Σε όλη την προεκλογική των ευρωεκλογών περίοδο δεν σταματήσαμε να εξηγούμε με επιχειρήματα πως την πατρίδα μας δεν τη συμφέρει η άνοδος της Ακροδεξιάς. Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές επανέλαβα πως αν η Ευρώπη στραφεί προς την Ακροδεξιά, τότε οι χώρες του Νότου (μεταξύ των οποίων πρώτη και καλύτερη η Ελλάδα) θα βρεθούν σε πολύ δυσχερή θέση.
Ο λόγος είναι πολύ απλός – και επιβεβαιώθηκε τώρα με την απόφαση της Γερμανίας να επιβάλει εσωτερικούς ελέγχους στα σύνορά της, άσχετα αν μπορεί και πρέπει να πράξει κάτι το τόσο διαλυτικό για την Ευρώπη.
Όπως πολλές φορές είπαμε, οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης δεν διαθέτουν θαλάσσια σύνορα και επομένως εύκολα (και επικίνδυνα για την ενότητα της Ευρώπης) μπορούν να κλείνουν τα χερσαία σύνορά τους. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, που είναι εντελώς εκτεθειμένη, όπως και γενικότερα οι χώρες της Μεσογείου.
Επομένως η άνοδος της Ακροδεξιάς όπως και ο φόβος να βρεθεί στην εξουσία θα οδηγούσαν σε αποφάσεις που θα έπλητταν την Ελλάδα.
Οπότε τι νόημα έχει η Ελλάδα να πυροβολήσει τα πόδια της, στέλνοντας στις Βρυξέλλες ευρωβουλευτές που πιστεύουν τα ίδια πράγματα με τους αντιπάλους της χώρας μας;
Το Μεταναστευτικό δεν λύνεται με τέτοιες απόψεις. Αντίθετα, ενισχύεται. Και κυρίως ενισχύεται η ριζοσπαστικοποίηση.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι κόμματα της ελληνικής Ακροδεξιάς δεν είπαν λέξη για να καταγγείλουν το (σε βάρος της χώρας μας) κλείσιμο των συνόρων.
Και πώς να μιλήσουν όταν έχουν ήδη ενταχθεί στις ακροδεξιές ευρωομάδες; Τι να πει η κυρία Λατινοπούλου που μπήκε στην ευρωομάδα της Λεπέν; Ότι συμφωνεί ή ότι δεν συμφωνεί.
Αν συμφωνεί, τότε συμφωνεί με αυτούς που θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους και να τις μεταθέσουν στις πλάτες της Ελλάδας.
Αν δεν συμφωνεί, τότε θα πρέπει να μας εξηγήσει για ποιο λόγο προσχώρησε στη συγκεκριμένη ευρωομάδα.
Οπότε, απορία ψάλτου βηξ.
Έτσι εξηγείται η αμήχανη αφωνία της ελληνικής Ακροδεξιάς.
Η κυρία Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου και δημοσιογράφος
