Το Ισραήλ από τον Οκτώβριο, πριν δηλαδή από τις αμερικανικές εκλογές, είχε στρατηγικό πλάνο πέντε μηνών για την εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, τόσο στο μέτωπο της Γάζας απέναντι στη Χαμάς και την τρομοκρατία της Τζιχάντ όσο και στον Λίβανο απέναντι στις δυνάμεις της Χεζμπολάχ. Επίσης στη θερμή αντιπαράθεση με το Ιράν πολλά έχουν επενδυθεί στη δύναμη του λαού των Περσών να αναστρέψουν την επανάσταση του 1979, που οδήγησε στην πτώση του σάχη, προκειμένου να ακυρώσουν πλέον το ισλαμικό καθεστώς και τις δομές εξουσίας των Φρουρών της Επανάστασης και να ανακτήσουν τις ατομικές ελευθερίες τους ως Πέρσες.
Αυτό σημαίνει ότι η ηγεσία του Ισραήλ είναι βάσιμα προετοιμασμένη να ολοκληρώσει τα εξελισσόμενα μέτωπα του πολέμου λίγο μετά την ορκωμοσία του νέου προέδρου Τραμπ. Ο στόχος του αφοπλισμού της Χαμάς και της απορρύθμισης της ηγεσίας της έχει επιτευχθεί σε μέγιστο βαθμό. Επίσης τα πλήγματα στον εξοπλισμό της Χεζμπολάχ εξελίσσονται στα εδάφη του Λιβάνου με γοργό ρυθμό, ενώ ο αφανισμός της ηγεσίας της σιιτικής οργάνωσης, μέρους του δικτύου του Ιράν, έχει προχωρήσει επίσης με θεαματικό τρόπο με την εξάλειψη και του ίδιου του ηγέτη της, Νασράλα.
Ο Μπ. Νετανιάχου, που διατηρεί ιδιαίτερα στενή σχέση με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, γνωρίζει, πριν από την επικράτηση ακόμη του τελευταίου στις εκλογές, ότι η ημέρα της ορκωμοσίας του ως προέδρου των ΗΠΑ, θα καθορίσει την ουσιαστική αποκλιμάκωση των θερμών μετώπων στην εγγύς Ανατολή και προετοιμάζεται για αυτό. Η εκεχειρία στα μέτωπα της Μέσης Ανατολής που προκλήθηκαν από την τρομοκρατική επίθεση στα εδάφη του Ισραήλ της 7ης Οκτωβρίου 2023 δεν σημαίνει ότι έχει λυθεί το ζήτημα του Παλαιστινιακού ή έχει δημιουργηθεί μια «νέα τάξη πραγμάτων» στη Δυτική Ασία, αλλά σίγουρα αλλάζει τους κανόνες εμπλοκής που ισχύουν από το 2023, με τεράστιο ανθρωπιστικό κόστος σε βάρος αμάχων και ένα πλήγμα στο προφίλ του κράτους του Ισραήλ.
Το γεγονός ότι υπάρχουν στρατιωτικές επιχειρήσεις σε εξέλιξη στη Συρία και τη Μεσοποταμία, την Υεμένη και το πέρασμα της Ερυθράς προς το Σουέζ δείχνει το βάθος των ζητημάτων που θα μπουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά και τις αντιπαραθέσεις, τους συσχετισμούς και τους θερμούς ανταγωνισμούς που θα προκύψουν την επόμενη ημέρα. Θα μιλάμε όμως για προηγούμενη και επόμενη ημέρα της ορκωμοσίας Τραμπ στην Ουάσιγκτον σε σχέση με τις θερμές συγκρούσεις και την εμπλοκή της διεθνούς πολιτικής στην περιοχή.
Στο άλλο θερμό μέτωπο, που προέκυψε από την εισβολή στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 και, μαζί με τις δυτικές κυρώσεις που επέφερε, διαφοροποίησε τα δεδομένα του χάρτη της Ευρώπης, και στην περίπτωση αυτή η ορκωμοσία του Ντ. Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου προβλέπεται ότι θα αλλάξει τους κανόνες εμπλοκής. Παρά την επικίνδυνη κλιμάκωση που έχει σημειωθεί εξαιτίας της απόφασης της υπηρεσιακής πλέον διοίκησης Μπάιντεν να αποδεσμεύσει τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς με τη στήριξη και ευρωπαϊκών δυνάμεων, ειδικά των Άγγλων και των Γάλλων, πολύ δύσκολα θα διαταραχθεί η πορεία των πραγμάτων προς την εκεχειρία και διαπραγματεύσεις για το μέλλον της Ουκρανίας. Από την πλευρά τους ο πρόεδρος Πούτιν και το Κρεμλίνο μπορεί επί του παρόντος να κάνουν επίδειξη δύναμης με πυραύλους που αιφνιδιάζουν στο πεδίο με τις δυνατότητες και την τεχνολογία τους, αλλά ουσιαστικά περιμένουν στην άλλη άκρη του ακουστικού τον Ντ. Τραμπ για να συζητήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις του τέλους του πολέμου στα εδάφη της Ουκρανίας και την επόμενη ημέρα στην Ευρώπη.
Η περίοδος Τραμπ που αρχίζει δεν σημαίνει ότι θα είναι ένας «ανοιξιάτικος περίπατος στην εξοχή» για τον διεθνή συσχετισμό, αλλά θα είναι διαφορετική ως προς τις παραμέτρους του διεθνούς ανταγωνισμού συμφερόντων και τα θερμά μέτωπα αντιπαράθεσης.