Τελικώς, εξελέγη ο Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές, ο οποίος άλλωστε είχε και τις περισσότερες πιθανότητες, που ξεκινούσαν από την πιο αδύναμη υποψηφιότητα της αντιπάλου του. Βεβαίως, όπως έγραψα και σε προηγούμενο σημείωμα από αυτή εδώ τη θέση, η προσγείωση στην πραγματικότητα όσον αφορά τα καθ’ ημάς είναι ούτε να περιμένουμε πολλά από τον εκάστοτε Αμερικανό πρόεδρο ούτε λίγα. Πολύ περισσότερο από τον Ντόναλντ, ο οποίος έχει ως σύνθημα -και καλά κάνει ως Αμερικανός ηγέτης- «πρώτα η Αμερική»!
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρουμε αψήφιστα τη συγκεκριμένη εκλογή και το ιδιαίτερο μήνυμα που αυτή εκπέμπει. Ο Τραμπ ψηφίστηκε εξαιτίας των πολύ μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Αμερική. Προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι ευρωπαϊκές χώρες και τα οποία οδήγησαν και σε αυτές να κυριαρχήσουν κόμματα δεξιάς ή ακροδεξιάς κατεύθυνσης.
Εκτός του τεράστιου αμερικανικού χρέους που αποτυπώνεται σε τρισ. δολάρια και το οποίο προφανώς εμποδίζει την άσκηση της κοινωνικής πολιτικής πρόνοιας, τα άλλα προβλήματα της Αμερικής είναι ανάλογα προς αυτά που αντιμετωπίζουν και οι ευρωπαϊκές χώρες. Οι λαοί των οποίων εξαιτίας ακριβώς αυτών των προβλημάτων εξέλεξαν αυτούς που εξέλεξαν. Τα προβλήματα αυτά είναι κατεξοχήν προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη. Και που σε μία μεγάλη χώρα, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ασφαλώς και είναι μεγαλύτερα σε σχέση με τον πληθυσμό και σε ποσοστιαία βάση. Η ακρίβεια είναι ένα πολύ καυτό πρόβλημα πλέον για τους Αμερικανούς. Προσθέστε σε αυτά την αυξημένη εγκληματικότητα, την ανεργία, την πίεση που ασκεί το Μεταναστευτικό, καθώς οι Αμερικανοί πολίτες αποδίδουν σε αυτό και την εγκληματικότητα και τη διεκδίκηση από τους μετανάστες θέσεων εργασίας, το σύστημα Υγείας, που λόγω δημοσιονομικής στενότητας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τις ανάγκες του μέσου Αμερικανού, και άλλα.
Ας προσέξουμε. Διότι μπορεί οι ευρωπαϊκές χώρες και εμείς να μην έχουμε τόσο μεγάλο χρέος, και πάντως διαχειρίσιμο, καθώς η ανάπτυξη στην Ελλάδα -με στοιχεία και ευρωπαϊκά- βρίσκεται σε καλό δρόμο με μικρή ποσοστιαία αλλά σταθερή άνοδο, όμως, όλα τα άλλα προβλήματα της Αμερικής, σε άλλη βεβαίως τάξη μεγέθους, τα έχουμε κι εμείς. Με ό,τι κι αν η διατήρησή τους μπορεί να σημαίνει για τις διαθέσεις της ελληνικής κοινωνίας. Διότι παρά τις προσπάθειες που πράγματι καταβάλλονται, η ακρίβεια είναι βασική προτεραιότητα των Ελλήνων πολιτών. Η μικροεγκληματικότητα, με τις συμμορίες ανηλίκων και Ρομά παραμένει, παρά τις επιτυχίες της Αστυνομίας όσον αφορά το μεγάλο έγκλημα. Σχετικά με το Μεταναστευτικό, είναι θωρακισμένα τα χερσαία σύνορα για τη λαθρομετανάστευση, όμως, γενικώς, τα σύνορά μας είναι ευάλωτα κυρίως από θαλάσσης, με την κοινωνία να είναι πλέον ανεκτική απέναντι στους εισερχόμενους. Παράπονα διατυπώνονται και για την επάρκεια του συστήματος Υγείας. Συμπερασματικά, το αμερικανικό μήνυμα κάνει θόρυβο…
