Μία από τις πλέον κομβικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τη λειτουργία του κράτους και μία νέα αφετηρία για τις δομές του είναι οι ετήσιες πανελλαδικές εξετάσεις για την πρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων μέσω ΑΣΕΠ. Από συστάσεως του ελληνικού κράτους το κομματικό ρουσφέτι, η ευνοιοκρατία και η αναξιοκρατία των υμετέρων δεν επέτρεψαν στη χώρα μας να αποκτήσει ένα αξιόλογο κράτος, μη σχετιζόμενο με τις εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά με την απόδοση έργου στην υπηρεσία των πολιτών.
Μάλιστα, ενώ η Ελλάδα κινείτο στην κατεύθυνση της Ευρώπης, αποτελώντας από το 1980 μέλος της Κοινότητας, η κομματικοποίηση του κράτους υπερέβη τα εσκαμμένα, ενώ η ποιότητα και οι ικανότητες των δημοσίων υπαλλήλων αποδομήθηκαν μέσα σε έναν κατακλυσμό ρουσφετολογίας και ελλείμματος προδιαγραφών πρόσληψης. Στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όταν το σύνθημα «ο λαός στην εξουσία» δονούσε τα πεζοδρόμια, το βράδυ γραφόσουν μέλος του κόμματος στην «πράσινη κλαδική» και το πρωί παρουσιαζόσουν στη δημόσια υπηρεσία για να πιάσεις δουλειά μέχρι τη σύνταξή σου, απολαμβάνοντας προνόμια χωρίς υποχρεώσεις ή αξιολογήσεις. Η έμπειρη και καταρτισμένη, σεβαστή ως προς τις δυνατότητές της και για την πολιτική εξουσία, ανώτατη γραφειοκρατία κυριολεκτικά καταργήθηκε και κάποιοι κομισάριοι με καριέρα αφισοκολλητή κάθισαν στις «μεγάλες καρέκλες» για να διαχειριστούν τα συμφέροντα του κράτους και του δημοσίου συμφέροντος με όρους κομματικού «μπολσεβικισμού».
Με το πέρασμα των ετών βρέθηκε στην ηγεσία του υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως ο πρώην αξιωματικός της στρατιωτικής Δικαιοσύνης και στη νεότητά του στενός συνεργάτης του Ν. Πλαστήρα, Α. Πεπονής (1924-2011), εκ των ιδρυτικών και κορυφαίων κοινοβουλευτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που προώθησε τον νόμο 2190/1994 για την πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων με αντικειμενικά κριτήρια μέσω της συγκρότησης του ΑΣΕΠ. Είναι ο περίφημος νόμος που έμεινε τιμητικά στην ιστορία ως «νόμος Πεπονή». Το ΑΣΕΠ η κομματοκρατία (που δεν γνωρίζει χρώματα, κόμματα, αρώματα και εποχές) δεν το ευνόησε ποτέ, δίδοντάς του πλήρεις αρμοδιότητες στην πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων, το πιο μεγάλο ρουσφέτι μέχρι και πριν από κάποια χρόνια, αλλά ούτε και τις δυνατότητες από πλευράς μέσων, προσωπικού, διαδικασιών και ηγεσίας να επιτελέσει σε πλήρη βαθμό το έργο του.
Η στρατηγική Μητσοτάκη από το 2015-2016 ακόμη είχε εξαγγείλει ως κορυφαία μεταρρύθμιση στον συνολικό σχεδιασμό της το τέλος της κομματοκρατίας στην πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων. Πράγματι η δομική δέσμευση του πρωθυπουργού υλοποιήθηκε πλήρως πέρυσι με την πλέον άρτια μεθοδολογία. Επί υπουργίας Βορίδη στο Εσωτερικών καταρτίσθηκε μηχανογραφικό με όλες τις κενές θέσεις στον δημόσιο τομέα και την αυτοδιοίκηση, υπήρξαν αιτήσεις, αντικειμενικές με αρμοδιότητα ΑΣΕΠ πανελλαδικές εξετάσεις, ανάρτηση αποτελεσμάτων και ανακοινώσεις σχετικά. Τι έγινε στη συνέχεια; Αντί μέσα στον χρόνο να προσληφθούν οι επιτυχόντες και να πιάσουν δουλειά, αφού φέτος θα υπάρξει εκ νέου η διαδικασία με την προκήρυξη θέσεων και τη διενέργεια ανάλογου διαγωνισμού, ήρθαν στη δημοσιότητα στοιχεία ότι μόνον ένα ελάχιστο ποσοστό των επιτυχόντων έχουν πιάσει δουλειά στις προκηρυγμένες θέσεις. Γιατί το ΑΣΕΠ δεν έχει προσωπικό, οι διαδικασίες είναι περίπλοκες και ούτω καθεξής.
Αυτά τα πράγματα είναι μια ντροπή! Και απογοητεύουν όλους εκείνους τους πολίτες που πιστεύουν σε μια επόμενη Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο συγκροτημένη, πιο σοβαρή. Υπάρχουν πλέον νέες κυβερνητικές ανακοινώσεις για την επίλυση των εμπλοκών που έχουν παρουσιασθεί. Νέες δεσμεύσεις ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι σύγχρονες τεχνολογίες δεν επιτρέπουν πλέον δικαιολογίες, γιατί λύνουν τα προβλήματα με αυτόματο τρόπο και χωρίς επιπλέον προσωπικό. Το Εσωτερικών το ανέλαβε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός κ. Λιβάνιος, ένας καθ’ όλα άξιος πολιτικός, που γνωρίζει το υπουργείο και τους διαδρόμους του. Περιμένουμε αποτελέσματα και μάλιστα διακηρυγμένα και πανηγυρικά. Δεν υπάρχει περιθώριο για ανολοκλήρωτες μεταρρυθμίσεις…
