Μεταξύ των θεμάτων που διογκώνονται από την αντιπολίτευση είναι χωρίς αμφιβολία και η Παιδεία. Αυτό συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με αφορμή τη συγχώνευση τμημάτων, η οποία στο πλαίσιο του άκρατου λαϊκισμού προβάλλεται ως «κλείσιμο σχολείων».
Η πραγματικότητα είναι ότι από τα 61.000 τμήματα σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης συγχωνεύονται τα 1.000, δηλαδή μόλις 1,6%.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στη δημοσιογραφία και την πολιτική, στην έναρξη κάθε εκπαιδευτικής χρονιάς κυριαρχεί η συζήτηση γύρω από τα κενά σε εκπαιδευτικούς.
Με δεδομένο ότι η αναλογία εκπαιδευτικών και μαθητών στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη (8,2 μαθητές ανά εκπαιδευτικό, με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο τους 12,1 μαθητές), είναι ηλίου φαεινότερον πως τα κενά δεν προκαλούνται από την έλλειψη εκπαιδευτικών αλλά από τη λανθασμένη κατανομή τους.
Πολύ περισσότερο που φέτος πραγματοποιούνται 10.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, αριθμός-ρεκόρ για την τετραετία, ενώ διορίζονται εκπαιδευτικοί με φυσική παρουσία σε απομακρυσμένες περιοχές, όπως η Γαύδος, που δεν υπήρχε μέχρι σήμερα σχολείο.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι πριν καλά καλά κλείσει χρόνο στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, με πληθώρα νομοθετημάτων και αποφάσεων, το πρώτο για το οποίο ενδιαφέρθηκε ήταν ο κομματικός έλεγχος στον χώρο της Εκπαίδευσης: κομματικές εκκαθαρίσεις παντού, επιλογή των 13 περιφερειακών διευθυντών Εκπαίδευσης με κριτήρια καθαρά κομματικά, ιδεοληπτική επίθεση κατά της αριστείας, αυθαίρετες επεμβάσεις σε διδακτέα και εξεταστέα ύλη του μαθήματος της Ιστορίας Κατεύθυνσης της Γ’ Λυκείου (αφαίρεση ύλης περί Ποντιακής Γενοκτονίας), κατάργηση των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων.
Και επίσης: αύξηση του αριθμού των αποσπασμένων εκπαιδευτικών, 25.000 κενά στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, τέλος στο ψηφιακό σχολείο, δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων και των κεφαλαίων προθεσμιακών καταθέσεων των ΑΕΙ, ισοπέδωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλαγή του τρόπου αναπλήρωσης των χαμένων διδακτικών ωρών με περιορισμό των δυνατοτήτων αναπλήρωσης, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι καταλήψεις.
Με λίγα λόγια, όταν κάνουμε κριτική πρέπει να κοιτάμε και την καμπούρα μας.
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
