Σε κρίση πολιτικής εκπροσώπησης παραπέμπει η αποχή από τις ευρωπαϊκές εκλογές στην Ελλάδα, την προηγούμενη Κυριακή. Αυτό είναι ένα κεντρικό συμπέρασμα που καταλήγουν και έμπειροι πολιτικοί. Χαρακτηριστικός υπήρξε ο σχολιασμός της Ντόρας Μπακογιάννη σε σχετικό ερώτημα που της ετέθη στην πρωινή ζώνη ενημέρωσης του τηλεοπτικού Σκάι. Ανάλογος ο σχολιασμός ενός από τους πλέον σημαντικούς στην ανάλυσή τους πολιτικών από την Κεντροαριστερά, του Χάρη Καστανίδη, στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών 90,1 FM. Η μελέτη των κεντρικών επιτελείων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης καταλήγει εκτός των άλλων σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, αφού έχουν χαθεί σωρευτικά περί τα 2.000.000 ψήφοι σε σχέση με τις περυσινές εθνικές εκλογές, ενώ οι ανώτατες μετακινήσεις μεταξύ κομμάτων είναι αυτές προς την Ελληνική λύση του κ. Βελόπουλου, 138.000 μόνον, και προς τη Φωνή της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, 100.000 ψήφοι. Οι μετακινήσεις προς άλλα κόμματα όλου του φάσματος κινήθηκαν σε πολύ πιο χαμηλό επίπεδο. Οι πολίτες λοιπόν στη βάση αυτή εκδήλωσαν τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευσή τους προς το πολιτικό σύστημα της χώρας συνολικά, με μια επιθετική αποχή από τις εκλογές, και όχι προς την κυβέρνηση για διάφορες αστοχίες της αποκλειστικά. Η επόμενη ημέρα για τους πολιτικούς σχηματισμούς του ελληνικού κοινοβουλευτισμού είναι φυσικά ταραχώδης, αφού μια τέτοια στάση απόστασης από τους πολίτες δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με ελαφρότητα, ακόμη και αν οι επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες για τρία χρόνια μετά. Άλλωστε η πολιτική δεν κινείται αποκλειστικά σε εκλογικούς ρυθμούς, αφού τα «στοιχήματα» είναι κατεξοχήν πολιτικά και όχι εκλογικά.
Από την πλευρά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά, που παραμένουν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, χωρίς μάλιστα να υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη ή ηγεσία που να απειλεί αυτήν τη μοναδική ευθύνη για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, έχει αποφασισθεί όχι απλώς ένας ανασχηματισμός του υπουργικού συμβουλίου, αλλά μια αναδόμηση των οργανισμών του κράτους, που είναι τα υπουργεία, με προσδοκία αυτή να αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από την παρούσα. Φυσικά υπάρχει και το θέμα των προσώπων. Αυτό προϋπήρχε των εκλογών της Κυριακής. Οι αστοχίες και οι αδυναμίες τόσο στο επίπεδο των υπουργών, υφυπουργών, όσο και κάποιο έλλειμμα των επιτελών του πρωθυπουργικού γραφείου στον συντονισμό της κυβέρνησης, δεν προέκυψε από τις εκλογές αλλά είναι γνωστό ότι το μελετούσε ο πρωθυπουργός το τελευταίο δίμηνο, προετοιμάζοντας τις κινήσεις και τις επιλογές του, που θα εξελίσσονταν μέσα στο καλοκαίρι.
Αντίστοιχα στην Αριστερά-Κεντροαριστερά σε μια πρώτη φάση οργανώνεται μια «αποστασία». Οι 11 βουλευτές της ατυχήσασας Νέας Αριστεράς παρακολουθούν τις συζητήσεις που εξελίσσει η ηγεσία Χαρίτση με την ηγεσία τού επίσης ατυχήσαντος εκλογικά ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, με αφετηρία πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές ακόμη, για ενσωμάτωσή τους σε μια νέα «προοδευτική συμμαχία», που θα ανακηρυχθεί κοινοβουλευτικά σε αξιωματική αντιπολίτευση, σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, αν προσθέσουμε τις 32 έδρες του ΠΑΣΟΚ με τις 11 έδρες της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε έχουμε σύνολο 43 εδρών στο Κοινοβούλιο έναντι των 36 εδρών που έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία Κασσελάκη. Αυτό αποτελεί φυσικά τον ορισμό της πολιτικής αποστασίας, αφού οι 11 εκλέχθηκαν πέρυσι μόλις με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και μέσα σε έναν χρόνο, αφού καταψηφίσθηκαν στην εσωκομματική διαδικασία, όχι μόνον ανεξαρτητοποιηθήκαν αλλά ετοιμάζονται να ενταχθούν σε άλλο κόμμα. Το παρασκήνιο αποκαλύφθηκε από την «Απογευματινή» και φυσικά, ως είθισται, η είδηση δέχεται επί του παρόντος διαψεύσεις, αφού προεξοφλεί εξελίξεις των επόμενων μηνών. Από την πλευρά Κασσελάκη ανακοινώθηκε ότι οι πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνουν ερμητικά κλειστές για τους 11, άρα μιλάμε για δυο πόλους στην Κεντροαριστερά-Αριστερά απολύτως ανταγωνιστικούς μεταξύ τους.
