Οι εκλογές για ανάδειξη ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ έδειξαν ότι στην πράξη το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου είναι σαν τα σαμπουάν: δύο σε συσκευασία ενός! Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν στην ίδια… συσκευασία. Η απάντηση βρίσκεται στην πολιτική που θα ακολουθήσει ο νέος πρόεδρος.
Οι κάλπες έδειξαν ότι περίπου το 40% όσων ψήφισαν θέλουν ένα αστικό ΠΑΣΟΚ και όχι ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Η μάζα των συγκεκριμένων ψηφοφόρων, προφανώς, έχει συνειδητοποιήσει ότι η κοινωνία έχει αλλάξει κι έχει συνειδητοποιήσει πως τα προβλήματα λύνονται με διάλογο και συνεννόηση και όχι με καταλήψεις και ακτιβιστικές δράσεις – ότι ενδιαφέρεται για την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων της αλλά και την προοπτική που δίνει στη χώρα η κυβερνητική σταθερότητα. Όλοι αυτοί είναι εκείνοι που βιώνουν πιο έντονα τα προβλήματα, δηλαδή οι κάτοικοι των αστικών κέντρων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τις επιπτώσεις της ακρίβειας, αλλά και οποιασδήποτε κρίσης.
Στην περιφέρεια η ζωή είναι πιο φθηνή. Η περιφέρεια, ακόμα και την περίοδο της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, χτυπήθηκε λιγότερο από ό,τι τα αστικά κέντρα και -σε έναν βαθμό- είναι «λογικό» να εξακολουθεί να ζει πολιτικά στην εποχή των μεγάλων αρνήσεων και συνθημάτων περασμένων δεκαετιών.
Οι Παύλος Γερουλάνος και Άννα Διαμαντοπούλου πορεύθηκαν με τη λογική των αστών. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι πορεύθηκαν με τη λογική της περιφέρειας και αποτυπώθηκε και στη χαρτογράφηση των αποτελεσμάτων.
Πραγματικός νικητής στην εκλογική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ θα είναι όχι εκείνος που θα βγει πρώτος, αλλά εκείνος που θα καταφέρει να γεφυρώσει αυτά τα δύο ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά, αν εκλεγεί ο κ. Δούκας, στο ΠΑΣΟΚ θα επαναληφθεί το φαινόμενο Κασσελάκη, κάτι που δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να αντέξει ένα κόμμα το οποίο προσπαθεί να βγει από μια μακρά περίοδο κρίσης. Ενώ αν εκλεγεί ο κ. Ανδρουλάκης, τουλάχιστον μέχρι τις εθνικές εκλογές θα υπάρχει μια περίοδος εσωκομματικής «ανακωχής», η παράταση της οποίας θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των εκλογών.
Ο νέος ή ο ανανεωμένος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να καταλάβει ότι οι αρνήσεις δεν παράγουν θετική πολιτική αλλά αδιέξοδα. Και η χώρα, πιθανόν στις επόμενες εκλογές, ίσως θα πρέπει να ξεπεράσει αδιέξοδα. Με δεδομένο λοιπόν ότι στην πολιτική βρίσκονται για να υπηρετούν τη χώρα και τον λαό και όχι πολιτικά στερεότυπα, πολλά εκ των οποίων έχουν ξεπεραστεί από την κοινωνία, ας καθορίσουν και την πορεία τους.
