Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και ο επικεφαλής -της προκύπτουσας εκ των συνθηκών πολυδιάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ αξιωματικής αντιπολίτευσης- του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, ως άνθρωποι και ως πολιτικοί δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους. Αλλά οφείλουν να συναντώνται θεσμικά και να συζητούν. Αυτή δεν είναι μόνο μια προσέγγιση από τον πρωθυπουργό αλλά μια αναγκαιότητα να διασφαλισθεί η πολιτειακή ευταξία στην Ελλάδα. Οι διεθνείς συνθήκες και ειδικά οι ευρωπαϊκές, που επηρεάζουν με άμεσο και δραστικό τρόπο τα οικονομικά και εμπορικά δεδομένα της Ελλάδας, δεν σταθμίζονται μόνον από την πολιτική σταθερότητα στη διακυβέρνηση, που με την ψήφο τους οι πολίτες από τις εθνικές εκλογές του 2023 έχουν προκρίνει, αλλά και από την κατάσταση του κλίματος που διαμορφώνεται εντός και εκτός Κοινοβουλίου από τις σχέσεις των κομμάτων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Δεν μπορεί δηλαδή να αντιμετωπιστούν ενδεχόμενες διαχειρίσεις κρίσεων που θα προκύψουν αλλά ούτε οι αδυναμίες και οι εμπλοκές που χαρακτηρίζουν την ελληνική πραγματικότητα -είτε εξαιτίας της χρεοκοπίας την προηγούμενη δεκαετία είτε παγίως ως προς την προβληματική διάρθρωση του κράτους και της ιδιωτικής οικονομίας- μόνο και μόνο στη βάση των επιλογών και των αποφάσεων πολιτικής της κυβέρνησης. Αλλά και από τον τρόπο που εξελίσσεται ο δημόσιος διάλογος, που δεν μπορεί να είναι τοξικός και καιροσκοπικός στην ευρύτητά του.
Ο πρωθυπουργός, έχοντας αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν πολιτικά και προσωπικά ως προς την πολιτική σταθερότητα της χώρας μέχρι την άνοιξη του 2027, έχει προχωρήσει σε σαφείς δηλώσεις ως προς τον χρόνο των εκλογών, τον εκλογικό νόμο που θα ισχύσει, ακόμη και για την πρόθεσή του να είναι και πάλι υποψήφιος πρωθυπουργός ως επικεφαλής του κυρίαρχου από πλευράς αποδοχής και επιρροής κόμματος της κεντροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας. Από εκεί και πέρα όμως ο κ. Μητσοτάκης, εξαντλώντας την ευθύνη που του αναλογεί πολιτειακά ως κυβερνήτη της χώρας, επεδίωξε και απηύθυνε πρόσκληση για δημόσια συνάντηση και ανταλλαγή απόψεων στον επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ. Ανδρουλάκη, επιθυμώντας να διασφαλίσει ένα καλύτερο κλίμα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στις παρούσες συνθήκες. Είναι εύλογο ότι ο πρωθυπουργός μπορεί και να προσκαλέσει και άλλους επικεφαλής κομμάτων της αντιπολίτευσης για διαβούλευση, ενώ ενημέρωση τα κόμματα έχουν και μέσω των εργασιών των επιτροπών του Κοινοβουλίου. Επιπλέον, σε κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας υπάρχουν συνεχείς και επιλεκτικές ενημερώσεις των αρμοδίων υπουργών στα εξουσιοδοτημένα στελέχη σε αυτούς του τομείς των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης εκ χαρακτήρα και έχοντας υπόψη τις πιέσεις και τις προκλήσεις που θα υπάρξουν το επόμενο χρονικό διάστημα, που φθάνει στα όρια της επίσημης ανακήρυξης της επόμενης προεκλογικής περιόδου, είναι δηλαδή μακρύ και σε περιβάλλον ρευστότητας των διεθνών συνθηκών, προφανώς θα επιθυμούσε μια πιο δημιουργική από την υπάρχουσα αντιπολίτευση. Γνωρίζει όμως ο ίδιος όπως και όλοι οι αναλυτές ότι κάτι τέτοιο θα είναι μάλλον δύσκολο να συμβεί. Για τον απλό λόγο ότι σε μια πολυμερή αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο, με σωρεία μικρομεσαίων επί της ουσίας πολιτικών σχηματισμών αριστερά και δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, οι ηγεσίες και τα στελέχη των κομμάτων θα επιδιώξουν στη βάση του ανταγωνισμού μεταξύ τους τη δεσπόζουσα θέαση έναντι των άλλων του ιδεολογικού τους χώρου, μην αποφεύγοντας τις καιροσκοπικές και λαϊκιστικές σε αναζήτηση δημοφιλίας προτάσεις πολιτικής και κινήσεις εντυπωσιασμού . Το όλο περιβάλλον λοιπόν που θα κυριαρχεί εκ του αποτελέσματος δεν θα είναι και το πιο δημιουργικό για τα πραγματικά συμφέροντα και τις προτεραιότητες της Ελλάδας. Θα υπάρχουν καταγγελίες, υψηλοί τόνοι, «σπέκουλα» κομματικού χαρακτήρα, που θα αποσπούν την προσοχή από τα κύρια ζητούμενα και θα επιχειρούν αποδόμηση της εθνικής στρατηγικής.
Ο πρωθυπουργός επιχειρεί λοιπόν με θεσμικό τρόπο από χθες ανάσχεση σε αυτή την εξέλιξη, με την επιβεβαίωση μιας έμπρακτης πολιτειακής ευταξίας.
