Η… παραζάλη της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου ξεκίνησε με κάθε επισημότητα από το πρωί της Πρωτοχρονιάς και η παρέλαση ονομάτων θα μας κρατήσει συντροφιά για τον επόμενο μήνα, βοηθώντας μας (να ’ναι καλά) να στρέφουμε το ενδιαφέρον μας σε αμιγώς ποδοσφαιρικές συζητήσεις, μακριά από το θέατρο του παραλόγου και της τοξικότητας που μαίνεται εκτός των τεσσάρων γραμμών των γηπέδων.
Την ώρα, λοιπόν, που οι ΠΑΕ της Super League (και οι επικοινωνιακοί «στρατοί» τους) επιδίδονται σε ένα πολύ επικίνδυνο ξεκατίνιασμα μίσους, που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγήσει σύντομα σε έναν νέο Άλκη Καμπανό, στα προπονητικά επιτελεία των 14 μονομάχων του ελληνικού πρωταθλήματος και κυρίως σε αυτά των διεκδικητών του τίτλου το ενδιαφέρον στρέφεται αποκλειστικά στη βελτίωση της απόδοσής τους.
Και όσο και αν ο μέσος φίλαθλος ξυπνά κάθε πρωί «ξεφυλλίζοντας» τις σελίδες του διαδικτύου για να ενημερωθεί για τα υποψήφια μεταγραφικά αποκτήματα της αγαπημένης του ομάδας, οι προπονητές ρίχνουν το βάρος τους στην αναγέννηση παικτών που υπάρχουν ήδη στο ρόστερ που διαχειρίζονται.
Πάρτε για παράδειγμα τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στις εγκαταστάσεις του Ρέντη. Καλός ο Αλμιρόν και όποιος άλλος σούπερ σταρ φέρεται να περιλαμβάνεται στη λίστα των υποψήφιων στόχων του Ολυμπιακού, αλλά στο μυαλό του Βάσκου βρίσκονται περισσότερο ο Κάρμο, ο Έσε, ο Τσικίνιο, ο Παπακανέλλος και ο Μπακούλας.
Οι τρεις πρώτοι σε καμιά περίπτωση δεν έχουν φτάσει καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν τα πολύ υψηλά στάνταρντ της περσινής αγωνιστικής περιόδου. Ο Αγκολέζος στόπερ ναι μεν ξεδιπλώνει και φέτος τις αρετές του στο χορτάρι, πλην όμως σε καμιά περίπτωση δεν έχει φτάσει στα επίπεδα του πρώτου του εξαμήνου στον Πειραιά, όταν με το καλημέρα αναδείχθηκε σε ηγέτη της «ερυθρόλευκης» άμυνας, βοηθώντας παράλληλα παιδιά όπως ο Ρέτσος να αποκτήσουν την ηρεμία που χρειάζονταν και να εκτοξεύσουν και τους ατομικούς τους δείκτες.
Ο Αργεντινός μοιάζει κουρασμένος από τα διαρκή παιχνίδια και άπαντες ελπίζουν να… επαναφορτίσει τις μπαταρίες του στις διακοπές των Χριστουγέννων. Κάτι ανάλογο ισχύει και με τον Πορτογάλο που ξαφνικά φορτώθηκε… δυσβάσταχτα βάρη στους ώμους του.
Τι περιμένουν
Οι Παπακανέλλος και Μπακούλας αποτελούν εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Απλώς εδώ και πολλές εβδομάδες ο Μεντιλίμπαρ τούς ετοιμάζει για να βαδίσουν στα χνάρια του Κωστούλα και του Μουζακίτη. Τους θεωρεί ώριμους πια για το επόμενο μεγάλο βήμα στην καριέρα τους.
Ο Ματίας Αλμέιδα από την πλευρά του δεν έχει μεν την πολυτέλεια να αναζητεί λαβράκια στη δεξαμενή της ακαδημίας της ΑΕΚ, αλλά διαθέτει μια… μακρά λίστα παικτών που υπάρχουν στο «κιτρινόμαυρο» ρόστερ και επιβάλλεται είτε να κάνουν step up στην απόδοσή τους είτε να επιστρέψουν στις εργοστασιακές ρυθμίσεις τους.
Αν ρώταγε κανείς τον Αργεντινό τεχνικό «ποιες είναι οι καλύτερες μεταγραφές του χειμώνα;», θα σου απάνταγε «να επιστρέψουν στα υψηλά στάνταρντ απόδοσής τους ο Πινέδα και ο Λιβάι Γκαρσία».
Ανάλογη απάντηση θα εισπράτταμε και από τον Ρουί Βιτόρια. Απλώς ο Πορτογάλος θα μας ανέφερε το όνομα του Φώτη Ιωαννίδη. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε το πρώτο μισό της σεζόν με το μεγαλύτερο αστέρι του… απενεργοποιημένο. Κανονικό Ιωαννίδη δεν έχουμε δει ακόμη στο πρωτάθλημα λόγω των προβλημάτων που κλήθηκε να ξεπεράσει. Έχει κανείς αμφιβολία ότι η ολική επαναφορά του θα είναι η καλύτερη μεταγραφή του «τριφυλλιού»;
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Ραζβάν Λουτσέσκου, ο οποίος θεωρεί ότι οι λύσεις βρίσκονται πάντα στο υπάρχον ρόστερ και όχι στα… μεταγραφική παράθυρα, κυρίως αυτό του Ιανουαρίου. Καλά τα πρωτοσέλιδα λοιπόν, αλλά οι προπονητές δεν αναζητούν… δώρα από τον Άγιο Βασίλη.
Ο Ρούμπεν Αμορίμ πληρώνει τη βιασύνη των επιλογών του
Πραγματοποιώντας τη σύνοψη των γεγονότων στον χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για τη χρονιά που μας αποχαιρέτησε, δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι ο Ρούμπεν Αμορίμ θα κατακτούσε άνευ συναγωνισμού τον τίτλο της «χειρότερης επιλογής» της σεζόν.
Ο αναμορφωτής της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ο άνθρωπος που πριν καν κλείσει τα 40 του χρόνια έκανε… άνω-κάτω το πορτογαλικό ποδόσφαιρο παρουσιάζοντας μία από τις πιο ελκυστικές εκδοχές των «λιονταριών» στα 118 χρόνια της ιστορίας τους, πρωταγωνίστησε σε μια απόφαση που αποδείχθηκε ολοκληρωτικά λανθασμένη για όλους τους εμπλεκόμενους.
Για τον ίδιο, τη Σπόρτινγκ, αλλά και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ουσιαστικά ο ικανότατος Πορτογάλος τεχνικός πληρώνει τη βιασύνη του να ανεβάσει στάτους την καριέρα του, αναλαμβάνοντας μια αποστολή που εξ ορισμού έμοιαζε… αυτοκτονική.
Γιατί καλώς ή κακώς το Ολντ Τράφορντ έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια στο μεγαλύτερο «νεκροταφείο» προπονητών της Ευρώπης. Θεωρείτε ότι είναι άχρηστοι ο Τεν Χάαγκ, ο Μουρίνιο, o Φαν Χάαλ, ο Μόγιες και όλοι όσοι επιχείρησαν να ξορκίσουν το φάντασμα του σερ Άλεξ Φέργκιουσον από το «Θέατρο των Ονείρων»;
Πλέον ο Αμορίμ καλείται να κουμαντάρει ένα ναυαγισμένο καράβι, πριν αυτό καταλήξει στον… πάτο των Στενών της Μάγχης μη αντέχοντας τις διαρκείς συγκρούσεις με παγόβουνα!
Πηγή: Εφημερίδα Απογευματινή
