήσει σε µια περαιτέρω ενσωµάτωση όλης της Ουκρανίας, της Μολδαβίας, της Γεωργίας και κάτι από Πολωνία;
Την ίδια ώρα ο Μασκ, ως cyber-πλανητάρχης, ζητεί από τον βασιλιά Κάρολο να προκηρύξει εκλογές στη Βρετανία, στηρίζει το ακροδεξιό κόµµα του Φάρατζ -ζητά
πάντως την αντικατάστασή του µε πιο ικανό ηγέτη…-, ετοιµάζει ανοιχτή συζήτηση µε την ηγέτιδα του AfD στη Γερµανία, αφού έχει βγάλει άχρηστους πρόεδροκαι καγκελάριο, διαπραγµατεύεται µε τη Μελόνι την ανάληψη των επικοινωνιών των Ενόπλων ∆υνάµεων της Ιταλίας από τη Starlink. Με
ποια ιδιότητα όλα αυτά; Θεσµικά, µε καµία. Προφανώς µε την οικονοµική του ισχύ όµως και το µονοπώλιο σε κρίσιµους τοµείς στην τεχνολογία.
Κάτι παλιές διαχρονικές αξίες, όπως ΟΗΕ, ∆ιεθνές ∆ίκαιο, δεσµεύσεις για το περιβάλλον, αποτελούν εδώ και κάµποσο καιρό τίτλους κενού περιεχοµένου. Η βασική υπερδύναµη στον κόσµο εµφανίζεται αποφασισµένη να εγγράψει τις διεθνείς δεσµεύσεις και γεωπολιτικές ισορροπίες εις τα παλαιότερα των υποδηµάτων της. Πίσω από αυτές τις ανατροπές έρχονται και κοσµογονικές αλλαγές στο οικονοµικό στερέωµα µετάσεις αποπαγκοσµιοποίησης στο εµπόριο και τις µεταφορές, µε την επιστροφή στην απατηλή γοητεία των δασµών. Και στο βάθος, η αναµέτρηση µε την Κίνα. Τόσο οι αξιώσεις στη διώρυγα του Παναµά όσο και οι αιτιάσεις για τη Γροιλανδία έχουν να κάνουν µε τους φόβους του Τραµπ ότι οι Κινέζοι αποκτούν σταδιακά τον έλεγχο στις υποδοµές και µεταφορές στη γειτονιά των ΗΠΑ.
Ζητούνται επειγόντως απαντήσεις για το πως θα διαχειριστούν στην Ε.Ε.τα νέα δεδομένα που θέτει ο Τραμπ, καθώς και τις χοντροκομμένες παρεμβάσεις του Μασκ
Η δυναµική των νέων τάσεων παγκοσµίως θα αρχίσει να εκδηλώνεται µε την ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλντ Τραµπ και θα εξελίσσεται ραγδαία µέσα στο 2025. Εν µέσω αυτής της θύελλας, που ήδη πλήττει πολιτικά αδύναµους κρίκους της Ε.Ε., η Ευρώπη θα όφειλε εδώ και καιρό να έχει πάρει τα µέτρα της.Τασηµάδια προϋπήρχαν, οι προειδοποιήσεις επίσης. Κιόµως, η Ε.Ε. βρίσκεται σε φάση χειµέριας νάρκης, µοιάζει καθηλωµένη σε καθεστώς
παραλυσίας, αδύναµη να λάβει στοιχειώδη µέτρα άµυνας στην επερχόµενη λαίλαπα. Κιόταν λέµε άµυνας, το εννοούµε. Οχι µόνο από το ότι η Γροιλανδία αποτελεί έδαφος της Ε.Ε., καθώς είναι συνδεδεµένη, µε καθεστώς αυτονοµίας, µε τη ∆ανία, χώρα-µέλος της Ε.Ε., αλλά και από τις φανερές πλέον προθέσεις να αποδιοργανωθεί το ΝΑΤΟ µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Νέα απαίτηση του Ντ. Τραµπ είναι τώρα να ανέλθουν οι αµυντικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ στο 5% των προϋπολογισµώντων ευρωπαϊκών κρατών µελών (παρεµπιπτόντως,αυτόανεβάζειτον πήχυ και για την Ελλάδα, που ήδη ξοδεύει το 3,5% του ΑΕΠγια την άµυνα). Εστω και τώρα έχει εκδηλωθεί η βούληση για κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική άµυνας, αλλά ο δρόµος για ουσιαστικές αποφάσεις στην κατεύθυνση αυτή είναι δύσβατος.
Πολιτικά, η Ε.Ε. είναι στα χειρότερά της: η κρίση στη Γαλλία και στη Γερµανίαοδηγούν σε αχρηστία τον πάλαι ποτέ γαλλογερµανικό άξονα. Παράλληλα, στο πολιτικό πεδίο οι φυγόκεντρες τάσεις δυναµώνουν στους κόλπους της Ε.Ε. τόσο µε τηνάνοδο ακροδεξιών κοµµάτων όσο και µε τηνενίσχυση φιλοπουτινικών τάσεων σε χώρες κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης. Πώς θα διαχειριστούν στην Ε.Ε. τα νέα δεδοµένα πουαπροκάλυπτα θέτει και για την Ευρώπη ο Τραµπ; Πώς θα διαχειριστούν τις απειλές καιχοντροκοµµένες παρεµβάσεις του Μασκ;Πώς θα επιβιώσουν στις µυλόπετρες της επικείµενης αναµέτρησης ΗΠΑ-Κίνας; Ποιοι θα
υπερασπιστούν τους κανόνες ∆ιεθνούς ∆ικαίου και του απαραβιάστου των συνόρων; Ζητούνται επειγόντως απαντήσεις.
Πηγή: Κυριακάτικη Απογευματινή
