Μιλώντας µε Έλληνες ευρωβουλευτές γι’ αυτό που πλέον όλοι γνωρίζουν και περιμένουν, δηλαδή την πιθανή παράνοµη και εκτός κάθε έννοιας ∆ιεθνούς ∆ικαίου και ∆ικαίου της Θάλασσας οριοθέτηση ΑΟΖ µεταξύ Τουρκίας και καθεστώτος της ∆αµασκού, µου έλεγαν συνοπτικά τα εξής: ότι έχουν ήδη κινητοποιηθεί ενημερώνοντας όργανα και αξιωματούχους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καταθέτοντας σχετικές ερωτήσεις ώστε να αποσπάσουν προληπτική θέση των Βρυξελλών.
Η κινητοποίηση είναι σωστή, πολύ περισσότερο που πλέον, λογικά, δεν θα πιαστούμε εξαπίνης όπως µε το τουρκολιβυκό µνηµόνιο, διότι τώρα και γνωρίζουµε και το περιµένουµε και η Τουρκία το έχει ήδη προαναγγείλει. Η ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης όµως είναι το ένα σκέλος. Το έτερο και βασικό, προϋπόθεση για να έχει νόηµα και µεγαλύτερη αποτελεσµατικότητα η παρέµβαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι το αυτονόητο από πλευράς µας, Ελλάδας και Κύπρου, που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια: η οριοθέτηση ΑΟΖ µεταξύ των δύο κρατών. Μία κίνηση που όφειλε να είχε γίνει ούτως ή άλλως και χωρίς την απειλή του τουρκοσυριακού µνηµονίου.
Εάν γίνει η οριοθέτηση µεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, οποιαδήποτε παράνομη κίνηση της Τουρκίας και του ισλαμικού καθεστώτος της ∆αµασκού θα παραβιάζει οριοθετηµένη ΑΟΖ ευρωπαϊκών κρατών, άρα ευρωπαϊκές ΑΟΖ. Θα υπάρχει συγκεκριµένη παραβίαση, συγκεκριμένων οριοθετημένων θαλάσσιων ζωνών κρατών-µελών της Ε.Ε. Εάν δεν κάνουµε το προφανές, οι όποιες εκ των υστέρων καταγγελίες µας θα αφορούν την παραβίαση γενικώς και αορίστως του ∆ικαίου της Θάλασσας από την Τουρκία και όχι παραβίαση ευρωπαϊκών θαλάσσιων ζωνών.
Η Κοµισιόν, στο πλαίσιο του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού που έχει ζητήσει να καταθέσουν τα κράτη-µέλη, έχει δηµοσιεύσει τις ευρωπαϊκές ΑΟΖ όλων των χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας η Κομισιόν αποτυπώνει την ΑΟΖ µας σε πλήρη ανάπτυξη όπως προβλέπεται από το ∆ίκαιο της Θάλασσας και τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Μεγαλύτερη και επισημότερη µε ευρωπαϊκή θεσμική σφραγίδα «πάσα» από αυτήν δεν µπορεί να υπάρξει.
Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να οριοθετήσουν τη μεταξύ τους ΑΟΖ στη βάση του επίσημου σχετικού ευρωπαϊκού χάρτη της Κοµισιόν. Και πλέον δεν υπάρχει η ούτως ή άλλως άστοχη δικαιολογία που είχε προβληθεί µε τον λεγόμενο «Χάρτη της Σεβίλης», ότι δεν ήταν επίσηµος χάρτης και ήταν «ιδιωτικός». Επίσημος ήταν κι αυτός, γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση τον είχε ζητήσει. Αλλά της Κομισιόν έχει την απόλυτη θεσµική υπόσταση.
Επίσης εκκρεμεί η ανακοίνωση των θαλάσσιων πάρκων που έχουν εξαγγελθεί και παραµένουν παγωµένα, όπως και η κατάθεση του ελληνικού θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού µε τη χώρα µας να είναι η τελευταία που δεν τον έχει καταθέσει. Είναι αυτονόητο, φανταζόµαστε, ότι και τα θαλάσσια πάρκα και ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός δεν θα περιορίζονται εντός των έξι ναυτικών µιλίων.
Θα πρόκειται για επική γεωπολιτική, διπλωματική και νομική αυτοχειρία και ως εκ τούτου το θεωρούμε απίθανο να συμβεί. Σε κάθε περίπτωση.
Κυριακάτικη Απογευματινή
